Chapter 42

Sweet Memory [SeBy/TamagoVerse]

Sayaka's POV 

"Oh ate Sayaka napadaan kayo?" Winelcome naman ako ni Shaina sa bar nila. Meron silang friendly-bar business magkambal. As I said, "friendly" kaya safe ka rito. Walang dirty business, at kapag may nanggulo sa'yo mga bouncer kaagad katapat mo. Pero just like other bars, maraming naglalampungan dito. No worries kasi there's an area for singles, may jowa, pati na rin sa mga naghahanap ng fling or what. Hindi halo-halo kaya madalas itong dayuhin ng mga singles este mga sawi gaya ko. 

"Give me one mini-case of your best seller."

"Sige po tawag ako ng maga-assist sa inyo." Sabi niya. Pumunta na ako sa lagi kong pwesto rito sa corner para walang makakita sa akin. I'm still a vlogger so image is still important.  After a few seconds nakarating na sa akin yung pina-order ko. See ang bilis kaya dalawin niyo rin ito minsan ah. 

At ito na nga, I've finished 3/8 of my drinks at ramdam ko nang maw-wasted na ako ilang saglit nalang. Hayz kumusta na kaya sila Faith at Sela? Nag-enjoy ba sa date nila? Nakauwi na kaya siya? Sana nakauwi siyang masaya. After all, it's what she's longing for, magkabati sila kasi siya rin naman naging gaga noon. 

I've met her when she was a graduating student 3 years ago. Quadsem course siya so mabilis siyang nakatapos. Naghahanap na kaagad siya ng trabaho that time at ako naman starting palang as a youtuber. So we kinda helped each other until here. Nakwento na rin niya sa akin yung nangyari sa kanila ni Sela. Dahil chismosa rin ako naghanap ako ng info sa kanya. Nalaman kong manager siya ng branch ng isang cafe na sikat. Dahil 5 years na ang nakalipas from that fiasco, napag-isipan kong doon magshoot para naman magkita na sila ulit. Ganun ko siya kamahal mga Loveskie. 

Time Skip 

Minulat ko mga mata ko, ay nasa bahay na pala ako? Paano ako nakarating dito? Lumingon ako sa paligid saka tumayo. Medyo nahihilo pa ako nito kaya napahawak ako sa pader. Maya-maya saka na ako nakalakad nang normal. 

Pumunta muna ako sa kitchen para uminom ng kape at if kaya gumawa ng hangover soup. Pero meron na pala. Chineck ko yung living room at ayun si Faith. May hawak-hawak siyang gitarang sira, pero napagdikit ng supposedly gold... Oh Kintsugi (golden repair). 

Kaya pala ang ganda parin kahit nasira na. May nagtyaga kasing mag-ayos. 

Faith's POV 

Habang ginagawan ko ng pagkain si Sayaka hindi maalis yung tingin ko sa gitara. Napapaluha nalang ako kasi napaka-effort nga talaga ni Abby. Biruin mo yung gitarang niregalo ko at sinira ko noon dala ng galit ko, naayos niya nang dahil sa pagmamahal. Iniisip ko tuloy, parang or actually mas deserve ni Sela si Abby kaysa sa akin. 

Pero dapat ko na ba siyang pakawalan? Half of me wants to prove myself to her, but half of me see it pointless as well. 

After ko matapos yung pagluluto, I went to see the guitar again. It was fixed through Kintsugi. I tried strumming and it still sounds the same. I remembered Sela playing this guitar lalo na noong gabing iyon. How I wish I can see her play again. Alam kong pangarap niyan maging musician talaga. Nasira nang dahil sa akin. 

I realized too na para itong puso ni Sela. Pinasaya ko sa una, sinira ko, inayos ni Abby, at ngayon binalik sa akin. But do I really deserve to get her heart back? 

"Oh Feito ikaw pala nagdala sa akin dito. Thanks ah pati na rin sa soup at kape." Napatango nalang ako kay Sayaka. Hindi ko naman alam na lumalapit na pala siya. She kissed my forehead and showed me a smile of a happy pill. I can't help but to smile too. Speaking of Sayaka, she's a sweet young lady. How come wala parin siyang special someone? 

______________________

A/N: The end is near! So sino endgame? 

 

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
Kopi_Pengu
Mamayang umaga or hapon ko na itutuloy kasi inaantok na ako. Isang bagsakan nalang din 'to since nililipat ko nalang naman na.

Comments

You must be logged in to comment
Dreanicseby_ #1
HAHAHAHA nice