Chapter 41

Sweet Memory [SeBy/TamagoVerse]

Faith's POV 

"Thanks Feito, I enjoyed well."

"At sa sobrang enjoyment muntik ka nang madisgrasya?" I asked sarcastically at hinampas naman niya ako. I'm glad we're back like this. 

"Grabe naman. Well at least may thrill sa date natin." 

"Pero sa susunod mag-ingat ka ah. O siya pasok ka na kailangan mo pa magpahinga." Hinatid ko siya sa kanila btw. So top na ba ako nito? 

"Okay ingat ka ah. May dala ka bang panlaban sa mga gagong makakasalubong mo sa labas if ever?" Tanong niya. Sa totoo lang wala, tinapon ko yung pepper spray noon.

"Ito homemade gawa sa sili itago mo ah." 

"Ahh.. Salamat." Bago ako tuluyang umalis, Sela kissed me on my forehead while hugging me. Teka nangangamatis na yata ako nakakahiya. 

Time Skip 

Hanggang ngayon hindi maalis-alis sa isip ko yung ginawa ni Sela kanina. Ang galing niya rin palang magpakilig noh? Medyo top material hayz. Pero kailan kaya ako magiging top lol. 

Bigla namang nag-vibrate phone ko. Nakita ko nagmessage si Sayaka. Umalis daw muna siya saglit pero babalik din daw siya. Ghorl paano 'to wala rin ako sa bahay? 

So saang lupalop na ba ako? Oh, pumunta ako sa parang storage bank or kung ano man tawag mo rito. May itinago raw kasi si Abby at binigay nga niya sa akin yung susi. Ibigay ko raw kay Sela yung nakatago kasi para sa kanya yun. Pero bakit sa akin pa inabot? Anyways andito na tayo there's no turning back. Curious din naman kasi ako sa laman nito.  

Coleen's POV 

I guess I did what's right? Ayaw ko na kasing may tension between us and them. Kaya kinausap ko na muna si mommy pagka-alis ni Ate Abby. 

Flashback 

"Ate Rans, mommy. Now can we talk?" 

"Sure. What is it baby?"

"Okay then,

 

I still love you." Napabuga naman siya ng tubig. 

"Seryoso ka? Paano si Mari?"

"I will talk to her later to end things. Alam kong mahal niya rin si Dian hindi pa lang niya narealize nang maaga."

"Uhmmm.. okay..."

"Ate Rans, may natitira pa ba akong space diyan sa puso mo?" My eyes were full of hope. Sana mahal niya parin ako. Pero kung hindi, okay lang din. After all ako ang nakipaghiwalay sa kanya.

"You want to know baby?" I nodded. 

"Okay then, meet me tomorrow sa dati nating tagpuan." Doon kami nagsimula, doon din kami nagtapos. Don't tell me... 

"Meet up with Mari first. End up things with her first gaya ng ginawa mo noon. Then let's officially start all over again." She gave me a lovely smile, the smile she used to give me noong kami pa. I mean she's smiling parin naman after naming mag-break of course, pero not like this. Alam mo yung smile na in-love ka? 

End of flashback 

I'm here at Mari's at ito na nga, tatapusin yung relationship namin. Kaharap ko na nga siya ngayon eh. 

"So Mari... I've been thinking. Wait first I'll clear things. Maniwala ka sa akin minahal kita noong panahong tayo..."

"Break up isn't it?" Hindi ako nakakibo dun ah. 

"Know what, I don't get it. Bakit hindi ako gaano nalulungkot? Pero break up ito diba?" 

"Well, that's for you to find out why." I sighed before continuing. 

"Anyways I just want to thank you for having a part in my life kahit papano."

"Thanks din Coco, may pinagsamahan parin naman tayo. Basta kung nagkaproblema you can find me anytime." 

"Sure thing. Oo nga pala may ibibigay ako sa'yo." May nilabas akong papel, tapos nakapang-Japanese yung sulat. Ito lang naman yung mga sinabi ni Dian noon sa bonfire. Syempre clue lang ibibigay ko. Mas maganda kung siya na maka-discover ng nararamdaman ni Dian para sa kanya and vice versa. 

"Ano 'to puro Hapon?"

"Try encoding it kahit rough translation lang. It'll give you an answer to your question a while ago. Or maybe just a way to the answer." Nakita ko naman medyo lito si Mari. 

"Go get your girl, bago mahuli ang lahat."

 

 

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
Kopi_Pengu
Mamayang umaga or hapon ko na itutuloy kasi inaantok na ako. Isang bagsakan nalang din 'to since nililipat ko nalang naman na.

Comments

You must be logged in to comment
Dreanicseby_ #1
HAHAHAHA nice