Lisa's POV

 

"Why?" tanong ko sa kanya dahil kanina pa siya nakatitig sakin habang kumakain kaming dalawa. 

 

Nakakamay kasi ako habang siya naman naka kutsara at tinidor. Siguro namamangha siya dahil gamit ko yung kamay ko sa pagkain. Mas sanay kasi ako sa ganito. Saka mas masarap naman talagang kumain ng nakakamay. 

 

"Ah... nothing" sabi niya habang umiiling ang kanyang ulo. 

 

Bumalik kaming dalawa sa pagkain at pagkatapos namin ay agad ko namang iniwan sa lababo yung pinagkainan namin.

 

Akmang aalis na sana siya nang tawagin ko siya. Aba! anong balak nito, eat and run?

 

"You!" tawag ko sa kanya habang nakakunot ang noo.

 

She turned around and look at me.

 

"Yes?" nakangiting sagot niya naman.

 

"Where do you think you're going?"

 

Tumingin siya sakin sabay turo sa labas. Aba! Anong gusto nito ako pa maghuhugas ng pinagkainan niya. Iba!

 

"You're not going anywhere. Clean this" sabi ko sabay turo sa mga hugasin sa lababo.

 

went agape sabay sabing, "Me?" sabi niya sabay turo sa sarili niya habang nakakunot ang noo.

 

I sarcastically laughed and said, "Yes of course you! Don't tell me you expect me to clean this mess? May I remind you kitten that you are the one asking favor here not me. And you told me you'll do everything, right?"

 

I saw how her face soften at tumango naman siya at agad na lumapit sa lababo. Kaunti lang yung pagitan namin sa isa't isa at amoy na amoy ko yung pabango niya mula rito sa kinatatayuan ko. Ambango niya grabe! Nandito kasi ako sa tabi niya ngayon habang siya naman ay seryosong nakatitig sa mga hugasin sa lababo. I looked at her at base sa mukha niya parang ngayon lang siya nakakita ng hugasin.

 

Bigla siyang tumingin sakin and I suddenly felt hot nung nakita kong nakakagat labi siya. She looked worried at parang may gusto siyang sabihin. I raised my brow as a signal for her to tell me kung ano yung nasa isip niya.

 

"Ahm... Lisa?" she called my name.

 

"What?" tanong ko.

 

"Ahm... I... I... I don't know how?" nahihiyang sabi niya sakin while fidgeting her fingers and biting her lips.

 

Medyo nakayuko yung ulo niya at imbes na mainis why do I find her cute instead?

 

I bit my cheeks to prevent myself from smiling because of her cuteness. She looked at me shyly and I forced myself to look at her seriously.

 

"What? You don't know how to wash the dishes?"

 

She shakes her head. Seriously? Hindi siya marunong maghugas ng pinggan? San ba galing tong babaeng to?

 

"Are you serious?" tanong ko and she nodded her head.

 

Okay fine! I heave a deep sigh at saka ako tumabi sa kanya. Nagdesisyon akong turuan na lang siya dahil mukhang di niya talaga alam kung paano. Lumapit ako sa kanya at wala nang distansiya sa pagitan namin ngayon and I swear her smell is very intoxicating. She's smell so sweet to my liking.

 

Ngayong nakatayo kaming magkatabi dito sa harap ng lababo, napansin ko na ang liit niya pala talaga kumpara sakin which makes her looks cuter. Pero nagkibit balikat na lang ako.

 

"I don't know why you didn't know how to do this but I will just teach you how so when we get home you already know how to do this" sabi ko.

 

Napatingin naman siya sakin ng seryoso at napatingin den ako sa kanya. Jeez! Did I really intend to bring her home? Teka bat ko ba sinabi yun? Baka kaya ang seryoso niya? Baka nabigla ko siya sa sinabi ko? Pero uuwi naman talaga siya kasama ko diba? Siya naman may gusto nun diba?

 

I composed myself at hindi nagpahalata na nabigla rin ako sa sinabi ko.

 

"What?" tanong ko sa kanya dahil hanggang ngayon ay nakatingin pa rin siya sakin.

 

"You mean I will be the one to wash the dishes everyday?" tanong niya.

 

I heave a deep sigh. Akala ko yung concern niya is yung iuuwi ko siya sa bahay pero hindi naman pala. Mas concern pala siya na siya ang maghuhugas ng pinggan araw araw.

 

I turned to face her and she did the same.

 

"Yes. You will be cleaning the dishes everyday. Why? You don't like it then y---" hindi ko na natapos yung sasabihin ko nung bigla siyang nagsalita.

 

"No! It's fine. I'll do it!" nakangiting sabi niya.

 

Why does she always have to smile like this? Ang cute niya lalo pag ganyan siya makangiti. Gummy smile.

 

I averted my gaze at nagseryoso ulit.

 

"Okay. Let's do this. Watch me so you'll learn how to do this" sabi ko at tumango naman siya.

 

"First you have to remove the leftovers then you have to seggregate the plates from spoon and forks and glasses"

 

She nodded her head habang seryosong nanonood sa ginagawa ko. Magkatabi pa rin kami kaya maingat ako gumagalaw para di ko siya matabig.

 

"Once you're done seggragating them, put the plug stopper and fill the sink with water and let the dishes soak in the water, place the dish soap on the sponge and scrub the dishes to remove the dirt. When you're done scrubbing everything, rinse it with clean water and put those here in the drying rack. Once it dried up, place everything here inside the cupboard. Got it?" pagpapaliwanag ko. 

 

Tumango naman siya. Lumayo ako ng kaunti at sumandal sa may gilid ng lababo. 

 

"Now do it" sabi ko. 
 

Hindi ko maikakaila na kitang kitang nalilito pa rin siya sa gagawin. Pinabayaan ko lang siya at pinanood.

 

Ginawa niya naman yung sinabi ko. Pinaghiwa hiwalay niya yung mga baso, plato, kutsra at tinidor at inalis yung mga leftovers pero hindi ko maiwasang mapangiti nung makita ko kung paano niya tanggalin yung tira tirang pagkain. Parang diring diri siya sa ginagawa niya. Mukhang ngayon nga lang talaga siya nakahawak ng mga hugasin. Kaya naman kumilos na ko dahil di ko siya matiis. I took the all the leftovers at ako na ang nagalis habang siya naman ay binabanlawan yung mga gamit. Nilagyan niya na rin ng dishwashing liquid yung sponge pero nanlaki yung mga mata ko nung nakita ko kung gaano karami yun. Agad kong inabot yung kamay niya para pahintuin siya at sabihin tama na pero parang may kuryenteng dumaloy bigla sa mga kamay ko nung hawak ko siya. Napakalambot ng kamay niya. Agad ko namang binitawan yung kamay niya dahil sa bigla bigla kong naramdamang iyon. Di ko alam kung bakit bigla na lang may kakaibang energy ang dumadaloy sa katawan ko kapag nagdidikit yung mga balat namin. 

 

"Don't waste the dishwashing liquid. Clean that fast" sabi ko naman at saka ko dali daling hinugasan yung kamay ko at umakyat sa deck. Gosh! para kong sasabog sa kaba. 

 

I shook my head and I just made myself busy to the GPS. Isang oras na lang pala makakauwi na kami. 
 

----

 

Jennie's POV

 

Ambilis magpaliwanag ni Lisa kaya medyo nalito ako pero sa wakas natapos ko rin. Hindi naman pala ganun kahirap gawin to. Nagenjoy ako actually. 

 

Hindi ko alam kung bakit bigla na lang tumakbo yun at umalis pero hinayaan ko na lang siya. Nung mailagay ko na lahat sa drying rack ay bumalik ako sa cabin room para tignan yung mga gamit ko at dahil naalala ko na I have to text Jisoo that I'm safe. Sigurado akong nagaalala na yun sakin. 
 

Pagpasok ko sa kwarto ay agad ko namang kinuha yung phone sa bag ko at tinext si Jisoo. 

 

"Hi Chu! I'm sorry I just texted you now but don't worry I'm safe" yan yung laman ng text ko sa kanya. 

 

Hindi naman nagtagal at biglang nagvibrate yung phone ko and Jisoo's name falshed on the screen then I answered the phone. 
 

"Gosh! Jennie Kim! Bakit ngayon ka lang nagparamdam sakin? Alalang alala na ko sayo!" pasigaw niyang sabi. 

 

"Calm down Chu and don't shout baka may makarinig sayo dyan" 

 

"Don't worry Jendeuk I'm inside my room. Now tell me, asan ka na at ano nang nangyayari sayo? Kumain ka na ba?" 

 

"I'm fine Chu, kakatapos ko lang kumain" 

 

"Nasan ka na ngayon?" 

 

"Ahm Chu... Wag kang magpapanic ah" 

 

"What? Why? Bakit ako magpapanic?" 

 

"Kasi..." 

 

"Jeez Jennie! Tell me now! Mas lalo mo kong pinapakaba sa pagpapabitin mo ng ganyan! Ano na?!" 

 

"Hindi ko kasi alam kung nasan na ko?" 

 

"WHAT?!" she shouted. 

 

"Oh my God! Oh my God! Anong ginawa mo Jennie!?" 

 

"Wait, wait, relax" pagpapahinahon ko naman sa kanya. 

 

"Anong relax? Hindi mo alam kung nasaan ka? Seriously? Sige nga paano ako magrerelax" 

 

Huminga ako nang malalim. Dinig ko sa kabilang linya yung lalim ng paghinga ni Jisoo at alam kong kinakabahan din siya. 

 

"Ganito kasi yun. Hinabol ako nila Kai and napadpad ako sa seaside, sa Manila Bay dun sa nakita natin sa internet" 

 

"Uhuh" 

 

"And wala na kong ibang mataguan kaya nagtago ako sa isang yacht and hindi ko namalayan na nakatulog na ko and paggising ko nasa gitna na kami ng dagat at hindi ko alam kung saan to papunta"

 

"Oh my God! Jennie Kim! pano kung palabas pala yan ng bansa at pano kung masamang tao pala yung may ari ng yate na yan baka kung ano pang gawin sayo niyan. Pano kungin ka niyan? Sabi ko na nga ba dapat di na ko pumayag sa plano mo na to eh" 

 

Dinig na dinig ko yung panic sa boses ni Jisoo kaya nagsalita ulit ako. 

 

"Don't worry Jisoo. Babae yung may ari ng yate at mukha naman siyang mabait. Pinagluto at pinakain niya pa nga ako ng almusal eh" paliwanag ko naman. 

 

"Kahit na! Hindi mo pa rin yan kilala Jennie! Basta pagdaong ng yate niyo pumunta ka na agad sa police station. Nakaalerto na yung kapulisan sa buong bansa dahil sa pagkawala mo" 

 

"What?! Hindi pwede Jisoo. Hindi ko pwedeng isurrender agad yung sarili ko. Hindi ko pa nagagawa yung gusto ko"
 

"But Jen! Ka----" I cut her off. 

 

"No Chu! I am not gonna do that. Not yet. Besides, I am fine and I'll keep you updated. I'll tell you where I am kapag nalaman ko na but please Chu, don't tell them where I am. Please I beg you. I promise, I'll take care of myself and I'll come back safe"

 

I heard she sighed in defeat

 

"Okay, just take care and make the most out of it. Don't worry about the King and Kai. He doesn't know anything yet. I'll try to convince them to stay for a week at itago sa hari na nawawala ka but only for a week Jennie. That's all I can do"

 

"Yes Chu. I appreciate it. I love you and thank you so much!" I said while nodding my head. 

 

"I love you too Jen. Take care of yourself" 

 

Pagtapos naming magusap ni Jisoo ay agad akong sumunod kay Lisa. I'm sure she went to the deck. 

 

Pagakyat ko nakita ko si Lisa sitting on the bow part of the boat habang tumutugtog yung That's what I like song ni Bruno Mars. May hawak siyang can of beer habang sumasabay sa beat ng music yung katawan niya. 

 

I can see that she's enjoying herself habang ako naman eto at pinagmamasdan siya. Napangiti ako habang pinagmamasdan ko siya coz she's so carefree. I somewhat envy her, kasi nagagawa niya yung gusto niya katulad na lang ng pagpalaot ng magisa. Imagine she's a girl yet she's so brave to sail alone. 

 

Naglakad ako palapit sa kanya hanggang sa nasa likuran niya na ako. Hindi ko inaasahan na tatayo na siya kaya nagkagulatan kaming dalawa. 

 

"Jeez! What are you doing there!?" sigaw niya while gripping on the cloth right above her heart. 

 

"I'm sorry. I didn't mean to scare you" 

 

Ipinikit niya ang mga mata niya bago siya huminga ng malalim at tumingin sa akin. 

 

"What do you want?" tanong niya. 

 

"Ahm... Lisa, where are we heading to?" 

 

She looked at me and said,

 

"Palawan"













 

------
Sorry this chapter is a bit boring...