Hanggang ngayon hindi mawala sa labi ko ang mga ngiting dulot mo. This night is indeed the best. Hindi ko mabilang kung ilang beses nating ginawa pero kahit kelan hindi ako magsasawa sayo. You are not my first but I definitely want you to be my last. Hindi ko na maimagine na gagawin ko pa to with anybody else but you. Thank you Jennie for entrusting me yourself. You don't know how much that means to me.

"Beautiful" bulong ko habang tinititigan ang maganda mong mukha habang nakahiga tayo ngayon ng magkaharap sa isa't isa. 

 

Maya maya pa ay biglang mong iminulat ang iyong mga mata. Ngumiti ka and you reach for my face and caressed it. 

 

"Hi, my love" nakangiting bati mo sakin. 

 

I kissed the tip of your nose and asked, 

 

"Are you sore?" 

 

Tumango ka naman and you pouted your lips. 

 

"Come here" sabi ko sayo then I spread my arms so I could hug you. 

 

Agad ka namang lumapit sakin at nagyakapan tayo. You buried your head in the crook of my neck. I can feel your breath brushing along my skin which makes me aroused once again pero pinigilan ko coz I know you're still hurt. 

 

"I'm sorry" sabi ko. 

 

Tumingala ka naman para tignan ako.

 

"Are you regretting what happened to us?" kunot noong tanong mo. 

 

"Of course not! I am just sorry that I hurt you but I will never ever regret what happened to us, Love. In fact, this is the best night ever and you are the best thing that ever happened to me." depensa ko. 

 

Naramdaman ko yung pagngiti mo kaya mas hinigpitan ko yung pagyakap ko sayo. All I've said was true. Ikaw ang pinakamagandang nangyari sa buhay ko Jennie at kahit na anong mangyari hindi ko na hahayaang mawala ka ulit sakin. I kissed you on top of your head and let ourselves drifted off to sleep. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Maagang akong bumangon so I could go back to our room ng walang nakakakita. Dahan dahan akong umalis sa tabi mo at pinulot ang mga damit kong nagkalat sa sahig at saka ko naman tiniklop sa gilid ng kama mo yung mga damit mo ring nagkalat. Paftapos nun ay mabilis at tahimik akong nagdamit dahil ayokong magambala ko yung mahimbing na pagtulog mo. When I'm fully clothed agad naman akong lumapit sayo.

 

"Sleep tight mahal ko" bulong ko bago kita halikan sa mga labi mong hanggang ngayon ay namamaga pa rin dahil sa intense ng love making natin kagabi. 

 

I tiptoed papuntang pintuan. Dahan dahan ko yung binuksan at saka ko idinungaw ang ulo ko sa labas to check kung may mga bantay ba sa labas. Luckily, mukhang tulog pa ata ang mga bantay niyo. Agad akong lumbas at bumalik sa kwarto namin ni Babs. Binuksan ko yung pinto at dahan dahan ko yung isinara.

 

"San ka galing?" halos mamatay ako sa sobrang gulat nang biglang bumukas ang ilaw at nang pagharap ko, seryosong mukha ni Babs ang nagwelcome sakin. 

 

Tumayo siya at nilapitan ako. 

 

"Ah... a-ano nagpahanhin lang" pagdadahilan ko. 

 

Pinaningkitan niya ko ng mga mata bago niya inilapit ang mukha niya sa mukha ko as if nagpapaamin siya ng kriminal sa korte. Agad akong umiwas at lumayo sa kanya. 

 

"Nagpahangin really?" nakasmirk na tanong niya sakin. 

 

"O-oo!" 

 

"But you smell like Lisa! Umamin ka na!" pangungulit niya. 

 

"Innocent until proven guilty" nakangiting sabi ko naman habang nakataas ang dalawang kamay ko. 

 

Sasalampak na sana ko sa kama ng bigla niya kong pigilan. 

 

"Don't... Maligo ka muna!" 

 

"Pagod ako Babs bukas na. Ba't ba gising ka pa?"

 

She rolled her eyes on me. 

 

"For your information Lalisa Manoban, umaga na po" she sarcastically said. 

 

Napatingin naman ako sa orasan ng phone ko at oo nga umaga na. Alas singko na nang umaga. Hindi ko na napansin ang oras. Kapag kasama mo talaga ang taong mahal mo parang ang bilis bilis ng lahat. Wala akong nagawa kundi sumunod sa nais ng kakambal ko. Naligo muna ako bago ako bumalik sa kama namin. Kapag hindi ko kasi ginawa siguradong hindi niya ko hahayang matulog sa tabi niya, may pagkamaarte den kasi minsan sa katawan tong babaeng to eh. Nang makapagpatuyo na ko ng buhok, ay sumalampak na ko sa kama namin. Sabi nila 7:30 daw ang call time ng almusal dito. So, I still have more than 1 and a half hour para makatulog at makabawi ng lakas na inubos ni Jennie kagabi. Bago ko matulog, I texted her good morning first para pag gising niya mabasa niya. Habang yung kapatid ko naman, ayun busy na agad sa laptop niya. Malamang trabaho na naman inaatupag kaaga aga. I lay down the bed at hinayaan kong kainin na ko ng antok na kanina pa kong gustong lamunin. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Naglalakad na kami ngayon kasama ng ibang UN delegates papunta sa banquet hall niyo kung saan pinahanda ng hari ang almusal. Pagdating namin sa banquet hall ay nakita kita agad na nakaupo sa kanan ng mahal na hari. Agad mo kong nginitian ng magtama ang mga natin. Pasimple mong tinapik ang upuan sa tabi mo habang may kausap na kawal ang ama mo. Napansin kong nagmamadaling pumunta na naman sa tabi mo yung Indonesian delegate na tumabi rin sayo nung dinner, pero siyempre hindi ako papayag na tabihan ka na naman niya. Nagmadali rin ako at mas binilisan ko ang lakad ko at bago pa niya mahawakan yung upuan ay inunahan ko na siya at dali daling umupo sa tabi mo. Si Babs naman ay umupo sa tabi ko. Sinamaan ako ng tingin nung Indonesian pero wala na siyang nagawa kasi nakaupo na ko. 

 

Not again mister! bulong ko sa sarili. 

 

Sa totoo lang, I am internally laughing sa itsura nung mokong nayun. Kala mo batang inagawan ng lollipop ng kalaro niya. Nang lingunin kita, kita ko naman how you bite your lower lip para pigilan yung pagtawa mo.

 

"Good morning, beautiful" bulong ko sayo at naramdaman ko naman yung pagpisil ng kamay mo sa kaliwang hita ko. 

 

I flinched because of your sudden action. Biglang tumindig ang lahat ng balahibo ko coz your slowly caressing my thigh under the table. You moved your hands up and down almost touching my core. Napahawak naman ako ng mahigpit sa kamay mo para pigilan ka sa pangtoture mo sakin which made you chuckle. Ang naughty ng mahal ko palibhasa busy pa yung hari sa kawal na kausap niya. 

 

"You okay, Yati?" nagaalalang tanong ni Babs. 

 

Tinignan ko naman siya at tumango. 

 

"Yeah I'm fine" sagot ko at tumango lang si Babs sakin. 

 

Maya maya pa ay bumati na nang magandang umaga ang mahal na hari. You straightened yout body and you stop caressing my thigh but you never let go of my hand under the table. Kinamusta ng hari ang tulog ng bawat isa. The King spoke to each delagates asking everyone kung saang mga bansa ang nirerepresenta nila. Hindi kasi namin nagawang magpakilala kagabi dahil the king told us to rest na dahil mukha daw napagod ang lahat sa assembly kaya eto, ngayon niya kami chinichika. Nagsimula siya doon sa dulo ng lamesa. I intertwined our hands naman under the table at saka kunwaring nakinig sa mga nagsasalita. Hanggang sa dumating na samin ni Babs ang pagpapakilala. 

 

"We're from the Philippines your highness" it was Babs who introduced us. 

 

He looked at Babs then to me at hindi ko alam kung tama ba yung nakita ko. Feeling ko kasi nawala yung ngiti sa mukha ng mahal na hari nung makita niya ko. Hindi ko alam kung bakit pero bigla akong kinabahan. Jennie pressed my hand tight and she smiled at me. 

 

"Philippines. Do you know that my daughter here visited the Philippines last month?" seryosong tanong nito. 

 

Para namang napipe ako bigla. Thinking na hindi naging maganda ang nakarating na balita sa hari dahil dun sa nagreport na nakidnap ang prinsesa sa bansa namin. Alam kong galit na galit ang hari nung malaman niya yun. Kinakabahan tuloy ako. Baka mamaya bigla niya na lang kami palayasin at baka ilayo niya si Jennie sakin. Hindi ko na yun kakayanin. Nakakatakot yung tatay ni Jennie. Feeling ko nasa hot seat ako ngayon. 

 

"My king..." Jennie spoke with pleading eyes.

 

Maya maya pa ay may isang pamilyar na lalaki ang pumasok sa banquet hall. Lumapit ito sa hari ngunit bago pa ito makapagsalita ay nagtama na ang aming mga mata. Napakunot noo naman siya ng makita niya ang presensya ko. Namukhaan ko na rin kung sino siya. Isa siya sa mga sumundo noon kay Jennie sa Baywalk. Yung mayabang na lalaking umaarteng kala mo boyfriend ni Jennie. 

 

"What is she doing here?" nagngangalit ang bagang na tanong nito sa hari. 

 

Hindi ko alam kung bakit galit na galit to sakin. Hindi niya naman ako kilala. Pero masama ang kutob ko sa lalaking to eh. Hindi kaya ito ang nagsabi ng maling impormasyon sa hari?

 

"Your highness, what ever news you receive about the prin---" 

"Let's not talk about that here Ms. Manoban" pagputol nito sa akin. 

 

I nodded my head at nagsimula na ulit kaming kumain. Umupo naman si Kai sa tapat ni Jennie and he's glaring at me. Kung nakakamatay lang ang mga tingin, malamang pinaglalamayan na ko ngayon. Pero siyempre hindi ako marunong magpatalo kaya nagpapatigasan kaming dalawa. 

 

Pagtapos kumain ng lahat ay inihatid kaming mga delegado sa lugar kung saan diumano ay gaganapin ang national memorial celebration. Jennie looked at me with apologetic looked but I just smiled at her saying I'm fine. When I was about to stand up the king spoke. 

 

"Ms. Manoban can you stay for a while?" tanong nito na ipinagtaka ko. Hindi ko rin maikakaila ang pagbilis ng tibok ng puso ko. 

 

"With all due respect your highness but I'll stay with my sister" Babs intervene. 

 

"Dad..." 

 

"Don't worry ladies we will just TALK" he said emphasizing the last word.

 

I looked at Babs and mouthed her 'I'm okay' but she's firm with her statement. Wala talagang takot tong babaeng to. Walang inaatrasan na kahit sino. 

 

"I'm okay Babs. Don't worry" I smiled to reassure her. 

 

Nginitian ko rin si Jennie para hindi siya magalala. They both nodded their heads bago sila tuluyang lumabas ng banquet hall. The king asked me to follow him inside his study room so I obliged. 

 

"Sit down Ms. Manoban" sabi ng hari turo sa couch pagpasok namin ng study room.

 

 

 

 

 

 

 

Pagtapos ng halos kalahating oras na paguusap ay lumabas na ako sa study room and I was suprised to see the three waiting for me outside. Jennie, Jisoo, and Rosie looked so worried about me. 

 

"How did it go?" Jennie asked while caressing my arms. 

 

"What did he say? Is he throwing you to the dungeons?" tanong naman ni Jisoo which she earned a death glare from Babs and Jennie. 

 

Jisoo lift both of her hands up as a sign of surrender while giving the two and apologetic look. 

 

"Hey baby what happened? Can you please speak up you're making me worried" nagaalalang tanong niya. 

 

I heave a deep sigh bago ako nagsalita. 

"He's accusing me for kidnapping you. I tried to tell him the truth but I don't think he believes me. He said once he knew I was lying he will put me in prison" 

"I knew it!" Jisoo exclaimed. 

 

"What?!" Babs shockingly said. 

Samantalang si Jennie nanatiling tahimik. I saw how her tears fell down her cheeks. Pinahid ko yun saka ko siya niyakap ng mahigpit. 

 

"Ssshh. Don't cry. Of course, I won't let that happen. I'll fight for you, for us. I promise you" sabi ko saka ko siya hinalikan sa noo. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jennie

"Who ever that bastard is. I will really kill him!" Jisoo amgrily said. 

 

"Do you have any idea who that is?" tanong ni Jisoo sakin. 

 

"I don't Chu" I lied. 

 

Nagsinungaling ako kahit na alam kong si Kai ang may kagagawan nito. Sa totoo lang gustong gusto ko nang sabihin sa aking ama ang totoo pero hindi ko magawa dahil natatakot ako para sa buhay ni Lisa. Natatakot akong baka saktan niya siya lalo't abot kamay niya si Lisa ngayon. Kai is a powerful man at kahit ano kaya niyang gawin. Kailangan kong pagisipang mabuti ang lahat ng magiging galaw ko.