(Isipin niyo na lang den na Korean yung POV ni Jennie ha...)

Jennie's POV

"Ahhhh" this sound automatically come out from my mouth when I woke up and as I stretched my hands upward.

Hindi ko napansing nakatulog na pala ako. Agad ko namang iminulat ang aking mga mata at napatingin ako sa may bintana.

Oh my God! Oh my God! Umaga na!

I panicked as soon as I saw the sunlight creeping in from the small window inside this cabin room of the yacht where I used to hide last night. Isa lang ibig sabihin nito, dito ako natulog ng buong magdamag. Pero yung lalong nakapagpapanic sakin ay nung makita kong umaandar yung mga ulap sa labas, kaya naman agad akong dumungaw sa labas ng bintana and I cursed when I saw that I wasn't wrong when I said it is moving coz it is. The yacht is moving and I don't hella know where is this going.

"No! No! No! This can't be!" I whispered to myself. 

I carefully walked all the way to the door not making any sounds. I opened the door and I sneaked my head out to check if there are people outside. Ano nang gagawin ko ngayon? Hindi ko alam kung saan papunta ang yate na to. Habang nagiisip ay narinig ko yung pagkalam ng aking sikmura.

Oh gosh!

Naalala kong hindi pa nga pala ako naghahapunan simula pa kagabi and I'm now starving to death. I roamed my eyes around and saw that the kitchen is only a few steps away from this so I decided to walk to the fridge and look for something to eat. Pasensya na talaga sa may ari ng yate na ito. Alam kong pagnanakaw at trespassing tong ginagawa ko ngayon pero wala naman akong ibang choice eh. Babayaran ko na lang yung kakainin kong mga pagkain at yung libreng sakay ko sa yateng ito. Kukuha na ko ng sapat na pagkain para makabalik na ko sa pagtago. Saka na lang ako lalabas kapag huminto na ito sa kung saan mga port. 

Nice plan Jennie! I told myself and smiled at how bright my idea is. I still believe I can survive this trip. Isa pa hindi ko maiwasan na maexcite sa mga nangyayari. Although, medyo kinakabahan pa rin ako, pero mas nangingibabaw pa rin yung saya ko. Una sa lahat dahil this is a once in a lifetime opportunity at pagbalik ko siguradong mas paghihigpitan nila ako at hindi na ulit ito mauulit. 

While walking, I never forget to look from left to right just to make sure no one will see me. After a few seconds, I am now standing in front of the refrigerator. I opened it and my lips curved into a smile when I saw a lot of fruits inside. May mga baboy at manok rin naman kaso wala na kong panahon para magluto pa nun at isa pa hindi rin naman kasi ako marunong magluto. Kaya napagdesisyunan ko na kumuha nalang ng Apples, Oranges, at Milk. I also took a bottle of mineral water, I opened it and drink. Sa tingin ko naman, sapat na tong mga nakuha kong pagkain hanggang sa makababa ako rito. Ang kailangan ko na lang ngayon ay bumalik sa cabin para magtago sa cabinet o kung saan man na hindi agad ako makikita. 

Pabalik na sana ko sa cabin ng bigla akong napahinto nang may taong nakatayo sa harapan ko. 

"Sino ka?"

-----

Lisa's POV

Nakaramdam agad ako ng gutom pagkagising ko kaya naman nagpasya akong bumaba na muna sa kitchen para kumuha ng agahan dahil kagabi ay nagdesisyon akong dito na muna sa deck matulog. Ang lamig kasi at ang presko ng simoy na hangin na sobrang nakakarelax. Sinet ko na lang sa autopilot mode yung yate para hindi ko na kailangang intindihin pa. 

Nagstretching na muna ako habang nakapikit ang aking mga mata at dinarama ang katamtamang init ng sikat ng araw ngayong umaga. Tumingin ako sa paligid at di ko maiwasang mapangiti ng makita ko sa harapan ko yung bughaw na karagatan. Napakatahimik, kalmado, at napakaganda. Talaga namang ito ang paborito kong tanawin tuwing umaga. 

After meditating and appreciating its beauty, I went down to the kitchen dahil sobrang nagwawala na yung tiyan ko sa gutom. 

Bumaba akong hinihimas yung tiyan ko at napahinto naman ako ng mapansin kong may taong nakatayo at nagnanakaw ng pagkain sa loob ng ref ko.

Napakunot ako ng noo at dahan dahan akong pumasok sa loob, careful not to create any sounds so that the culprit won't noticed me. Kailangan kong magingat dahil hindi ko alam kung anumang pakay ng taong ito dito at baka mamaya may bitbit pa itong patalim o baril.I took the wireless vacuum cleaner in case this thief do something wrong so I can defend myself.

Hindi ko alam kung paano siya nakapasok dito. Basta ang alam ko lang ay trespassing siya at pwede kong gawin ang kahit na anong gusto ko nang hindi malalagot sa batas dahil nasa teritoryo ko siya.

I stand right behind her in a comfortable distance and not long enough when the person turned around.

"Sino ka?" 

I saw how her eyes widened in shocked when she saw me kasabay sa pagbitaw niya sa mga pagkaing ninakaw niya mula sa ref.

Hindi ko masyadong makita yung mukha niya dahil natatakpan yun ng hoodie na suot niya pero isa lang ang alam ko, sigurado akong babae tong kaharap ko. Based on her petite figure, pinkish side cheek, height, and her bosom are still visible despite sa oversized hoodie na suot niya.

Naglakad ako papalapit sa kanya pero humakbang siya patalikod at mas tinakpan pa niya yung mukha niya nung hoodie na suot niya. Mata lang niya ang kita ko ngayon. She has beautiful cat-like eyes and I wonder how she looks. Looking at her eyes is enough for me to say that this girl is pretty.

Huh! Sa tingin mo makakapagtago ka sakin?

Patuloy akong naglakad nang papalapit ng papalapit sa kanya habang sinusubukan niya namang lumayo ng lumayo hanggang sa mapahinto siya dahil naabot niya na yung lababo at hindi na siya makakaurong pa. 

Wala ka nang tatakbuhan ngayon

I cornered her by locking her in between my arms while seriously looking straight into her eyes. Hinawakan niya yung hoodie niya at pilit niya pa ring itinatago yung mukha niya sakin. 

"Sabi nang sino ka at pano ka nakapasok dito? magnanakaw ka no?

Hindi naman siya nagsalita and she just shakes her head.

"Pipe ka ba? Tinatanong kita. Sino. ka. at. paano. ka. nakapasok. dito?" pikong tanong ko. Inemphasize ko na word per word kasi baka di niya naiintindihan.

Hindi pa rin siya sumagot at nakatingin lang siya sakin. Aba! talagang sinusubukan ng babaeng to ang pasensya ko ah. I swear I am running out of patience now at baka di na ko makapagpigil dito. 

"Wag mong subukan ang pasensya ko Miss. Di mo ba alam na trespassing yang ginagawa mo and I can easily throw you in the ocean kapag hindi mo pa ko sinagot ngayon!" pananakot ko sa kanya.

I saw how her eyes widened in fear after hearing what I have said and she harshly shook her head. 

Aba talagang! Wala ba talaga tong balak kausapin ako?

I am starting to get pissed I swear, so, I clenched my jaw and I lifted my right hand up para tanggalin yung kamay niyang nakahawak sa hoodie. Sinubukas niya pang umiwas at lumayo pero huli na ang lahat dahil nagawa ko nang tanggalin yung kamay niya sa pagkakahawak sa hoodie niya. 

I pulled her wrist and my eyes widened with what I saw. 

Her hoodie fell at her back and I gulped at how beautiful this person is that is in front of me now. I was wrong when I said she's pretty because she is beyond pretty, she's so gorgeous Her feline eyes, prominent nose, pink plump lips, cute cheeks, and pinkish skin makes her perfect. I swear, in my twenty-two years of living here on Earth, ngayon lang ako nakakita ng ganito kagandang nilalang. She's breathtakingly beautiful. I felt her breath touched my skin and that is the moment I realized how close our faces to each other. Tinitigan niya yung mga mata ko at di ko namang maiwasang tignan yung mganda niyang mukha. 

My eyes travel from her eyes to her lips and I gulped while looking at it. Her lips looks very inviting and I haven't noticed that I am now leaning my head closer to her but I was brought back to reality when she managed to escape and move away from me.

Teka ano yun? Anong tong ginagawa ko? Nasisiraan na ba ko ng bait at gusto kong halikan siya? Ano bang iniisip ko, maganda siya pero magnanakaw pa rin siya Lisa!

I swallowed the lump in my throat then I composed myself and I faced her. 

"I'm sorry for trespassing and for getting food inside the fridge without your consent. Believe me, I didn't mean to steal your food. I just felt so hungry because I haven't eaten anything yet since last night" pagpapaliwanag niya in English. 

Teka baka kaya hindi siya sumasagot dahil hindi niya talaga ko naiintindihan? Aba! Iba! Engliserang magnanakaw!

Mukha namang siyang sincere pero hindi ako pwedeng magpaloko ng ganun kadali. Hindi ako pwedeng magpaloko sa maganda niyang mukha. dahil pwedeng umaarte lang siya. Malay ko ba kung magnanakaw pala talaga to o baka kaya naman isa siyang con artist.

Ano ka ba Lisa! Napakaganda niya naman para maging isang con artist!

I shook my head. 

Bakit hindi naman porket maganda siya hindi na siya manloloko. Andami ko na kayang napanood sa tv na magagandang con artist!

"How did you get here?" tanong ko. 

Nagenglish na rin ako kasi mukhang di talaga siya nakakaintindi ng tagalog eh. Mukha siyang foreigner, pero di ko sure kung Korean, Chinese, o Japanese? Magkakamukha naman kasi sila eh. 

Kailangan kong malaman kung paano siya naputa dito at bakit. Let's see if I'll buy her alibi coz I can't think of any other reasons for her to be here than to steal.

Nanahimik siya sandali at mukhang naghehesitate siyang sumagot at sabihin yung rason kung bat siya andito. 

I knew it! Sabi na mukhang may tinatago talaga tong babaeng to eh"

I lifted one brow up as if asking her to speak up using my eyes.

After a couple of seconds waiting, she heaves a deep sigh and she looked at me. 

"Someone's after me. I didn't mean to stay here on your yacht. I just used this yacht to hide until the person after me was gone, but I haven't noticed that I already fell asleep in the cabin room, then the moment I opened my eyes it's already moving and in the middle of the ocean" pagpapaliwanag niya habang diretsong nakatingin sa mga mata ko. 

I squinted my eyes unsure if I am going to believe her. 

"And I... I saw you talking to one of them last night"

Last night? Anong pinagsasasabi nang babaeng to? Ako? Kausap yung mga humahabol sa kanya? Nagpatuloy ako sa pagiisip hanggang sa sumagi sa isip ko yung mga taong nagtanong sakin kagabi. 

Flashback

"Miss, have you seen a woman here wearing a black hoodie and black pants? She's about 5 foot 4 inches tall and she's very beautiful" the man wearing a black suit asked me. 

I shake my head and he asked me again, "Are you sure?" 

"You said she's very pretty, right? If she's been here I'm sure I will never forget about her. Besides, I've been here since earlier and I haven't even noticed at least one pretty lady, I'm sorry" 

Sa totoo lang, nagsinungaling ako ng sabihin kong kanina pa ko nandito dahil ang totoo naman nun ay kadarating ko lang talaga dito dahil naginom pa ko sa bar kaya hindi ko talaga alam o napansin yung babaeng hinahanap nila. 

How I wish I've seen that pretty lady he's referring to, pero bat kaya nila hinahanap yun? It feels like they are mad and I smell trouble on how the way that man asked me. Sa kabilang banda, siguro mas mabuti na rin na di ko yun nakita, baka mapatrouble pa ko. Yun pa naman ang pinaka iiwasan kong mangyari. 

The man nodded and he left then I ride on the yacht. I went to the fridge to get some beer before I went up to the deck. After a couple of hours of drinking, I decided to leave and go home. I started the engine, set up the GPS and put the yacht on autopilot mode before I slumped my body on the deck. I lay my back flat on it as I watch the stars in the sky while the yacht is moving until I drifted off to the dreamland. 

End of Flashback