"OH MY GOD! LISA WHERE ARE YOU?" dinig kong sigaw mo kaya naman agad akong lumapit sa kinatatayuan mo kanina.

Halata ko yung takot at panic sa boses mo kaya dali dali akong naglakad papunta sayo. Agad ko namang nahawakan ang braso mo pero nabigla ako ng bigla mong hilahin ang kamay ko. Niyakap mo ko at ibinaon mo ang mukha mo sa leeg ko. I swear nawala agad yung pagkatipsy ko.

"Please don't leave me, please. I'm afraid of the dark" humuhikbi mong sabi. 

"Ssshh... It's okay, it's okay. I'm here. I'm not going anywhere" sabi ko naman habang hinahagod ang kanyang likod para pakalmahin siya. 

Tumango tango naman siya habang nakasuksok pa rin ang mukha niya sa leeg ko and dahil di ko alam kung anong mararamdaman ko. Her lips were brushing along my skin habang tumatango siya at ramdam ko rin yung mainit niyang hiningi na naghahatid ng kakaibang feeling, makapanindig balahibo. 

Nanatili tayo sa ganung posisyon na walang nagsasalita. Hinayaan lang kitang kumalma. Usually naman kasi hindi naman ganun nagtatagal ang power interruption dito sa isla. Minsan mamatay na lang bigla pero ilang segundo lang babalik na rin agad. Alam kong natatakot ka pero sa totoo lang ako kabaligtaran yung nararamdaman ko. Kung pwede lang sana wag na munang bumalik yung kuryente para dito ka lang muna sakin. Gustong gusto ko yung pakiramdam na andito ka sa bisig ko, na parang ako lang yung kailangan mo. Ansarap sa pakiramdam ng init ng katawan mo, nakakarelax, para bang lahat ng pagkayamot ko nawalang agad at ang gusto ko lang ngayon ay yung alagaan ka. 

Nakalipas na ang ilang minuto at hindi pa rin bumabalik ang kuryente. Mukhang dininig niya yata yung dasal ko. Mukhang matatagalan talaga to pero ayos lang. Pinakiramdaman kita at napansin kong unti unti ka nang kumakalma. Wala na yung paghikbi mo at normal na rin ang iyong paghinga. Siguro pwede na kong kumilos para magbukas ng kandila. Sinubukan kong kumalas sa pagkakayakap mula sa iyo pero hindi mo ko pinakawalan. Mas lalo mo pang hinigpitan yung pagkakayakap mo. 

"Where are you going?" tanong mo. 

Bakas pa rin yung takot sa boses mo. 

"I will just light a candle" I said against your hair.

Umiling ka naman. 

"Don't leave me alone here please" pagsusumamo mo. 

Panong gagawin ko? Hindi naman pwedeng nakatayo lang kami dito. Pano kung abutin ng magdamag tong blackout? 

Hays! Pasalamat ka talaga cute ka.

"Okay, I won't leave you" pagaassure ko sa kanya. 

Mas lalo niya naman akong niyakap ng mahigpit at eto ko si tanga ngiting ngiti sa sitwasyon namin ngayon. Buti na lang madilim at di niya nakikita yung mukha ko. Kung ganito ba naman palagi sana lagi na lang magblackout dito sa isla. 

So ayun na nga, kahit mahirap wala akong choice kundi ang kumilos ng kasama siya. Dahan dahan akong lumakad patungo sa estante kung saan ko tinatago ang mga posporo at kandila. Guess what? Magkayakap kaming pumunta dun. Nakasiksik pa rin siya sa leeg ko habang nakayakap ang dalawang braso niya sa bewang ko. Ako naman eto nakayakap ang kaliwang kamay sa likod niya habang yung kanan ko ay nangangapa sa dilim. Mahirap na baka tumama pa kami sa kung ano at makadisgrasya pa lalo. Nung marating namin ang estante, agad kong kinapa yung kandila sa upper part at madali ko naman yung nakuha. Binuksan ko yung kandila at unti unting nagliwanag ang paligid. Agad kitang tinignan at nakita kong nakapikit ang iyong mga mata. 

"Jane? It's okay, you can now open your eyes" marahang sabi ko. 

Dahan dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata. Bumitiw siya sa pagkakayakap sa akin at para namang nakaramdam ako bigla ng lamig dahil sa paghihiwalay ng mga katawan natin. 

"I'm sorry, I'm just so afraid of the dark" nahihiyang sabi mo. 

"It's fine" nakangiting sagot ko naman sayo. 

Hinawakan ko yung kamay mo at lumakad tayo palapit sa couch at pinaupo kita roon. Umupo ako sa harapan mo at pinagmasdan ko yung mukha mo. Gosh! Sobrang ganda mo talaga. Partida, kahit na medyo madilim dahil kandila lang ang ilaw natin ngayon pero lumilitaw pa rin yung kagandahan mo. Kahit na mugto pa yung mata mo sa kakaiyak. Bakit ka nga ba kasi umiiyak?

Muli ka namang tumahimik saka ko naalala yung pagtatalo natin kanina. Sabi mo kinoconfused kita. Gusto kong malaman, sa kung paanong paraan kita kinoconfused Jane? 

Hindi na ko mapakali kaya naman nagsalita na ko. 

"Jane?" 

Iniangat mo ang iyong ulo at tumingan ka sa akin. 

Huminga ako ng malalim, sinusubukang magipon ng lakas ng loob. 

"You were saying earlier that I'm making you confused? Why? I mean h-how?" nauutal ko pang sabi sayo. 

Nakatitig ka lang sa mga mata ko and I swear yan pa lang ang ginagawa mo parang nalulusaw na ko sa kaba. 

Sobrang tahimik mo and that makes me so anxious. 

"Why are you so mad at me?" tanong mo. 

"I am not" pagdepensa ko sa sarili ko. 

"But you are literally shouting at me earlier" 

"Coz I am just worried about you" 

"Are you sure that's the only reason?" tanong mo ulit. 

No! That's not the only reason. Sabihin mo na kasi Lisa. 

"Yes!" 

Gosh! Napaka torpe mo! Bakit ba kasi ang hirap?

"Liar" sabi mo sabay ng pagirap mo sakin pagtapos ay kinuha mo na yung unan at kumot mong nakapatong sa single seater sofa at akmang tutulugan mo na ko nang bigla kitang hilahin. 

"What?!" tanong mo while glaring at me.

Binitawan ko ang braso mo at saka ako huminga ng malalim. 

"That is not the only reason" 

You straightened your body and you looked at me wearing a blank expression on your face. 

I let out a sigh of defeat. 

Okay, this is it. It's now or never Lisa. Kung anong kalabasan nito bahala na. 

"I'm... I'm sorry for being an . I'm not mad at you and it's not true that... that your dresses are too revealing and ugly. In fact, they are all look good on you" nahihiyang sabi ko. 

"So, why did you do that?" mataray na tanong mo. 

Huminga ulit ako ng malalim dahil nakakatakot kang tumingin, kung nakakamatay lang yun baka kanina pa ko deads pero wala nang atrasan to. 

"Coz I... I don't want you to go on a date with him" 

I looked at her face and got intimidated when you raised your brow at me. Tutuloy ko pa ba to? 

"And why?"

"Because... Ahm.. I... Ahm... I---" 

"YOU WHAT?" she impatiently asked. 

"WAIT IT'S NOT THAT EASY OKAY!" pasigaw na sagot ko rin. Bat ba naman kasi ang hirap hirap umamin?

She rolled her eyes on me again. Seriously, this brat!

"JEEZ! YOUR MAKING ME IMPATIENT LISA! JUST TELL ME YOU LIKE ME!! How is it hard if you already told me about it?" she blurted out. 

Although alam ko naman na nagawa ko nang umamin sa kanya nung nalasing ako. Oo, alam ko lahat yun, even the kiss, I knew about it. Ako kasi yung tipo ng tao na kahit lasing ako alam ko yung ginagawa ko. Saka mas madali kasing umamin  dahil I am under the influence of alcohol. Nakakalakas ng loob.

Napatulala na lang ako sa kanya. I was stunned, speechless. I froze by her bluntness. 

"What? Are you not gonna say anything? Is that even true? Or you only say that coz you're drunk?" tanong mo sakin. 

Napalunok na lang ako tulala pa rin. Ano ba? Bat di ko magawang magsalita? Napipe na ata ako ah. 

"What? Do you like me?" 

Tinitigan ko yung mga mata mo pero wala akong mabasa mula rito. Hindi ko alam kung anong iniisip mo at kung bakit mo ko pinapaaming pilit. Pero diba may V ka na? Bakit kinukulit mo pa ko ng ganito? Pero bahala na! 

"I do" lakas loob na sabi ko. 

Nakatingin lang tayo sa mata ng isa't isa pero ang totoo parang sasabog na ang dibdib ko sa sobrang kaba ko. Ano ba Jane? Bat wala ka man lang reaksyon? Baka nga, baka nga huli na ko. 

"Forget about it" sabi ko saka na ko tumayo para pumasok sa kwarto. Your silence is killing me. Di ko alam kung bakit mo pa ko pinaamin kung sasaktan mo lang din naman pala ko.

Patayo na sana ko ng bigla mong hawakan ang kamay ko. Ngumiti ka saka mo ko hinila at niyakap ng mahigpit. At parang may mga paro parong gustong kumawala mula sa tiyan ko dahil sa ginawa mo. Ano to Jane? Anong ibig sabihin nito? At para namang narinig mo ang nasa isip ko at sinagot ang katanungan ko.

"I like you too, Lisa" 

Nanlaki ang mga mata ko sa inamin mo. 

"You do?" tanong ko ulit sayo para makasigurado. 

"I do" ramdam ko yung ngiti sa pagsagot mo. 

Hindi na ko nagpatumpik tumpik pa at agad na niyakap rin kita. Hindi ko maintindihan yung nararamdaman ko. Parang gusto nang sumabog ng dibdib ko sa halo halong emosyo nitp.  Napakasaya ko pero teka... I pulled out from the hug and looked at her. 

"But how about V?" tanong ko.

Her brows furrowed. 

"What about him?"

"Aren't you two together already?" 

Tumawa ka naman nang di ko alam kung bakit. 

"What? And what made you think that we're together?" natatawang tanong mo. 

"I saw you two. You looked very happy and you... you hugged him" 

"So, you're there?" tanong mo nang may nakakalokong ngiti sayong mga labi. 

I nodded my head. 

Ngumiti ka and you cupped my cheeks and carress it with your thumb. 

"There's nothing going on between the two of us. Do you really think I'll fall for him in just one date?" tanong mo at umiling naman ako. 

"He told me he likes me but I told him I already like someone else. He was very understanding and wished for my happiness. I hugged him coz I am just comforting him after rejecting him and because that will be our last date" dagdag mo pa. 

Para namang gustong tumalon ng puso ko sa saya dahil sa sinabi mo. 

"Really?" tanong ko sayo.

"Yes" nakangiting sagot mo naman. 

Niyakap kita ng mahigpit dahil sobrang saya ko. Sobra!

"So, you're jealous?" tanong mo habang magkayakap tayo ngayon dito sa couch. Kahit di kita tignan ramdam kong nakangiti ka ngayon. 

Nakapatong ang ulo mo sa dibdib ko habang nakayakap naman yung kaliwang braso mo sa bewang ko. Buti na lang talaga mahilig ako sa malaking couch dahil gusto ko naiuunat ko yung paa ko. Saktong sakto naman at kasya tayo dito. 

"Jane, you've been asking me the same question over and over again" sabi ko sabay pout.

Kanina pa siya paulit ulit kakatanong. Hiyang hiya ako sa kanyang aminin na nagseselos ako pero dahil sa kulit niya, napaamin niya ko. 

"Sorry, I just love how cute you are when you're shy" natatawang sabi mo. 

"Hmf! You're making fun of me" kunwaring nagtatampong sabi ko. 

I heard you chuckle tapos iniangat mo ang katawan mo para tignan ako. 

"Are you mad?"

Kunwaring inirapan kita at di ako sumagot sa tanong mo. 

Tumawa ka ulit at ikinagulat ko yung sunod na ginawa mo. 

Hinalikan mo yung tuktok ng ilong ko and I swear sobrang kabado ko. Napalunok na lang ako sa ginawa mo. Akala ko kasi sa lips ko tatama yung labi mo. Pero masyado naman akong atat kung ganun.

Baby steps Lisa. Baby steps. Wag kang atat!

"I'm sorry... Don't be mad now, baby" sabi mo. 

Nanlaki yung mata ko sa endearment na tinawag mo sakin. Pero putek sobrang sarap pakinggan. Kung alam mo lang kung paano nagwawala yung puso ko ngayon.

"What did you just call me?" tanong ko sayo. 

Bigla ka namang umupo at nginitian lang ako. 

"We better go to sleep now Lisa. It's getting late" sabi mo habang itinutulak ako paalis sa couch. 

Akala ko ba takot sa dilim to tas ngayon pinapaalis ako.  Chumansing lang ata to sakin kanina eh. Asus! Di na lang sinabi, di naman ako papalag. Papabayaan ko naman siyang yakapin ako. 

"I thought you're afraid of the dark?" 

"I am but there's a candle already. I think I can settle with that. You go to your room now" 

Nginitian mo ko, paninigurado na kaya mo. Tumango naman ako. 

"Okay goodnight, Jane" sabi ko sabay tayo at lakad papunta sa kwarto ko. 

Papasok na sana ko pero bigla akong bumalik sayo. Nakita ko nagreready ka na matulog, pahiga ka na nang tawagin kita. 

"Ahm... Jane?" 

Bigla ka ulit napaupo at tumingin sa direksyon ko.

"Oh, why?" 

"Would you like to sleep with me?" 

You looked at me quizically. Hindi ko alam kung sanay kang matulog ng may katabi o baka mamaya naoffend ka sa pagaaya ko. Baka isipin mo nagtetake advantage ako dahil lang nalaman kong gusto mo rin ako. 

"Ah I mean in my room... I just want you to be comfortable but only if you want to. If you don't like it's o---"

Hindi mo na ko hinayaang makatapos sa sasabihin ko nang bigla kang sumagot.

"Okay" 

-----
Sa dilim lang pala magkakaaminan... 😅😅😅

Kala niyo may mangyayari no?? Wahaha..
Sa mga nagtatanong kung sino si Babs ang sagot ay...

Secret 😋

Hulaan niyo?