Sacrifice – Ang pag s-sacrifice ay ang sadyang pagpaparaya sa maling tao para magi—ay joke mali. Ang sacrifice ay ang sadyang pagpaparaya sa pieces para makagain ng potensyal na advantage para sa mga susunod na moves. 

Irene’s POV

Mabilis natapos yung mga laro namin at hindi namin namalayan na almost 2:00 pm na. Hindi muna sumama sila Joy sa team namin kaninang lunch kasi may iba silang ginagawa kaya sa team ako sumama kumain. Since they have events here sa univ nila, nagpadala sila ng lunch sa amin including some freebies na ipinapamigay ng mga entrep students. Ang laki ata ng budget nila sa org na ‘to compared sa amin na para sa school competitions lang ang budget. Sa amin din ang chess board na ginagamit namin. Sa kanila kasi ay school ang nagp-provide. Pero open pa rin sila magdala ng kanila. They also have clocks and other digital items na wala kami.

As for our games, hindi kami naglaro ni Bogum kaya parehas kaming nagtaka kung bakit. Coaches namin ang nagdesisyon kaya nakailang games ako with their other members. It felt good and ang lawak lawak ng pag-iisip ko ngayon. Maybe, it’s a good thing na una kong opponent si Taemin kaya nakapag warmup agad ako. Naiwasan ko yung mga blunders na mag-llead sa akin sa pagkatalo. Though, I’m kind of disappointed na I couldn’t play with Bogum kasi sayang yung mga tinuro sa akin ni Seulgi. Pero it’s fine, at least I improved... I guess.

“Good game guys,” sabi ng coach namin. Bakit parang patapos na? May 1 hour pa kami rito.

“Since budget niyo naman ang transpo papunta rito, nag extend kami ng 1 hour para makaikot dito sa university nila. Alas dos talaga ang scheduled time pero since we have this opportunity then we need to grab it, diba?” sabi ni coach.

“Pwede kayong umikot dito sa univ. Kung gusto niyo ng kasama, eh magpasama kayo sa members namin. Pero kung gusto niyo mapag-isa o kung may kaibigan kayo rito, eh ‘wag niyo kalimutang bumalik dito ng 2:45. May isang oras pa kayo, kaya enjoy your time here” sabi naman ni coach Kris.

Ah, kaya pala. Naghiyawan yung mga members namin dito, pati nakangiti lang yung mga nakalaban namin dito. We paid for our transportation papunta rito, kasi kukulangin yung budget namin for the next competition kasi nag a-aassume si coach na babalik kami for 3 days or mag s-stay sa nearby hotel sa venue. May intrams sa school namin, at iba pa ‘yon sa univ to univ chess compe. Ang venue ata namin ay either dito sa Hana U, or sa complex na ginaganapan ng regional competition. Itetext ko pala si Joy para sa kanila ako sasama, kasi feeling ko eh maghihiwa-hiwalay kami rito. As much as I want to bond with the members, I know na awkward ako kapag hindi ko kakilala yung kasama ko.

Joy

Hello, Joy. Are you guys near the room
na pinuntahan niyo kanina? We have 1
hour to walk around the univ. Maybe
I can join you guys.

Pagkatext ko ay nagulat ako kasi katabi ko na pala si Bogum. Anong ginagawa nito rito?

“Hi, Irene. Sayang at hindi tayo nakapaglaro today. Maybe we can play outside the activities ng univ like mamaya if you’re going to stay” sabi niya.

I have no plans na makipaglaro sa kanya kasi coach forbids me na makipaglaro from someone outside the university, unless friend or hindi lalaban sa competition.

“We can’t really play. We have rules to follow sa org namin,” sabi ko.

“Ang cold mo naman. Pero are you going to join Joy, Seul, and...” tumigil siya ng sandali, “Ah, Moonbyul. Are you going with them?”

Paano niya nalaman, nasabi na ba nila Joy?

*ting*

Tumunog yung phone ko and I looked at it right away.

Joy

Sure, sure. Pupuntahan ka namin diyan,
and actually ay malapit na kami. We also
have something for you, galing sa friend
ni Seul. See you soon~ :*

“Yes, I’m going with them. Papunta na nga raw sila rito,” sabi ko nalang.

“Ah, okay. I want to join you guys pero since you’re with them naman and naikot ko na sila Joy kanina rito, then I guess I’ll focus nalang sa task ko.”

“Yeah, you should—”

*knock knock*

Nagulat ako kasi ang lakas ng pagkakakatok. Sila Seulgi na ata ‘to.

“Ang OA naman kumatok non,” patawang sabi ni coach.

Lumapit sa pintuan si coach Kris at binuksan ito.

“Surprise, bitc—”

Nakita namin ang isang babae na naka civillian, tapos may katabi siyang naka civillian din at mas maliit sa kanya ng onti. Parehas silang may dalang gitara, isang nakasukbit sa likuran at yung isa naman ay hawak hawak ito.

Napatingin ito sa paligid at sa pintuan, sabay tingin sa kaliwang side.

“Ay, syet.. Ay mali, ano... I’m sorry po, Sir. Wrong room po pala kami. Pasensya na po,” sabay ngiti kanila coach Kris. Lumingon din sila sa amin, sabay sigaw nung isa “Sorry din mga besh! Attend kayo concert mamaya ah, Fiasco Fest band namin!”

“Ang ingay mo talaga eh no? Kunwari wrong room pero gusto lang mag promote ng event,” palokong sabi ni Sir. Kakilala nila? Mukha namang friendly yung dalawa tsaka mukhang trouble maker din kaya siguro kilala.

“Grabe ka naman, Sir. Slight lang po” sabi naman nung mas maliit na babae.

“Nalito lang po talaga kami,” sabi naman nung isa. Ang lakas ng boses, parang nasa kabilang bundok yung kausap. “Pero syempre po, sayang yung opportunity na mag promote.”

“Osya, osya. From different univ sila kaya sige, try namin sila iconvince na umattend ng concert. Kaso kasi ay 6pm pa kayo diba? Pauwi na sila mamaya.”

“Ay, sayang. Kulitin namin sila mamaya, Sir. Baka gusto nila kaming imbitahan kapag may school events sila. Mura lang talent fee namin hehe,” palokong sabi naman nung mas matangkad na babae. Kahit na ang daldal niya, parang ang komportable niya kasama. May naaalala ako sa kanya, pero may onting difference lang.

Maya maya pa ay lumayas na yung dalawa pero naririnig namin yung tawanan nila sa labas kahit nakasarado na yung pintuan.

“Gaga, surprise es ka pa. Ikaw tuloy na surprise.”

“Tarantado, masyado akong excited. Akala ko tamang floor tayo. Bhie, nakakahiya bhie.”

Nagtatawanan kami sa loob habang naririnig namin yung sigawan tsaka tawanan nung dalawa. Ano raw band name nila? Fiasco Fest? Ang weirdo naman, pero bagay kasi ang sabog nila.

“Sira ulo talaga yung mga ‘yon” sabi ni Sir Kris, “So anyway, paano ba ‘yan? See you later nalang ulit. Feel free to roam around, okay?”

*knock knock*

Sino na naman ‘to? Sila Seulgi na siguro ‘to.

“Uy, may tao na naman” tapos lumapit na naman si Sir Kris sa pinto.

Sa pagkakataon na ito, tumingin na siya sa transparent part ng pinto para tignan yung labas. Kanina kasi ay dirediretso lang siya sa pagbubukas.

“Ah, sila Daniel pati yung mga ka univ niyo” sabay bukas ng pinto.

Sila na nga, gusto ko na rin makahinga ng onti kahit papaano. Ano kaya magagawa rito sa school nila? Binuksan na yung pintuan at pumasok na rin sila Seul.

“Oh, busy ka ata sa parade eh. Pero bakit ka napadaan, Daniel?”

“Bilis naman po makalimot, coach. May ipapakilala po ako ah. Pero...” nakita naming lumapit itong si Daniel at may binulong.

Tumango tango naman si coach, at maya maya pa ay na dismiss na kami. Pero syempre naiwan ako, si coach, si coach Kris, Bogum, pati na rin sila Joy. Nagkanya kanya yung mga members namin at may mga nakipagkaibigan na rin sa amin, kaya sila sila ngayon ang magkakasama.

Seulgi’s POV

Malapit na mag alas dos, at andito kami ngayon sa labasan ng univ kasi may sikat na siomai-an dito tapos nag c-crave pa si Byulie. Ito talaga eh, napaka gala. Tapos pala ay galing kami sa booth nila Hwasa at nakakuwa kami ng freebie. Dadaanan namin mamaya yung quesadilla tsaka soft shelled tacos kasi umorder ako. Ibibigay ko kay Irene mamaya. Naka scheduled naman kung kailan namin kukunin, para hindi malamig at hindi yung lulutuin palang. Siguro ginagawa na 'yon ngayon.

“Hoi Seulgi, sure na ba ‘yon?” tanong ni Byul.

“Oo nga, okay ka lang sa ganon?” gatong naman ni Joy.

Ang kulit nitong dalawa. Usapan kasi namin ni Daniel na ipapakilala niya ako sa coach niya. Bahala na kung ikakalat nila or what, pero balak din namin na sumali sa univ-to-univ competition at kami palang ang nakakapagusap tungkol dito. For now, ipapakilala niya ako as pinsan niya. Hindi pa sure kung paano at kung sasabihin ba na okay din naman ako maglaro. Bahala na mamaya.

“Oo nga. Ang kulit niyong dalawa eh no? Bayaran niyo gulaman ko, uhaw na ako.”

“Ayaw ko nga, mabilaukan ka sana” sabi ni Joy. Aba, inaaway na ako nito.

“Wala na, tampo na ako.”

“Gagi, hindi bagay” sabi naman ni Byul.

“Edi don’t,” sabay talikod ko.

“Hmp, inaaway ako rito. Irene, samahan mo ako. Baka ikaw lang kakampi ko rito” sabi ko sa sarili ko.

Speaking of Irene, sabi ni Daniel na balak ata ng teams na igala sila Irene dito for an hour kaya mas matagal yung stay ng team nila Irene in comparison nung sila Bogum ang nagpunta. Siguro pasok na ulit kami sa univ para naman mabilis kami makapunta. Surprise, ganon.

*ting*

Tumingin ako sa phone ko ay nakitang nagtext si Daniel. Ang yaman ko today kasi may unli call a