Winter, taking the board exam or not, cracks her knuckles whenever she gets anxious.

Kahapon pa ako nandito sa unit ni Winter dahil bakasyon pa naman namin ni Giselle.

The thing with Winter, she doesn’t find anything distracting. Kapag nasa zone siya, para siyang nasa sarili niyang mundo. Exam na kasi niya the day after tomorrow kaya naisipan kong samahan siya rito sa condo niya para at least may mag-aasikaso sa kanya ngayong parang wala siyang balak iwan ang study table niya.

Pumapasok lang ako sa study room niya kapag oras na para kumain. Gano’n kasi ako kapag nag-aaral, ayaw ko ng distractions kaya minabuti kong hayaan din si Winter sa learning principles niya.

Paminsan, sinisilip ko siya para ipaalalang mas beneficial kung hihinto siya saglit para magpahinga. Ngingitian lang ako ni Winter bago ibaba ang pen na hawak niya para damputin ang stress ball sa mesa. 

Matapos kong ayusin ang hapunan namin, kumatok na ako sa study room ni Winter. Ngunit hindi niya yata ako naririnig. Nang buksan ko ang pinto, nakita ko siyang nakatayo sa harap ng pader, binabasa ang reviewer na isinulat niya sa sinet-up niyang whiteboard wall sticker. Lumapit na ako bago pa man niya masimulang i-crack ang knuckles niya.

Niyakap ko siya mula sa likuran bago tapikin ng mga kamay ko ang kanya, “You’re getting anxious na naman.”

“Paano mo nalaman?” humarap sa ‘kin si Winter habang isinusuklay ang kanang kamay sa kanyang buhok.

“Nanotice ko na before pa. Whenever you and Ning join us na magstudy, you’d do that bago mag-analyze ng problems,” ngiti ko sa kanya. Hinawakan ko ang magkabilang pisngi ni Winter, “What’s making you anxious, baby?”

Bumagsak ang balikat ni Winter, bakas ang pag-aalala sa kanyang mukha. “Gusto ko na lang siya matapos agad, Rina. But at the same time, feeling ko I’m not preparing enough,” pagpout pa niya.

Hinalikan ko ang noo niya bago ayusin ang pagkakasuklay ni Winter sa kanyang buhok, “You are preparing beyond enough pa nga, baby.” Umupo ako sa swivel chair bago hilahin paupo si Winter sa lap ko. Nagbilang ako sa harap niya, enumerating her negligence, “Whenever I call to greet good morning, hindi ka pa nagbreakfast pero nabuklat mo itong mga papers na 'to. Diretso shower ka without even drinking water after waking up. You’ve been consuming lots of coffee rin, Win.”

Tumawa siya bago humalik sa pisngi ko, “Ang hirap pala kapag med student ang girlfriend. I have to take really good care of myself kasi magagalit if I don’t.”

“Don’t make it a joke, Winter,” matalim na tingin ko sa kanya. “You’re not resting your eyes. Hindi ka rin nags-stretch ng body in between review hours. I bet, hindi ka rin natutulog agad after mag-goodnight.”

Dumapo ang mga daliri ko sa ilalim ng mga mata ni Winter, “Late nights, no rest ka pa ha.” Ibinaba ni Winter ang mga kamay ko sa pisngi niya, “I’ll try to balance my time na baby.”

Gulat siyang natulala nang bigla ko siyang dampian ng mabilis na halik sa labi, “Come on, get up na. Let’s eat.”

“You,” turo niya sa ‘kin, “you kissed me!”

“Sa lips, Rina… You kissed me sa lips!” pinatayo ko muna si Winter, at hinawakan ang kanyang kamay. “Why? Can’t I?” lingon ko sa kanya. “Follow after five minutes, baby. I’ll reheat the food lang,” nakangisi kong paalala sa kanya.

“Ang daya mo,” bungad sa ‘kin ni Winter pagkaupo niya sa tabi ko. Nakapangalumbaba akong humarap sa kanya, “I’m sorry, baby. I just can’t resist your pout.” Bumaba ang tingin ni Winter sa braso ko, “No elbows on the the table, love,” ngiti niya sa ‘kin bago magsandok ng kanin.

“You cooked this din?”

Tumango lang ako habang nilalagyan ni Winter ng serving ang mga pinggan namin, “Yes. I was watching cooking vids lang here while you were reviewing.”

“We’ll sleep early tonight, Win ha? No buts,” titig ko sa kanya bago kami magsimulang kumain. “Yes, love. I’ll behave,” kamot ni Win sa batok niya.

---

The morning after, nagising akong wala na si Winter sa tabi ko. Nakababa man ang roller blinds sa kwarto, sa