At 9PM, the Kim-Yu residence has their lights off. Only the bed side lamp illuminates the master’s bedroom, though one woman would object.

Pinauna na ako ni Karina sa kama dahil ikukuha niya raw ako ng gamot sa office niya rito sa bahay para hindi na magtuloy ang panaka-naka kong pag-ubo ngayong gabi. Inubos ko kasi ang binake niyang cookies kahapon.

Nakahiga na ako, hanggang bewang lamang ang kumot. Naka-off na rin ang ilaw ng k’warto, tanging ang mga lamp na lang sa magkabilang dulo ng kama ang naka-on. Sinimulan kong basahin ang regalong libro sa amin ni Giselle—Kafka on the Shore.

Nilingon ko si Karina nang marinig ko ang pagsara niya sa pinto, “Sorry, did I disturb you?” Nakangiti akong umiling sa kanya pagkababa ko ng libro. Umupo siya sa kama para iabot sa akin ang gamot at baso ng tubig. Agad ko naman itong ininom at inabot sa kanya. Ipinatong niya ito sa bedside table niya bago tuluyang humiga sa aking tabi.

Ipinatong ni Karina ang kanyang ulo sa aking balikat, sinisilip ang librong aking binabasa. “Want me to read out loud?” tinawanan niya ako bago yumakap. “No na. I have mine sa clinic. Tapos ko na ‘yan, baby,” siksik niya sa ‘kin nang iangat ko ang kaliwang braso ko para ilagay sa kanyang braso.

Isinara ko na ang libro, “Sleep ka na,” ngisi kong sabi kay Karina. “Early pa, Win,” pagkunot ng noo niya. “Para I have more time to stare at you while you’re asleep,” tumaas ang isang kilay niya bago ko unti-unting nasilayan ang pagtawa niya. Nagtalukbong pa nga siya para hindi ko makita. “Kinikilig ka ba, love?” naramdaman ko na lang ang pagkurot niya sa aking tagiliran.

“Ouch! Masakit,” kunwari kong pagsimangot habang hinihimas ang parteng pinanggigilan niya. “Ang galing mong mambola,” wika niya habang nakapikit nang ibaba ko ang kumot na nakataklob sa kanya.

“Sinong nagsabing nambobola ako?” Inilapat ni Karina ang kanyang palad sa aking mukha, “Shh, it’s night time. Turn down your voice.”

“No one would hear us naman, love. Nasound proof po ito ng engineer wif