Seulgi's gaze swept across the emerald waters of Tiber river. Niyaya niya talaga mag-bike si Yeri dito pagkatapos niyang malaman na pumpunta rin dito madalas 'yung attacker ng mommy niya. That's what Seulgi's been doing recently in Rome - going to the places where the young man who left her mother in a coma went to, tracking his trail, the movements he did before he flew somewhere else to escape accountability.

Nasa yellow zone ang Rome, meaning hindi masyadong limited ang mobility at activites na allowed dito kahit may health scare. Bergamo continues to be in the red zone at hindi dito puwede mag-cross from the yellow zone unless for something urgent na related sa work o health.  

Tahimik na itinabi ni Seulgi ang bike niya at tinignan ang paligid niya. She was meticulously trying to see the same details that the young man saw, experience the moments he did. Siguro, naisip ni Seulgi habang nagpapahinga sila ni Yeri, na-amuse din yung nanakit sa mommy niya sa mga graffiti sa walls na nakita niya papunta dito. Naglakad din siguro siya sa may embankment sa Porto di Ripa Grande. Namangha sa bridge. 

 She was lost in these thoughts nang biglang tumunog phone niya. 

"Joohyun," she breathed nung nakita niya whatsapp niya. She switched to video call.

"Hi Hyun," bati niya.

"Uy, ate sino yan, ang ganda naman niya!" sigaw ni Yeri nung nakita niya si Joohyun.

"Haha. Hyun, kapatid ko nga pala, si Yeri."

"Hi Yeri," Joohyun