"Ano sa tingin mo?" sagot niya sakin na may nakakalokong ngiti sa mga labi niya while she's leaning closer to my face. 

Habang pinapanood ko yung mukha niya na papalapit sakin, ramdam ko naman yung pagbilis ng tibok ng puso ko. Her eyes stared at me as if she's testing and teasing me at the same time. I lift a brow on her, trying to intimidated her a little but she didn't even budge a bit. She really is the only person I can't intimidate in this university. Nung mas lalong lumapit ang mukha niya, napalunok ako. I can also smell her fragrant perfume dahil sobrang lapit niya na talaga. I can also see sa peripheral sight ko na pinagtitinginan na kami ng mga estudyante dito sa hallway. 

"Gosh Lisa! Kaya nga ko nagtatanong coz I can't remember!" I answered, snapping out at her. 

I swear sinubukan kong tarayan siya pero wala talagang talab at mas lalo lang lumapad ang mga ngiti niya dahil sa reaksyon ko. 

Tumawa siya ng malakas na lalong naka- catch ng attention ng mga estudyante. They are all looking at us now, confused kung anong nangyayari sa 'min nitong si Lisa, habang ako pinagmamasdan ko lang siyang tumatawa. Ang sarap niya kasing pagmasdan kapag ganito siya. Carefree, masaya lang, kesa sa seryosong Lisa na kilala ng nakararami. 

Hindi ko na namalayan na nakangiti na pala ko habang nakatingin sa kanya. Kaya naman agad kong binawi yun ng bigla siyang lumingon ulit sakin. 

"Walang nangyari satin okay?" sabi niya nung hinarap niya na ko at nung natapos na siyang pagtawanan ako. 

Wala? Bakit wala? Akala ko pa naman nakaisa na ko! Char! Haha! Joke lang!

Medyo disappointed ako na walang nangyari samin pero mas mabuti na yun kesa naman may nangyari tapos wala akong matandaan diba? Siyempre mas gusto ko yung nasa huwisyo ako para naman maalala ko. But kidding aside, this is what I have expected. Alam ko naman na si Lisa yung tipo ng tao na hindi magtetake advantage sa kahinaan ng ibang tao. This is one of the reasons why I like her so much!

"I wouldn't take advantage of a drunk person.  Walang thrill pag ganun" sabi niya. 

I nod my head then saka kami nagpatuloy ulit sa paglalakad. Bahagya siyang nauuna sakin, dahil na rin sa haba ng mga biyas niya, habang nakatingin lang ako sa likuran niya.

"Pero kung hindi ba ko lasing..." bulong ko sa sarili ko pero hindi ko na nagawang tapusin dahil bigla niya kong nilingon ulit. 

Oh ! Did she hear what I said? 

She looked at me again. 

"W-what?" nauutal kong tanong.

"Wag ka na ulit maglalasing ng ganun lalo na kung hindi mo naman pala kaya ang sarili mo at wala kang naaalala pagtapos. Paano kung mapagsamantalang tao ang makakuha sayo, baka kung ano pang gawin nun sayo, pagsisihan mo sa huli" seryosong sabi niya diretso sa mga mata ko. 

Agad naman akong tumango. Ngumiti siya at muli akong tinalikuran para magpatuloy sa paglalakad. 

Napangiti naman ako ng malapad dahil feeling ko concerned siya sakin kaya niya sinasabi ang ganung mga bagay sakin. 

Oh my! This is such an improvement!

"And Jen" tawag niya nung nilingon niya ko ulit. 

"Hmm?" sagot ko naman. 

"Yes" sabi niya ng nakangiti sakin. 

Napakunot noo ako. Yes? Anong yes?

Nanlaki ang mga mata ko when I realized what is that 'yes' for. Oh jeez! I can't believe it! I looked at her pero nakatalikod na ulit siya at naglakad na ng mabilis para sabayan sina Jisoo at Seulgi. 

----- 

Lisa's POV

I was carrying a tray of food in my hand habang naglalakad ako papalapit sa kung saan nakapwesto sina Jisoo. Pagkaupo ko, napatingin agad ako sa direksyon kung saan palaging umuupo sina Jennie pero wala siya dun. I can only see her group of friends. Even si Chaeng andun but Jennie isn't. Saan naman kaya siya nagpunta? Sa pagkakaalam ko kasunod ko lang siya kanina eh kaya alam kong dito rin siya sa cafeteria papunta. Pasimple kong inilibot ang mga mata ko sa buomg lugar para hanapin siya pero wala talaga hanggang sa biglang magsalita si Jisoo. 

"Hey Lis! Kinakausap kita!" sabi niya habang ikinakaway sa harapan mg mukha ko ang kanang kamay niya. 

"Sorry, you were saying?" tanong ko at saka ko ibinaling ang tingin ko sa kanya. 

"Sabi ko kung anong comment mo sa idea ko para sa thesis natin? Approved ba sayo or what?" 

"Ahm, I think okay naman yung idea, subukan nating gawan ng title then paapprove natin kay Sir" sagot ko sa kanya saka ko bahagyang iniyuko ang ulo ko at pasimpleng tumingin ulit sa paligid. Ewan ko ba, hindi ako mapakali eh.

Jisoo nodded her head. 

"Something's off with you" sabi niya habang seryosong nakatingin sakin at bahagyang nakakunot ang npoo. 

I lifted my head up and I saw her and Seulgi looking at me. 

"What?" tanong ko. 

"Is something bothering you Lis?" 

"Wala" 

"You sure?" 

"Oo naman. Sige na kumain na lang kayo dyan, don't mind me" 

Nagkibit balikat naman sila at muling bumalik na lamang sa pagkain. Pagtapos naming kumain ay napagdesisyunan naming pumunta na sa room kung saan yung susunod na klase namin. Balak namin na dun na lang muna magpalipas ng oras. Ang ingay na kasi sa cafeteria eh. 

Hanggang ngayon hindi pa rin mawala sa isip ko si Jennie. Malapit nang matapos ang vacant namin pero until now ni anino niya di ko pa nakikita. Ni hindi nga ata siya kumain ng lunch eh. Where else she might be?

Going to the college of business ay madadaanan namin yung mga kubo na madalas na tinatambayan ng mga estudyante dito sa university, at habang naglalakad kami papunta sa dun, I saw a familiar figure na nakaupo sa isa sa mga kubo. Napangiti ako. Hindi ako pwedeng magkamali, si Jennie yun, pero anong ginagawa niya rito? 

"Lis!" napalingon ako when Jisoo called me. 

"Ang bagal mo naman maglakad" reklamo niya. 

"Tara na bilisan mo ang init!" reklamo naman ni Seulgi. 

Bago ako sumagot ay muli akong napatingin sa direksyon ni Jennie. She's still there and my feet and mind are telling me to go to her. Tumingin naman ulit ako kay Jisoo and she gave me a 'what' look. 

"Mauna na kayo, susunod ako" paalam ko sa kanila. 

"What? But where are you going? Kala ko ba mag iisip tayo ng title ng thesis natin?" tanong naman ni Seul. 

"Kayo na munq tapos sabihin niyo na lang sakin mamaya, okay? Susunod ako promise. May importante lang akong gagawin. Sige na, go na" sabi ko sabay ng sapilitang pagtulak ko sa kanilang dalawa. 

"Fine! Don't push us! Bilisan mo lang ha!" inis na sabi ni Jisoo at agad naman akong tumango. 

"Oo susunod din ako agad" 

Nung mawala na sa paningin ko yung dalawa ay agad kong ibinalik ang tingin ko kay Jennie. Ewan ko ba but I am really curious why she's here alone. I walked towards her ng dahan dahan. I can only see her back dahil nakatalikod siya sakin. Naisip kong gulatin siya.  

Habang papalapit ako sa kanya ay di ko maiwasang mapangiti, thinking about what her reaction might be. Panigurado ako maiinis na naman siya sakin but I don't mind coz I find her cute kapag pinagtatarayan niya ko. I don't know but I never felt intimidated by her presence. Malapit na ko nang marinig ko ang boses niya. Oh! I didn't know she's not alone. She's actually with someone but I don't know whom? 

"Okay lang, wag mo na kasing ulitin para hindi ka na masaktan ni Tito" dinig kong sabi ni Jennie. 

"Thanks Jen, you're always there kapag kailangan ko ng makikinig sakin" dinig kong sabi ng kausap niya. 

Napakunot noo naman ako when I heard that she's talking to a guy. Out of curiousity, I peek which I wish na sana di ko na lang ginawa coz I saw the guy hugging Jennie. And I didn't expext that the guy is Hanbin, Jennie's ex boyfriend. Yeah I know they're ex lovers coz they are the it couple in this university before. Imagine Jennie, the hottest girl in school, in a relationship with Hanbin, captain of the basketball varsity team, who wouldn't know about them? Pero break na sila matagal na coz I heard that Jennie caught him cheating. Yes, he's an . Si Jennie na yung girlfriend niya yet he still managed to cheat. So, I don't get it why Jennie is still talking to him? Worst, letting him hug her and it irritates me seeing his face  almost burried on the crook of Jennie's neck. I gritted my teeth dahil nakaramdam ako ng inis sa nakita ko. 

Nagkabalikan na ba sila? tanong ko sa sarili ko. 

But why do I care? If he wants to get back with him so be it. Ano naman sakin?

Teka nga, ano ba kasing ginagawa ko dito? Why would I even bother to look for her? or to worry about her? 

I better leave now, bago pa nila ko makita. 

-----
Hindi na ko nag proofread so sorry sa mga wrong spelling. Kamusta kayo guys?