Pagkatapos nila mag-almusal ay lumipat sila sa bahay ng mga Atkins.

May dalawang kabayo ang naghihintay sa kanila roon.

"I hope you know how to ride horse. bebè." sabi ni simon kay Kim ng makalapit sila sa mga kabayo.

"Arabian black gelding horse!!" Hindi maitago ni Kim ang paghanga sa nakitang  tindig ng mga kabayo. Hinaplos-haplos pa niya ang kabayong sasakyan niya. "Sa Tagaytay ako natutung mangabayo. I'm not too expert  pero kaya ko namang patakbuhin ng hindi ako nahuhulog."

"Marahan ding hinaplos si Simon ang kabayo niya. "Racer, take good care of Kim, okay?" sabi ni Simon sa kabayo at pagkatapos ay kinindatan si Kim." Wala pang inihulog si Racer. Ito ang pinakamabait na kabayo rito kaya sa iyo ko ipapagamit. Ibinigay ito sakin ni Papa noong makatapos ako ng college." tapos tinignan niya yung isang kabayo " Ito naman si Blaze. As you can see, multicolored siya. Actually, sa sister ko ito na nasa Paris ngayon, kay Claire" paliwanag ni Simon.

Tinulungan ni Simon si Kim na sumakay kay Racer. Natigilan si Kim ng magdikit ang kanilang balat. May kung anong kuryenteng dumaloy sa katawan niya at wala sa sariling napatingin siya kay Simon.

"Something wrong, bebè?" tanong ni Simon kay Kim ng makita siyang natulala.

"No,n-nothing is wrong." sagot ni Kim.

"Be good, Racer, be good." paalala ni Simon sa kabayo.

Hindi napigilan ni Kim ang humanga sa lawak ng kapehan nina Simon.

"Ilang henerasyon na ba ang humahawak sa plantasyon niyo, Simon? tanong ni Kim. "Hindi madaling makabili ng ganito kalaking lupain ngayon." dagdag pa niya.

"Pangatlong henerasyon na ako."

"Ang tagal na pala." 

"Gusto mo lumapit tayo para makita mo ang mga kape?"

"Sure" 

"How long does it take for coffee to bear fruits?"  tanong ni Kim.

Nakasunod naman sa kanya si Simon."Every three years to five years. Nabubuhay sila nang twenty to thirty years. Blackish red ang kulay ng kape, with yellow pulp, kapag hinog na ang mga ito. Look, malapt nang i-harvest ang mga ito. Nagsisimula na ring magbago ang kulay ng mga kape." paliwanag ni Simon.

"And where did coffee originate?" muling tanong ni Kim kay Simon.

Umangat ang kilay ni Simon. "Hmm... may balak ka bang bumili ng sariling kapehan? You ask too many questions.. Ngayon lang ako naka-encounter ng isang babaeng interesado sa ganitong negosyo."

Natawa si Kim." May balak kasi akong isulat ito," 

"Isulat? What do you mean? Are you a writer ,bebè? Akala ko ba, nasa restaurant bussiness ka??"

Napangiti si Kim. "Graduate ako ng Hotel and Restaurant Management. I'm a romance novelist,too. Kaya ako nagbakasyon dito ay para makatapos ng trabaho. Naghahanap din kasi ako ng magandang propesyon para sa hero or heroine ko. And i think a coffee plantation owner is a very interesting one." Kinindatan pa ni Kim si Simon.

"Well, it seems you're also a very interesting person, Kim."

"Pero alam mo, pangarap ko ring mag-aral sa Paris. I want to study Culinary Arts para maging famous chef ako balang araw. Magagamit ko pa iyon sa business namin. Do you love cooking?"

"I can't cook. Like you gusto ko rin matuto mag luto. hahaha kumain doon ako magaling." natatawang sagot ni Simon.

"Oh, I see,. One of these days, I'll cook for you. Ipapakita ko sa iyo kung gaano kasarap magluto ang isang Kimberly Sue Yap Chiu" pagmamalaki ni Kim. "Wala ka naman sigurong allergy sa mushroom?"

Napakunot noo si Simon,halatang nagtataka sa sinabi niya.

"Pasensiya ka na kung marami akong tanong. Kung saan-saan na pala napunta ang usapan natin."

Naiiling na napahawak si Simon sa batok. "You can ask anything about the plantation,huwag lang tungkol sa pagkain or culinary, ginugutom mo kasi ako." natatawang sabi ni Simon.

"Manggahan ba sa parteng iyon?" Itinuro ni Kim ang dulong parte ng lupain ng mga Atkins.

"Sa mga Pinto ang lupaing iyon. Lanzones at Mangga ang main crop nila. Bakit, may balak ka rin bang isulat ang tungkol sa mga mangga at lanzones?"

"I'm just curios, Simon. Pero malay natin, baka sa susunod ay tungkol naman sa lanzones ang topic." pagbibirong sagot ni Kim.

"Now I'm scared dahil baka kung saan nanaman mapunta ang curiosity na yan." natatawang sagot ni Simon.

"Don't worry,hindi na ako mag-uusisa. By the way, pwede ko bang mahiram ang pangalan mo sa susunod na hero ko?" tanong ni Kim.

Nginitiaan lang ni Simon ang tanong ni Kim.

Nang wala ng nagsasalita sa kanila si Kim ang unang nagbukas ng usapan.

"You have a lot of responsibilities" sabi ni Kim.

"How did you know that, bebè?" 

"Aside from your plantation,may telecom company pa kayo. How do you divide your time between work and your love life???"prangkang tanong ni Kim.

Hindi sinagot ni Simon ung tanong ni Kim. "Are you serious nang sabihi mong gagawin mo akong hero sa isang kuwento mo?"

"Why not? You have all the qualities of being hero. Pero dapat,gandahan mo ang love story mo" pagbibiro ni Kim. "So, have you ever been inlove?" tanong ulit ni Kim.

"Depende siguro kung anong klaseng love." sinadyang gawing mali ni Simon ang sagot niya.

"I mean, falling deeply inlove. Wait are you married?"  dire-diretsong tanong ni Kim .

"Marriage na agad ang itinatanong mo. Interesado ka talaga ha?"

"Well, I'm just curious."

"I'm not yet married, bebè"

Parang nakahinga si Kim sa kanyang narinig." Soon to be married? Oh, I'm sorry. I know i ask too much." mabilis na hingi ng tawad ni Kim.

"It's okay, Kim,," sagot ni Simon." Tara na masyado ng mainit" pagkatapos ay inakbayan niya si Kim pauwi.

Hindi maitago ni Kim ang saya sa kanyang puso.....