Hindi ko rin talaga alam kung anong trip ng blockmates ko ngayon, niyaya kasi nila akong gumala sa may BGC. Actually, wala talaga ako sa mood pero hinila na ako ng mga ‘to bago pa ako makapag-reklamo. Pansinin siguro ang pagiging down ko lately dahil nga wala na sina Winter, Ryujin, at Yujin sa Med School. 

 

Hindi naman ako bitter kasi una silang grumaduate, ‘no! Proud nga ako sa mga ‘yon. Lalo na kay RJ, childhood best friend ko kasi kaya ganoon na lang ang pagiging proud ko sa kanya. Sabay kaming lumaki, sabay pang inabot ang mga pangarap.

 

Not gonna lie, nakaka-miss silang tatlo. Kahit na minsan nakakairita si Yujin, at sobra mang-asar si Ryujin. God knows what I’m willing to sacrifice para maramdaman ulit yung ganoong bond with them. Lalo na yung biglaang yaya ng inom ni Winter kasi namimiss niya raw ang ex niya.

 

Busy din kasi sila sa work lately, lalo na’t nag se-settle pa lang sila sa bagong work environment. Wala nga sila halos time para makapag update sa GC which is fine. Understandable naman. Pero hindi ko pa rin maiwasan mangulila, kasama na kasi silang tatlo sa routine ko araw-araw, nakakapanibago lang na hindi na kami sabay pumapasok ni Ryujin, kahit na napaka layo ng bahay niya sa condo ko, sinusundo pa rin ako nito. Nakakapanibago na hindi ko naririnig ang bangayan ni Winter at Yujin tuwing lunch kung saan kami kakain, tapos sa huli, cafeteria lang ang bagsak.

 

Nakakamiss sila, kainis! Kulamin ko mga ‘yon eh.

 

Ayaw ko namang maging clingy sa mga kaibigan, kasi siyempre, work naman ang pinag bubusy-han nila. Tsaka sino ba naman ako para mag demand ng oras? Si Ning Ganda Yizhuo lang naman.

 

Buti nga kinita pa nila ako nung niyaya ko sila ng dinner! Pero hindi naka punta si Yujin. Again, fine lang, hindi katampo-tampo. (nagtatampo ako.)

 

Pero thankful din naman ako sa blockmates ko kasi kahit wala ako sa mood, kinaladkad pa rin nila ako papuntang BGC. Okay din lumabas labas para naman hindi ako masyadong mangulila sa mga kaibigang hindi naman namayapa, nagka-trabaho lang.

 

“Ning, kanta mo na.” nagulat naman ako sa biglaang pag-aabot ng mic sa ‘kin ng blockmate kong si Chenle, naputol tuloy ang pag iinarte ko!

 

“Bakla ka, wala naman akong pina-reserve na kanta!” reklamo ko agad sa kanya, kumamot pa ito sa ulo bago ipag-pilitan ang mic sa ‘kin.

 

Pinasadahan ko ng tingin yung screen nang biglang tumunog ang instrumental na alam na alam ko.

 

Hinablot ko agad yung mic sa kanya.

 

Migraine by Moonstar88.

 

“Oo nga pala, hindi nga pala tayo!” simula kong pag awit. Nag hiyawan agad ang apat na mokong na kasama ko.

 

Sa Rockstar KTV nila ako dinala. It’s a Karaoke Bar place, pero tanghaling tapat at ayaw naming uminom kaya nag Karaoke session na lang kami.

 

“Chorus na, sing it as if you’ve been divorced three times!” gatong ni Kazuha na kinatawa ng mga kasama namin.

 

 

Gusto ko lang naman ‘yung totoo

Yung tipong ang sagot ay ‘di rin isang tanong

Nahihilo (nahihilo), nalilito

Asan ba ‘ko sa ‘yo? Asan ba ‘ko sa ‘yo?

Nahihilo (nahihilo), nalilito

Asan ba ‘ko sa ‘yo? Aasa ba ‘ko sa ‘yo?

 

 

Tuwang tuwa lang ang mga kaibigan ko dahil feel na feel ko ang pag kanta, as if naranasan ko na kung ano man ang naranasan ng kumanta at gumawa nitong kanta. Nag se-second voice pa nga sila, ang cute lang.

 

“Ayan na, Ning! Tandaan mo, ginanon ka lang!” sigaw naman ni Jisung ngayon. Naki sabay na rin ako kahit hindi ko kilala yung gumanon sa ‘kin.

 

 

Dahil ‘di na makatulog (makatulog)

Hindi na makakain (makakain)

Dahil hindi na makatawa (makatawa)

Dahil hindi na

 

 

“Grabe yung birit, friend!” si Rei naman ngayon. Grabe yung feels ng kanta, parang galing ako sa breakup, pinaasa ng tatlong taon, hiniwalayan ng asawa, at marami pang iba.

 

“Tangina, ba’t hawak mo phone ko!” I whined nang matapos akong kumanta. Binigay ko agad kay Kazuha kasi kanya raw yung next, epal nito ni Chenle akala mo close. Joke! Close kami nito, pero bakit nga hawak niya ang phone ko!

 

“Ginawan kita Bumble, may ka-match agad! Dali, chat mo na!”

 

Gagu, ano raw!

 

“Bakla, hindi naman ako nag d-dating app!” reklamo ko agad nang makuha ang cellphone sa kaibigan. Minsan, hindi ko na talaga alam trip nito sa buhay.

 

“Shunga, Bumble-bff lang!”

 

“Same thing!”

 

“Hala, nag chat na!”

 

Agad ko siyang tinulak palayo nang sinilip niya ang mobile phone ko, tinignan ko tuloy yung screen kung pogi man lang yung ka-match ko.

 

Hindi naman ako mali, pogi nga pero…

 

“Tangina mo, Chenle! Tropa ng ex ni Winter ‘to!” 

 

 

 

 

 

Kung hindi lang ako ma-pride na anak ng Diyos, baka nag pasalamat pa ako kay Chenle sa pagiging pakielamero’t epal niya.

 

Kasi naman! Hindi ko inexpect na ganito pala ka-interesting kausap ni Giselle. Noong una kaming nag kausap sa Bumble, nakilala niya agad ako. She called me by my first name agad nung nag match kami.

 

Hindi naman talaga kami close ni Giselle noon, nag-uusap nga lang yata kami before dahil mag girlfriends ang mga best friend namin. Other than that kasi, wala na akong maalalang pinag-usapan namin bukod sa dalawa.

 

Kaya nga akala ko ie-end niya agad ang conversation kasi she might find it awkward talking to me, given na yung situation ng best friends namin, mag ex na hindi nag-uusap. Wala, baka lang weird sa kanya.

 

Pero mali ako, kinamusta niya ako. We just clicked right away. Which is unexpected! Akala ko hindi siya fun na tao noon eh. Kasi hindi naman kami nakakapag-hang out noon, kaya ang initial thought ko na lang sa kanya ay para siyang si Jeno.

 

Composed at tahimik. Kasi ganoon naman ang mga kaibigan ni Karina.

 

Pero sorry Karina, hindi na ikaw ang favorite ko sa tropahan niyo, si Giselle na.

 

After ng ilang araw naming pag-uusap sa Bumble, nag set kami ng meet up para personally makapag catch up sa isa’t-isa, at bakla! Ang ganda at ang tangkad niya, nakakangatog ng tuhod!

 

Nag exchange kami ng numbers after ng first date— hang out pala, ang odd daw kasi makipag-chat sa ‘kin sa Bumble, para raw siyang may sneaky link.

 

Turns out napag trip-an lang din siya ng workmates niya kaya siya nagka-Bumble. Parehas kami! Soulmates lang, ganoon. Thankful nga raw siya kasi ako ang naka-match niya, kakilala na raw at hindi awkward. 

 

Yung unang hang out, nasundan ng pangalawa, tapos ng pangatlo, at pang apat.

 

Basta tuwing free time niya at vacant ko, lumalabas kami. Crush na crush ko na nga siya kasi ang attractive lang ng tao kapag gumagawa siya ng oras for you. Partida, friends lang kami pero sobrang attentive niya sa ‘kin. Nakakakilig lang!

 

Noong lumalalim na ang pagka-crush ko kay Giselle, doon na ako kinabahan. Hindi ko pa kasi nasasabi kila Ryujin. More specifically, kay Winter.

 

Ang dami lang happenings kay Winter lately! Roommate niya yung ex niya, gulat nga kami ni Gigi! Tumawag pala si Karina noon sa kanya, umiyak pa nga raw sa sobrang gulat. Si Winter naman, hindi umiyak, nag inarte lang. Akala ko nga mag m-move out ‘yan eh. Pero na resolve naman daw nila ni Karina which is surprising… and interesting! Tsaka good thing na rin para sa amin ni Gigi, I think naging favorite ako bigla ng Panginoon sa taas. Kung goods sila Karina at Winter, there would be no problem between Gigi and I! 

 

Anyway, after 3 years, lalayag na ba ulit ang WinRina?

 

Abangan!

 

Kasi nag a-abang din ako. Sabi naman ni Gigi, single si Karina. Si Winter din naman! ‘Di nga lumandi ‘yong gagang ‘yon simula nag break sila ni Karina.

 

Ang dami kayang gusto i-reto nina Ryujin at Yujin sa kanya noon, pero ang sagot niya lagi, “Not interested, it’s either Karina or no one.”

 

Kilig! Talaga, if there’s a tiniest chance na mag babalikan sila, tutulong ako. It’s about time na manahimik na si Winter kaka-reklamo sa Katarina tattoo niya, patanggal ba raw niya, feeling niya raw kasi ayon ang dahilan bakit hindi siya maka move on.

 

Echoserang frog! Hindi naman talaga sinubukang mag move on nun!

 

 

 

 

 

“Winter?” bungad ko sa kaibigang kakasagot lang sa kabilang linya. “Wala akong pasok, mag e-early lunch tayo mamaya. Bawal humindi, pinaalam ko lang sa ‘yo!” mabilis kong sabi. Balak kasi naming i-corner ni Giselle ang mga kaibigan namin para i-open yung about sa amin. (Kung ano man ‘yon, kasi hindi ko rin alam.)

 

“Okay, Ning…” bulong nito sa kabilang linya. Bagong gising yata siya, sabagay, 6 pa lang naman ng umaga. 

 

Ako na raw ang bahala kung saan kami kakain.

 

Ako pala ang bahala, pinuntahan ko nga sa unit nila.

 

Naiinip na kasi ako! Nakausap na ni Gigi si Karina kanina pa, gusto ko na rin matapos ‘to. Para naman kaming nasa secret relationship eh wala nga kaming relasyon!

 

“Win, galing akong bahay. Saan pa ba?” I patted her cheeks a couple of times bago ako pumasok sa unit nila. Padabog pa niyang sinara ang pinto, halatang ayaw ako dito.

 

“Wow, huwag mo naman ipahalata na you’re expecting someone else! Busy ang ex mo!” I said, medyo natatawa pa dahil naka busangot ang kaibigan.

 

Noong tinanong niya ako kung bakit ang aga ko, bigla akong kinabaan. I mean, si Winter naman ‘to. Hindi naman siya close minded na tao, pero for some reason, kinakabahan pa rin talaga ako. Siguro dahil guilty na rin ako na tinago ko ‘to sa kanya— sa kanila ng ilang buwan.

 

“Actually, kaya talaga kita niyayang mag lunch kasi may itatanong ako…”

 

Kumunot lang naman ang noo ni Winter sa narinig, probably confused na sa inaasal ko ngayon. “P’wede ka namang mag tanong anytime?” unsure pa niyang sabi.

 

I sighed.

 

Gusto ko nang sabihin kahit mamaya pa dapat! Paano kasi, panira ng tiyempo sila RJ! Sasama pa sa lunch. Doon nga dapat ako mag o-open up kay Winter about Gigi and I. Para rin cornered siya at walang way out kasi crowded yung restaurant, ang bait ko talagang kaibigan.

 

Pero seryoso, nawala yung lakas ng loob ko. Sobrang kailangan ko pa naman ng insights ni Winter about this matter. Lalo na kaibigan ng ex niya yung taong kinikita slash dinedate ko. 

 

Sa sobrang kaba ko, naka tatlong rephrase ako ng tanong ko kay Winter. Ang loko rin kasi niya sumagot, kakairita!

 

Nonchalant lang naman ang sagot ni Winter.

 

“Edi nag ka gusto ka, anong gusto mong gawin ko?”

 

Kapag ako nag name drop, baka atakihin ‘to.

 

Pero sinagot naman niya rin ako nang maayos after, wala naman daw kaso sa kanya kung sino ang nagugustuhan ko. Na I’m free to like whoever I want, oo, alam kong may gusto siyang idagdag doon.

 

“You are free to like whoever you want bukod sa ex ko.”

 

Kunwari pa yang bading na ‘yan! Tsaka hindi naman talaga ako magkakagusto kay Karina. Alam ko kaya ang bro code! Pero all that aside, kahit naman hindi niya ex si Karina I doubt magugustuhan ko siya. Maganda si Karina, yes, pero hindi ko type! No offense!

 

Maganda si Karina, sobrang ganda, even. Pero kasi yung dynamic namin pang besties lang. Mas type ko kasi yung best friend niya as of the moment.

 

After ng lunch out namin ng friends ko, sumama ako kay Winter pabalik sa unit nila. Nandoon na raw kasi sina Giselle at Karina.

 

Okay din umarte ‘to si Gigi, may pa wide eyes pang nalalaman nung nakita niya si Winter sa doorstep. Parang wala akong chat kanina!

 

Tumakbo pa siya sa gawi namin tsaka tinanguan ako, pero si Winter ang una niyang niyakap.

 

“It’s been a long time, Win! Ang laki laki mo na!” excited na bati ni Gigi sa kaibigan ko, I couldn’t help but giggle dahil sa narinig. Para siyang ninang ni Winter kung makapag-greet.

 

Malaki ang ngiti ko nang turn ko na para yakapin si Giselle. Hinalikan pa niya ako sa tuktok ng ulo ko habang marahang hinihimas ang likod ko.

 

Panginoon ko, bakit ang bango-bango niya! Ayaw ko na tuloy kumawala.

 

Agree naman yung tatlo sa yaya kong Karaoke sesh. Mukhang wala silang maisip na movie genre eh, pinalawak ko na lang pag pipilian naming gawin.

 

Si Gigi yung unang kumanta. Grabe ang kilig ko sa maamo niyang boses pati na rin sa song choice. With a smile ng Eheads. Grabe, I cannot na po!

 

Halos dalawang oras din kaming nagkakantahan, sobra pa nga dapat d’yan if it weren’t for that inggiterang tenant na walang friends. Kumatok kasi siya sa unit nila Winter, stating na ang lakas ng boses namin. 

 

Duh, malamang! Nagpapataasan kami ng high note ni Gigi eh! Epal, hindi mahal ng magulang.

 

Parehas namin ayaw