The sound of snickering and little giggles woke me up mula sa tulog ko.

 

Someone just spoke Spanish, I think?

 

I smiled when I recognized the voice.

 

Si Winter, kay Winter ang boses na ‘yon.

 

I sat up and gradually opened my still heavy eyes, supporting myself with my arm as I did so. 

 

Dalawang ulo ang humarap sa ‘kin. Kay Winter at kay Haruto. Bakit nasa kwarto ko si Haruto ng ganito kaaga?

 

“Good morning, baby!” bati agad sa ‘kin ni Winter, lumapit pa siya sa gawi ko para bigyan ako ng halik sa pisngi.

 

“Buenas tardes, Ate ko!” bati naman ni Haruto na nginitian ko.

 

“Haru, good afternoon naman ‘yan. Buenos días kapag good morning.” sabi naman ni Winter sa kapatid ko.

 

Ang alam ko, may Foreign Language na subject si Haruto at Espanyol ang pinag-aaralan nila eh.

 

Ang hindi ko alam, marunong din pa lang mag Spanish ang girlfriend ko. Ang sabi niya kasi, binagsak niya raw ang Foreign Language subject niya noon. 

 

Kung tama ang pag kakaalala ko, Mandarin ang Language na inaral niya noong Grade 10 siya. Sobrang hirap daw talaga kahit Simplified Chinese pa lang ang lesson nila. Pumasa pa raw siya sa Simplified Chinese, pero nung Traditional Chinese na ang pinag-aaralan nila, gusto na lang daw niyang mag drop out.

 

Babalik na lang daw mamaya si Haruto.

 

Tinuturuan pala siya ni Winter ng mga daily greetings sa Spanish para raw may knowledge na siya bago pa sila mag simula sa lectures sa subject na 'yon.

 

“Marunong ka pala mag Spanish? Saan ka natuto?” tanong ko kay Winter nang tabihan niya ulit ako sa kama. 

 

“Kay Dora lang, baby.” she snorted dahil sa sarili niyang sagot.

 

Parang ewan talaga.

 

“Eh, French? Marunong ka?” curious na tanong ko ulit sa girlfriend ko. She squinted one of her eyes open para silipin ako, hinila pa niya ako sa ilalim ng blankets at sinuksok ang ulo niya sa leeg ko. I unconsciously kissed the top of her head habang hinihimas ang ulo niya.

 

Inaantok pa yata siya.

 

“French kiss lang.” she whispered na kinatawa ko.

 

Bwisit talaga.

 

Hinayaan ko lang na mag pahinga si Winter ulit, I think it’s still early dahil hindi pa ganoong nakakasilaw ang araw mula sa windows ko. Hindi kasi ako mahilig sa makapal na drapes kaya halata ko agad kung maaga pa o late na base sa sikat ng araw mula sa windows ko.

 

Anong oras ba siya kinulit ni Haruto? Ang batang ‘yon talaga. Gustuhin ko man mag lock ng kwarto ay hindi ko magawa. One time kasi ay nadatnan kami ni Papa sa kwarto, tapos ang weird ng position namin pero swear, nag kukulitan lang kami niyan ni Winter! 

 

Pero ayon, ayon ang dahilan kung bakit ayaw nang nag l-lock ako ng kwarto nila Papa.

 

Nag sleepover si Winter sa bahay namin, actually hindi naman talaga planado. Mag-aaral lang sana kami pero ginabi na kami natapos kaya dito na siya pinatulog ng mga magulang ko.

 

Halos hindi na nga nakakatulog si Winter kakaaral para sa Preliminary examinations namin. Isang linggo mahigit na lang din kasi bago ‘to.

 

I smiled nang maalala ko ang date bukas.

 

November 1, All Saints’ day na medyo monthsary namin ni Winter.

 

“Love, gising ka ba?” I whispered mula sa tenga ni Winter, what I did made her giggle. Gising pa pala siya. 

 

Ramdam kong tumango siya sa leeg ko.

 

“Where do you want to celebrate tomorrow?” I asked habang pinag lalaruan ang buhok niya. Naramdaman ko rin ang pag higpit ng yakap ni Winter sa waist ko bago siya dumilat.

 

“Anywhere with you, babe.” she smiled bago ako binigyan ulit ng halik sa pisngi.

 

Napangiti rin ako dahil sa sinabi niya, pinang-gigilan na naman niya tuloy ang dimple ko.

 

Hindi naman din kasi mahilig si Winter sa malaking celebration. Ako naman din, okay lang kahit saan basta siya ang kasama.

 

“Anywhere, sure ka na d’yan? Kahit sa cemetery?” biro ko pa nang tigilan na niya ang pisngi ko. “Oo naman…” sabi pa niya bago muling sinuksok ang kanyang mukha niya sa leeg ko.

 

“Love, that tickles…” I whimpered nang halikan niya ang neck ko. “Are you still sleepy, love?” tanong ko habang patuloy lang siya sa ginagawa niya.

 

Her hot breath brushed up against my neck, mas sumiksik lang siya sa ‘kin. Hindi rin nag tagal at inangat niya ang ulo niya, looking directly into my eyes.

 

Ilang segundo rin siyang naka ibabaw at naka tingin lang sa ‘kin bago niya ako halikan sa forehead ko.

 

“Physical touch is unquestionably your love language.” sabi ko sa kanya bago siya hilahin patayo.

 

8 a.m. na kasi sa wall clock, ganitong oras ay kumakain na dapat ng breakfast si Winter tuwing walang pasok. Lalo na kapag mag-aaral siya o wala siyang matutunan. Sabi nga niya, huwag akong mag-aaral na walang kain dahil baka wala rin akong matutunan.

 

It has something to do with the brain, I think? Nasabi na niya ‘to sa ‘kin noon, hindi ko lang matandaan ang bawat details dahil ang dami niyang sinabing science stuff. 

 

After ilang minutong bangayan, napilit ko na ring bumangon si Winter para maka kain na. Dahil nga hindi planado ‘tong sleepover niya sa amin, pajamas ko ang gamit niya. Undergarments at shorts na lang kasi ang naiwan niya sa bahay, medyo mahaba yung pajama ko sa kanya pero sakto lang yung top.

 

“Kamusta yung top ko?” tanong ko habang sinasara ang pinatuktok na butones ng pajama top na gamit ni Winter ngayon.

 

“Okay naman ako, baby.” sagot agad ni Winter na kinatawa ko. 

 

“Winter, yung pajama top kasi. Parang ewan ka.” mahina ko siyang tinulak nang masara ko na ang butones.

 

“Ah… Okay naman, malambot yung tela.” mahina naman ngayong sagot niya.

 

Medyo late na nga ang gising namin kaya wala na sila Mama sa baba, ang sabi ni Haruto, kanina pa raw pumasok sila Mama dahil may VIP guests sa hotel. Kung sino, ayon ang hindi niya alam.

 

Nag breakfast na rin si Haruto kasabay ng parents namin, sumimangot pa ako nang sabihin niyang wala raw natirang breakfast dahil pang tatlong serving lang ang niluto ni Mama. Akala raw kasi nila ay tanghali pa ang gising namin ni Winter.

 

“Babe, gusto mo lutuan kita?” makahulugang ngumiti si Winter. Agad ko siyang tinignan dahil sa sinabi niya. 

 

“Uh.. Sure?” 

 

She smiled widely bago masayang nag tungo sa kusina ng bahay namin. “But hey, don’t burn the kitchen down!” 

 

“Upperclassman na bully!” she yelled pabalik bago kinuha yung frying pan sa isang cabinet. “Baby, ham or bacon?” tanong niya maya-maya pa.

 

“Ham?” unsure kong sagot, medyo indecisive pa ako ngayon dahil maaga pa. Dagdag na rin na wala pa akong kain para mag function nang maayos ang utak ko.

 

“Okay, bacon.” sabi ni Winter habang marahang nag lalakad papunta sa harap ng refrigerator.

 

I chuckled dahil sa sinabi niya.

 

Minsan talaga sobra sa kakulitan ‘to.

 

Nag simula nang mag lagay si Winter ng bacon sa kumukulong mantika. Natatawang kinuha ko ang cellphone niya sa table, kinuhanan ko siya ng video while she’s fighting for her life.

 

Ang kalaban niya? Yung bacon na nag tatalsikan ang mantika.

 

“Go love!” hiyaw ko pa. 

 

Saglit na tinignan ako ni Winter at nag pout pa sa camera.

 

“Isang bacon lang sa ‘yo.” asar niyang saad, kinuha na rin niya yung takip ng rice cooker at marahang lumapit ulit sa harap ng frying pan.

 

Winter flinched as the frying pan made another noise.

 

Mahinang natawa ako. “Caught in 4k ka, love.” 

 

I could hear her huffing galing kitchen hanggang dito sa lamesa, nilapitan na rin niya ulit ang stove para patayin na.

 

Tinigilan ko na rin ang pag v-video.

 

“Congratulations, you’ve just gone from getting one bacon to getting none at all!” she sarcastically said habang nililipat yung bacons na niluto niya sa plate na may tissue.

 

I carefully put her phone down and stood up to walk over to her.

 

“Even if I do this?” I closed the distance between us and kissed her sa gilid ng labi niya.

 

“Isa pa para serve-an din kita ng kanin…” 

 

Natawa ako bago siya halikan ulit.

 

Tinulungan ko nang mag hain si Winter, siya rin ang nag timpla ng kape naming dalawa.

 

Sa kalagitnaan ng pag-kain namin, nag ring ang telepono kong naka lagay sa gitna ng table.

 

Si Jeno pala.

 

I took my time chewing before answering his call. Nakamasid lang naman ang katabi ko sa bawat galaw ko pero patuloy pa rin sa pag-kain.

 

“Love, si Jeno. Teka lang.” sabi ko bago sagutin ang tawag.

 

“Hello, J?” 

 

“Should I wear a black or blue suit to the mock trial tomorrow?” bungad niya sa ‘kin. I frowned agad-agad dahil sa narinig.

 

“Tomorrow? I thought sa 3 pa?” naguguluhan kong tanong.

 

“No, didn’t you see the announcement? Na move eh.” sagot naman niya mula sa kabilang linya. I could hear him rummaging through his drawers sa kabilang end.

 

“Black, Jeno.” sagot ko sa tanong niya kanina habang minamasahe ang sentido ko. Black naman kasi ang plano kong suotin para sa mock trial na akala ko ay sa 3 pa gaganapin.

 

Binabaan ko na rin ng tawag ang kaibigan at dali daling tinignan ang announcement na sinasabi niya.

 

Na move pala talaga, kagabi lang sinabi.

 

I sighed.

 

Wala naman akong problema sa mock trial, napag-aralan ko naman yung case na binigay sa amin. 

 

Pero kasi…

 

“Academic matters?” nilingon ko si Winter.

 

I slowly nodded.

 

“Can you still attend dinner, baby?” malambing na sabi niya, hawak-hawak na ang kamay ko.

 

Tumango ulit ako.

 

“Ganoon na lang, baby. Isipin mo double celebration ‘to kasi maipapanalo niyo ‘yang mock trial niyo.” she gave me a small smile.

 

 

 

“5 minutes break, everyone!” anunsyo ni Jeno sa mga kagrupo namin.

 

“Girl, hearsay ‘yon. Bakit hindi ka nag object?” bungad agad ni Giselle sa ‘kin nang makaupo siya sa tabi ko.

 

“Is this about Winter? Akala ko ba okay lang sa kanya?” 

 

“Winter invited me ng dinner sa bahay nila.” paninimula ko, I took a sip of my water before returning my attention to Giselle. “She’ll introduce me to her siblings daw.” dagdag ko pa.

 

I waited for a reaction from Giselle, but all she did was raise her eyebrows sa ‘kin.

 

“Finally?” maingat niyang tugon. “Hindi ba good news ‘yan? Anong inaamok mo d’yan?”

 

“Winter never talked much about her family.” giit ko pa at inubos na ang bottled water ko. “So ito? This is a big step for her.“ I added haban tinitrace yung letters sa bote.

 

“Then?”

 

“I have no idea what to wear.” I sighed.

 

Pinasadahan ko ng tingin ang kaibigan kong wala man lang reaction sa sinabi ko.

 

Akala ko pa naman kapag sinabi ko kay Giselle, may suggestions na siya sa mga p’wede kong isuot para mamaya.

 

Nagulat ako nang bigla niyang kunin ang plastic bottle na nasa kamay ko at agresibong pinalo sa ulo ko.

 

“Why did you do that?!” I blurted out habang hinihimas ang gilid ng ulo ko kung saan ako pinalo ni Giselle.

 

“You were distracted because you didn’t know what to wear?! Nako, Katarina! Huwag kang gaganyan ganyan sa mismong mock trial at baka gavel na ang sunod na ihahampas ko d‘yan sa ulo mo!”

 

“You have no right to judge me! You asked if you could ask your girlfriend to be your Paskuhan date, which is even more absurd!” pakikipag-talo ko pa sa kaibigan. 

 

“That happened nearly a year ago, let it go.” she scowled.

 

“Never.” I stuck my tongue out to , naka kuha naman ito ng isa pang hampas galing sa kaibigan ko na kinatawa ko lalo.

 

Our team won the mock trial.

 

Excited na tinawagan ko si Winter para sabihin sa kanya.

 

Pero wala pala akong pang tawag kaya nag text na lang ako sa kanya.

 

 

(Today 4:20 PM) Laloves ko: Guess who won the mock tr