warning: di tapos. magulo(?) medyo sad(?) kung ayaw mabitin, wag na tumuloy hahaha

group name (optional)

Giselle: hiii asa qc ako bukass ^^

Ning: aratt san tau

Ning: @everyone

Ning: @winter @karina

Naramdaman ko ang palad na namawis.

Binuksan ko ang messenger app saka nagpunta sa convo namin ni Karina.

mc (favorite)

winter: rinaaa

karina: yesss

winter: kita mo yung sa gc..?

karina: teka

oh

sasama ka ba?

winter: 🤔 'yan nga sana itatanong ko eh

karina: punta ko pag sasama kaaa

winter: bakit ako..?

karina: hahaha so punta ka nga?

winter: ewan.. tara?

karina: okii

group name (optional)

karina: hii

Ning: karina!! arattt

winter: hellooo

karina: g kami ni winn

Giselle: nice, san tayo? kila Ning ulit?

Ning: okay lang naman, papaluto na lang ba ulit?

karina: g langg

anong oras ba tayo?

Ning: around 10? or 11? dito na kayo lunch, dala kayo pizza pleasee

Giselle: Magdadala akong wings

Ning: okiii karina kayo na lang magdala pizza

karina: okkk win

winter: po?

karina: ano oras ka dadaan?

bili pa tayo ng pizza eh

winter: daan siguro ako 10:30?

karina: okii

Ning: san ka ba manggagaling win bakit dadaan ka pa kay karina?

winter: madadaanan ko naman siya

Ning: weh tapos ako di mo ko dinadalaw! hmph

winter: sadyain kaya inyo

Ning: kay karina rin naman ah!

winter: di kaya

Giselle: hahahaha

see u guys

karina: see uuuu

mc (favorite)

winter: rina, sabihan na lang kita pag nakaalis na ako bahay ha

baka malate ako eh hehe

karina: take your timeee sabihin mo na lang pag malapit ka na para salubungin na lang kita

winter: gusto ko sana mag-hi kay tita :<

karina: nop. 😾 wag na mapapatagal pa eh

winter: hmph okay :< next time na lang.

karina: hahaha okii see youuu

winter: see uuu goodnight!! :*

karina: goodnightt 😽

Ibinaba ko ang cellphone saka muling tumingala sa kisame.

Kaibigan ko naman ang mga ito. Bakit ba ako kinakabahan?

Umayos ako ng higa saka muling kinuha ang phone. Binuksan ko ang twitter app saka nag-scroll.

Andami palang content sa aespa ang di ko nakita kanina.

Sobrang busy ko lang kahit bakasyon naman. Andaming nangyayari kasi ngayon.

Lilipat kaming bahay, kaso yung lilipatan namin, halos di pa tapos, at papaubos na ang funds namin. Kaya naghahanap ako ng part time job.

Nakailang apply na ako, kaso puro naman rejected. Ramdam ko sa kalamnan ko ang pagod, physically, emotionally at mentally.

Hay.

Lumipat ako ng account, from stan to main.

Nag-scroll lang ako sa timeline ko hanggang sa nakita ko ang oras sa taas ng screen ko.

Ano ba yan, anong oras na, gising pa rin ako.

@_winter

hirap naman matulog

Sinara ko ang app saka nagpuntang Spotify. Papatugtog na lang ako para makatulog.

Nitong mga nakaraan, nahihirapan akong matulog kapag hindi ako pagod. Ayaw ko yung may oras akong tumulala bago makatulog. Andami kong naiisip. Andami kong narerealize.

Madalas pa naman sa realizations ko, negative. Tapos maiiyak ako sa frustration kasi wala akong magawa. Wala akong magagawa para baguhin yung mga bagay na gusto kong baguhin.

Ang ewan lang. Kasi di naman problema yung iba pero somehow pinoproblema ko siya. Tapos sasabihin ko sa sarili ko 'wag mo kasi isipin', pero ironically, 'yun 'yung tatatak sa isip ko. Hanggang maging problema na siyang tuluyan.

Ang nakakainis pa, nagpapatugtog na nga ako ngayon para makatulog, pero heto na naman ako, nag-iisip.

Hindi ko naman pwede puyatin ulit si Karina. Ilang araw na 'yun puyat kakadaldal sa'kin para lang makatulog ako. Buti na lang din chikang-chika siya nitong mga nakaraan.

Kaso ngayon, heto wala na akong kausap. Ang saya-saya na naman ng mga demonyo sa utak ko at nag-iingay.

Kainis.

Sinubukan kong pumikit. Pero nakikita ko lang sa kadiliman ang mga bagay na pilit kong winawaksi muna sa utak ko.

Bahay namin. School ko. Sila Mama at Papa. Si Karina.

Ano ba yan!

Nagvibrate ang phone ko kaya naman kinuha ko ito mula sa dibdib ko kung saan ito nakapatong.

mc (favorite)

1 new message

Huh?

Binuksan ko ito.

karina: psstt

winter: hellooo

why why

karina: matutulog ka na?

winter: indi pa naman ,, bakit?

karina: di ka makatulog nooo

winter: 😾

karina: hahaha nood tayo moviee?

winter: ikaw ba

karina: okay lang, ano gusto mo?

winter: wala ako maisip eh

karina: hahaha mag-isip ka na, seset-up ako

winter: sure ka ba?

karina: 😾 oo nga, mag-isip ka na! brb

Napatitig ako sa huling message niya.

Hindi malayong nakita niya ang tweet ko kanina. Hindi mo makikitaan ng kahit anong buhay ang account niya. Pero sabi niya, lagi siyang nanduon. Nagbabasa, nagtitingin-tingin.

Kaya nga minsan ang tawag ko sa kanya multo eh.

karina: nagboboot pa laptop. may naisip ka na?

winter: wala pa

karina: anubayaaan daliii kahit ano lang

winter: matulog na lang tayo hahaha

karina: i will siguro kapag ikaw rin

winter: matutulog naman ako ah

karina: oo na lang kahit hindi 😾

winter: sinusubukan ko naman

karina: i knowww kaya nga tinutulungan kita dibaaa

ano na papanuorin natin

Naaalala ko pa dati noong una kong makita si Karina.

Bago ako sa school namin. Grade 8 ako 'nun. Lumipat kami for various reasons, pero technically, gusto ni Mama makaranas kami ng "quality education", kaya naman inenroll niya kami sa private school na 'yun.

Nadadaanan ko dati yung school na 'to kapag papasok kami dati sa pinanggalingan kong school. Mukhang mayayaman ang mga estudyante.

Branded na mga sapatos at bag. De-kotse ang mga sundo. May mangilan-ngi