angel baby, it will always taste like you

jiminjeong cross
Please Subscribe to read the full chapter

 

I swear, hindi ito yung resulta noong nagawa ko last time hahaha andami kong realizations and napansin na gustong iedit after ko basahin kaya naman ayan halos kalahati nung plot, nabago ko. :<

 

 

 

Thump.


 

"Hey.."

 

Tumingin siya sa akin, matamis ang ngiti sa labi. "Hey, babe. What's up?"


 

"I.." Thump.


 

"I love you," mahina kong sabi.

 

I saw how her eyes lit up, and how her smiles widened after hearing what I said.

 

Her happy face will always be my favorite.

 

She will always be.

 

"I love you too.." She answered as she pulled me in her embrace, letting me succumb to her warmth.

 

Mahal na mahal kita, Karina.




 

"Babe, I'm hungry, matagal pa ba yan..?" Narinig kong tanong niya mula sa sala.

 

I smiled.

 

She's just so cute, ang sungit sungit niya sa school pero kapag kami na lang, she'll always turn into a big baby.

 

My big baby.

 

"Malapit na, in a few minutes, baby. May crackers naman rito, gusto mo ba?" Alok ko sa kanya.

 

Narinig ko naman ang yabag ng mga paa niya papunta sa kusina.

 

"Pahingi," Sabi niya pagkatapos ay lumapit sa akin.

 

Nasa gilid ko ang counter kung saan nakalagay ang mga snacks niya, kaya naman nilapitan niya ako.

 

She grabbed my waist as she reached out for the snacks on her other hand.

 

She kept her hand around my waist as she munched on a cracker. Sinilip niya ang hinahalo kong ulam.

 

"That smells good," Bulong niya.


 

Thump.


 

"Ha.."

 

Naramdaman ko ang paghigpit ng hawak niya sa baywang ko. "Babe...? Are you okay?"

 

Pumikit ako, as I tried to focus sa presensya niya.


 

Focus, Winter.

 

Focus on Karina.


 

It's fine.

 

It's fine.


 

"Y-Yes, just— just a second.."

 

Hindi tinanggal ni Karina ang pagkakahawak sa akin. Hinakawan niya ang panghalo sa kamay ko, at kinuha ito. Pinatay niya rin ang stove.

 

"I think that's already done. Babe.. are you sure you're okay?" Nag-aalala pa rin niyang tanong as she guided me away and pushed me sa kabilang counter to sit on.

 

"Hmm," Tumango ako, as I opened my eyes.

 

Tumama ang paningin ko sa nag-aalala niyang mga mata.

 

As soon as I felt myself calming down, I cupped her cheek.

 

I saw how her face contorted into calmness, as she leaned more further on my hand.


 

"Baby.. I love you," Mahina kong sambit.


 

I saw her smiling sweetly, as she reached for my hand in her face saka nagdampi roon ng halik.

 

"I love you too. So much, too much," She murmured.




 

"Giselle! Ano ba!" Malakas kong sigaw habang tumatakbo.

 

Ano bang trip ng mag-jowa na 'to!

 

Nakita ko sa dulo ng hallway si Ningning, balak akong salubungin.

 

Kanina pa nila ako hinahabol. Noong naabutan ako kanina ni Ningning, kiniliti ba naman ako ng sobra!

 

Tapos ngayon ito namang jowa niya ang humahabol sa akin.

 

"Winter!" Sigaw ni Ningning matapos akong makita lumiko sa isang hallway bago pa niya ako mahablot.

 

Kung saan saan na kami napadpad kakatakbo, nagsisimula na akong hingalin.

 

Sumilip ako sa likod ko at di ko na nakita si Giselle kaya naman binagalan ko na ang takbo.


 

Thump.


 

Blag.

 

Napapikit ako nang maramdaman ko ang sariling nadapa.

 

Inasahan kong matigas na sahig ang sasalo sa mukha ko.

 

Bagkus ay naramdaman ko ang pamilyar na mga braso na pumalibot sa maliit kong katawan.

 

"Why are you all sweaty?" Nagtatakang tanong ni Karina.

 

Naidilat ko ang nakapikit kong mga mata pagkarinig sa boses niya.

 

Nakangiti ang mukha niya, at para bang wala lang sa kanya ang bigat ko na ngayon ay nasa ibabaw niya.

 

Buti na lang walang tao sa hallway na ito.


 

Thump.


 

"I—" Naramdaman ko ang biglang pagkatuyot ng lalamunan ko. "I love you.."

 

Kumunot ang noo ni Karina matapos marinig ang sinabi ko, pero hindi rin niya napigilan ang matamis na ngiti na kumawala sa labi niya.

 

"I love you too, silly," Sagot niya bago ako hinila at tinulungan tumayo.

 

Kinuha niya ang panyo sa bulsa saka ipinunas sa basa ng pawis kong noo at mukha.

 

"Were you with Giselle and Ning? Nakita ko sila kanina, looking for you," Natatawa niyang kwento habang pinupunasan ang leeg ko.

 

"Babe, hinabol nila ako at kiniliti, out of nowhere!" Sumbong ko.

 

Tumawa si Karina ng malakas. "Sure kang wala kang kasalanan sa kanila?"

 

"Wala—" Bigla kong naalala ang nangangasim na mukha ni Giselle noong minsan ay tinawagan ko siya para yayaing maglaro ng Valorant.

 

Nahagip ng camera nito si Ningning sa likod na sobrang laki ng simangot habang nakakumot.

 

Huh?

 

"Ningning was fuming kaninang umaga," Kwento ni Karina as she continued to fix my sweaty appearance.

 

Napatingin ako sa kanya as she chuckled at nagpatuloy magkuwento about how Ningning ranted to her sa pangingialam ko sa babe time nila ni Giselle.

 

Her loving gaze to me.

 

Her soft hands, na bagama't mas maliit kumpara sa sarili kong kamay ay sobra kung mag-alaga sa akin.

 

Her sweet smiles.

 

Her low and husky voice, na usually scares people, but to me, it sounds endearing and cute.

 

May chances din na it'll sound whiny kapag nagpapababy siya, which is highly likely kapag magkasama kami.

 

That distinct feature on her face na mahirap man paniwalaan dahil sobrang liit nito, but it always makes me know and see her kaagad dahil it makes her stand out sa crowd.

 

That mole on her face.

 

She used to tell me na hindi niya gustong nakikita ito noon.

 

Hindi naman sa hate niya, she just doesn't want to see it often. Kaya madalas ay tinatakpan niya ito.

 

When she met me, she noticed daw how I always linger on that spot on her face.

 

Akala niya raw noong una ay lips niya ang tinitingnan ko. But when that one time happened where I wanted to kiss her but ended up planting a kiss on her mole instead kasi sobrang focused ako rito, that's where she found and confirmed na I have a thing for her mole.

 

So she learned how to appreciate it, and later on liked it.

 

She liked it because I appreciated and liked it first.


 

Thump.


 

"Babe.." Tawag ko sa kanya.

 

"Hmm..?" She slowly threaded her fingers through my hair, running them one by one.


 

Thump.


 

"I love you.." Kinakapos ng hangin kong sambit.

 

The air suddenly became thin sa paligid ko.

 

I tried to hide my difficulty to catch my breath.

 

Not here.

 

Nakita ko ang muling pagkunot ng noo niya.

 

But she still flashed that sweet and endearing smile of hers nonetheless.

 

"I love you too, baby. So much, too much. Are you okay?"

 

Tumango ako. I am. I am okay.

 

I will be okay.




 

"Winter, nagpacheck up ka na ba?" Ta

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
thelost_soul
may isa akong sinusulat na pinakalast ko siguro na entry dito? kasi I don't think makakasulat pa ako after this sem :(( ayaw ko lang mag-iwan ng false hopes kaya sinasabi ko na para sa mga nag-aabang ng part 2s ng mga fave one shots nila :(

thank you lagi sa lahat ng nagbabasa at nag-cocomment!!

Comments

You must be logged in to comment
nabs_infp
#1
Chapter 20: lahat talaga ng andito, sobrang ganda. Walang patapon 🥹
nabs_infp
#2
Chapter 4: T_T Kanina pa talaga ako kilig na kilig
clang2
#3
Chapter 25: always here for your stories 💕
kwinterrr_
#4
Chapter 25: 🥺
Hiccups_ #5
Chapter 25: It's been a while but ouch
All_Rait13
#6
Chapter 24: OLFU QC to ah
purplejoch
#7
Chapter 25: nooo, ansakit sakit sa puso 😩 pero grabe lang yung radikal na pag mamahal ni winter kay karina, sana maalala niya na si winter 🥹

salamat sa pag update author nim, fighting sa studies 🤍✨
infp23
#8
Chapter 4: Aaaaaaaaaaah so sweeeeeeeet🥹🥰😍
infp23
#9
Chapter 1: Aaaaaa b10 🥺
renrenee
#10
Chapter 25: awwwww i missed your stories huhu i really love them!! thank for still trying to update <33 best luck this sem, otor!