Tri-ey.
Kung Bakit Ayaw Mong Malaman Ng Crush Mo Na Crush Mo Siya
"Kanina ka pa dito?" tanong ko sa mabait kong food sponsor.
"Actually kasi, galing ako sa court, nagba-basketball – e, nakita kita pagka daan ko dito. Nagtaka naman ako kung bakit nasa playground ka, kasi puro bata lang naman 'yong nandito. Kaya ayun, pero 'di muna kita nilapitan agad..."
Hala, e 'di nakita pa ata niya 'yong negotiation ko do'n sa bata kanina? "Ah...salamat nga pala dito, ha?"
"Sure," sabi lang niya. "Pero alam mo, dapat nga rin akong mag-thank you sa'yo e – dahil do'n sa kahapon."
"Ah, yeah. About that...'wag mo na lang pansinin 'yong mga weird na nasabi ko, kasi wala yata ako sa sari-"
"'Yo'n bang tungkol sa sinabi mo na crush mo 'ko?" Wow, is he straightforward or what? "Naiiinitan ka ba, kaya ka namumula?" Oh god, please stop... "Hehe. Biro lang."
"P-pasensya na talaga."
"Ano ka ba, 'di ba sabi ko okay lang?"
"Sige, sabi mo e." I quietly replied, turning my attention to the food.
I mean, I tried to, kasi ngumiti ba naman siya habang nakatitig sakin! Kumalma lang nang kaunti ‘yong pulso ko nang mag-focus siya sa phone niya. Nag-e-FB ata. Meydo nabigla ako nang tumingin uli siya sa sakin.
"Ah...may itatanong sana ako e," he said, sounding kind o
Comments