Wan.

Kung Bakit Ayaw Mong Malaman Ng Crush Mo Na Crush Mo Siya
Please Subscribe to read the full chapter

“Focus.”

“Uhuh.”

“Sundan mo ng tingin.”

“’Eto na nga e.”

“Pero ‘wag mo lang basta tignan.”

“Ano ba dapat?”

“Lapitan mo.”

“Lalapitan ko?!”         

“Oo. Saka mo paluin.”

“Ha? Ba’t ko naman gagawin ‘yon?” humarap ako sa best friend kong si Jimin.

“Para pumuntos, malamang!” sabi niya.

          “Gano’n ba ‘yon? O sige.” Seryoso akong napatango at sinunod ang sinabi niya, pero bigla naman siyang nagreklamo.

          “Anong ginagawa mo?”

          “O, e, sabi mo titigan ko e!”

          “Tanga! ‘Yong bola ang sinasabi ko, hindi si Jungkook! Kita mong nagba-volleyball tayo dito e! Siya pa rin ba iniisip mo?! Alalahanin mong nasa kabila siya ng net! At alam mo ibig sabihin no’n? Ibig sabihin, magkalaban kayo, engot! Ga-” sinuntok ko siya nang malakas sa braso. Kalalaking tao, ang daldal e. “Aray!”

          “Manahimik ka na lang kasi, ‘di ba?! Sa ospital ka pupulutin ‘pag nakahalata siya na—”

          “Yana! Yung bola!”

          “A-a-anong gagawin ko?!” Parang tanga kong binigyan ng warm welcome ang bola at tumayo do’n with open arms.

 

          Huwaaw. Ang galing talaga ni Jungkook! Ang lakas tumira! Kaya lang, masakit palang matamaan ng bola sa ulo? Napaupo ako no’n, a!

             “Sorry!” Sumigaw siya galing sa kabilang banda ng net.

             “A…ok lang…” Sige, mas mahina pa dyan, Yana. Baka sakaling lapitan ka niya at i-check kung ok ka lang.

             “Lagi niyang ginagawa ‘yan, e, no?” Napatalon ang mga balikat ko. Bwisit ‘tong si Jimin, nanggugulat.

             “Ano? Hindi naman siya laging nakakatama ng bola a…” pagtatanggol ko kay Jungkook.

             “Hindi ‘yon ang tinutukoy ko,” palatak at iling niya habang nakapamewang.

             “E, ano?”

             Naputol ang usapan namin nang sumigaw ng “foul!” ang P.E. teacher.

             “Injured si Chi!” sigaw ng isa naming kaklase. Before I knew it, tumatakbo na palapit kay Chi si Jungkook.

             “Anong nangyari sa’yo, ok ka lang?” Mukhang napasama ang bagsak ni Chi. ‘Di man lang siya nakasagot dahil siguro sa sakit. Inalalayan na lang siyang tumayo ni Jungkook.

             Napayuko na lang ako at itinigil ang panonood sa kanila.

            “’Yan ang sinasabi ko e,” gatong nanaman ni Jimin.

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
amusingmurdermachine
*croo croo*

Comments

You must be logged in to comment
orange-shadows
#1
Chapter 28: Wait lang. Rupok o landi? Yana, mamili ka please. Charot.

Lost ako sa unang part,need kong ire-read ulit from the start. Parang feeling ko nagbakasyon ako nang matagal from work. Anyway, huhu. Namiss ko 'to!

Pero ayon,grabe impact sakin nghuling linya ng chapter na 'to. Huhu. "Kasi nga matagal ko nang pinili kung saan ako titingin." Ano ba 'yan, Yana? Why can I relate? Charot.


Recently lang napapaisip lang din ako 'e. If yung mga tipo ko bang nagugustuhan e talagang may pagkasa-demonyo nang bahagya ang ugali eh. Kahit anong segway ko sa sarili ko to choose liking nice and kind guys, I end up with ones who have weird sense of personality and wit. Eme, chos.


Kaya ba talaga nating diktahan sarili natin or talagang may set of qualities talagang pina-prioritize utak natin? Hahahaha, ano raw.



Yana, i-play mo Nobody Compares To You. Charot!
HyukBingsu
#2
Chapter 28: hala jimin :((((
jannetterayearth15
#3
Chapter 2: Kulit almusal candy hahaha
jannetterayearth15
#4
Chapter 1: ???
HyukBingsu
#5
Chapter 26: BAGONG MOTTO SA BUHAY: HUMAYO KA AT LUMANDI
orange-shadows
#6
Chapter 25: Nakakaloka. Hindi ko alam kung may pa-damoves or pahaging ba si Jungkook, nakakaloka. Ayoko na.

Hahahahaha, naku Yana baka isang ihip ka lang sobrang karupukan mo. Kukurutin kita. Hahahahaha. Charot lang.

Hahahahahahaha. Ang saya lang na habang binabasa may napipicture ka talagang imahe ng mismong eksena rin na nangyari sa'yo. Punyetang crush yun.
orange-shadows
#7
Chapter 24: I have two answers, Ate. Weird ba? Hahaha. I'm just contemplating on this thought for such a long time.

O1 - Wala sa existing characters. Highschool life eh. Hehe. I mean, high school is like the stepping stone of knowing who you are, who you want to be, what your aspirations are and such. Puro self-discovery and such. I love the friendship and everything and whatsoever.

Tapos feeling ko Yana ought to find more of herself sa college. Feeling ko sobrang mas marami pa siyang pwedeng madiscover and such. I mean karamihan ng most meaningful friendships founded sa high school life. Kung may sakali mang madiskubre siyang love sa college life or sa adult life, takbuhan niya ang nagpabloom ng youth niya which is her solid friendship with her HS barkada. Ewan ko. Feeling ko gano'n eh. Hahahaha.

O2 - Jimin. Hahahaha. I'm a er of friends turned lovers kind eh. Kasi I'm a firm believer na kapag naging foundation ng isang relationship ang friendship, parang WOOH GO LANG. kasi you know the vulnerabilities of the other and you just get them and such.

Basta huhu siguro kung ibabase ko sa mga pinagsasabe sa ON LOVE talk noon ni Alain de Botton saka about the relationship thingy advices presented on The School of Life.

Feel ko, doon talaga hahahahahaha di ko masuportahan masyado but ohmygod huhu idk I'm such a er of Jimin and Yana's friendship.
your_dream
#8
Chapter 24: Thank you for that wonderful question char. Malamang sa malamang edi si Jungkook kasi gusto ko makita kung paano babaguhin ng mga na-experience nila ni Yana together para maging isa siyang better boyfriend unlike before with Chi, I guess? I’m really thinking if Jungkook would change or he’d still be stuck wondering about Dasom kasi baka malay mo masyado lang sila naging kumportable sa isa’t isa at ‘di lang nabibigyan ng pagkakataon. Jungkook ayos mukha kasi JungNa all the way talaga ako uwu
trishkookie
#9
Chapter 23: Ba't kasi di nalang kayo ang magkatuluyan yana at jimin? XD


Myged thank you so much sa update authorrrrr
HyukBingsu
#10
Chapter 23: kala mo ok na. akala lang pala :------)