Karina

 

After that drama, Ryujin and Yeji finally take the risk of being with each other. I know it sounds wrong for them kasi nga Ryujin is parang playgirl. But all is well and after that Intramuros trip, balik lahat sa normal. Pwera kay Yeji and Ryujin ofcourse.

 

“Baby? Ang lalim ng iniisip mo ah?“ suddenly Winter asked me while we’re on our way home. Kakatapos lang ng last class namin and we plan to laze around sa dorm.

 

“Nah, just thinking how fast the time is”

 

“Hmm? Like?”

 

“Like the last time na we’re just on high school and you always playing sa field ng what do you call it? Sipa?”

 

“Ohhh, ayun. And ikaw naman laging nasa loob ng classroom at laging nag-aayos. Kaya andaming nagkakacrush sa’yo eh”

 

“But my eyes are already set on you” 

 

“Swerte ko pala kung naging girlfriend kita dati noh?”

 

“So hindi ka na swerte ngayon?” I told her while I’m putting my bag sa lagayan namin ng bags.

 

“No, shempre swerte pa din. What I’m saying is, nevermind. I’m very lucky to have you baby!” sabi niya as she kiss my cheeks.

 

Not gonna lie na I’m still getting butterflies everytime she called me baby, I mean it’s always Rina. I don’t mind and I like her using that cute name naman for me. But being called baby by her is on another level.

 

“Bolera” 

 

“Hindi kaya noh” 

 

Nakita ko ang mga old boxes ni Winter sa gilid na tinamad na ata niyang ayusin. So I think it’s a good time for us to clean this up.

 

“Baby, let’s clean this up na ha?” I reach one of the box and as I reach it, my isang lumang notebook ang nahulog.

 

Medyo familiar siya, but when I’m about to reach it, mas naging quick ang pagreach ni Winter.

 

“Ah Rina, patapon ko na ‘to teka ha”

 

“Hey, no”

 

“Bakit naman? Wala lang ‘to noh”

 

“Okay whatever” I brushed off. 

 

Ayaw ko naman pilitin si Winter ipakita ang ayaw niyang ipakita, I still respect her privacy. But that notebook is strangely familiar.

 

 

 

Winter

 

Whew, akala ko mababasa niya na ‘tong slambook ko. Nakakahiya kasi talaga ipakita sa kanya ‘to.

 

May mini-diary kasi ako sa likod ng entry ko tungkol sa kanya dati tapos nakadikit yung balat ng candy na tinapon niya. Yung lips? Hilig kasi niya magpapula ng labi nun kaya cute cute niya nung high school kami.

 

“Winter!” rinig kong tawag ni Ning kaya agad akong pumunta sa pinto para pagbuksan siya.

 

“Oh bakit?”

 

“May extra bond papers ka ba jan? Naubusan ako eh, need ko sa homework ko”

 

“Pasok ka, teka kuha lang ako sa kwarto”

 

“Salamat! The best ka!” pumunta ako sa kwarto para kunin ‘yung bond papers ni Ning.

 

Ilalagay ko na din ‘tong slambo- gagu asan yung hawak kong slambook? Napakamot tuloy ako sa ulo kasi di ko alam kung saan ko naipatong.

 

“Oy Winter! Nakakalat nanaman ‘tong slambook mo oh” rinig kong sigaw sakin ni Ning sa labas kaya agad agad akong lumabas.

 

“Slambook?” narinig ko si Rina na nagsalita

 

Humarap ako sa kanya at namumula siya nang makita niya yung slambook ko na hawak ni Ning.

 

“Uhm… Let me have that Ning. Is it okay baby?”

 

Wala naman ako magagawa kasi ano pa ba itatago ko sa kanya? Sana lang hindi siya maweird out dun sa balat ng candy. Tumango na lang ako at nagsmile ng awkwardly sa kanya.

 

Agad niyang kinuha yung slambook ko at pumunta sa kwarto kaya agad ko siyang sinundan.

 

“Huy? baby baket?”

 

Akala ko nagmamadali siyang icheck yung entry ko pero nung sinilip ko, iba yung binabasa niya at agad niyang tinago.

 

“Anong meron?” nagtataka kong sinabi

 

“Uhm, nothing. Just scanning your slambook”

 

“Baby?”

 

“Nothing, really”

 

“Binabasa mo ba yung entry ko?”

 

“Huh? No!” ang defensive niya? bakit ang fishy?

 

“Tingin nga ng binabasa mo” medyo marahan kong sinabi sa kanya

 

Dahan dahan niyang inabot saken yung slambook ng nakatiklop pero may nakayuping page na aksidente niya atang nayupi nung sinasara niya.

 

“Jiman?” 

 

Hindi siya kumibo, namumula buong mukha niya. Anong meron kay Jiman? Itong lalaking to, bigla bigla na lang nagsusulat sa slambook ko. Crush na crush ako, tapos alam mo yung nga pinagsasabi niya dito para saken? Pang-tito na pang-tito eh.

 

“Anong meron kay Jiman? Crush mo ‘tong lalaki dati noh? Ni hindi ko nga kilala to, sulat ng sulat sa slambook ko. Sino ba ‘to?”

 

Tumingin siya sa akin na para bang hindi makapaniwala.

 

“Really? You didn’t even know who wrote that?”

 

“Oo, pinagpasa-pasahan kasi ‘to dati nung ginawa ko ‘to. Don’t tell me nagseselos ka sa Jiman na ‘to?”

 

“Why would I even be jealous? You’re mine na diba?”

 

“Still? Bakit mo binabasa? I mean, not gonna lie na he wrote some sweet notes here like ‘Alam mo ba ang love ay hindi ko pinag-aralan? Pero sa’yo ko natutunan?’ HAHAHAH! Cute netong quote na ‘to ah!”

 

“So?” tumingin ako sa kanya at parang kamatis na pulang-pula ang baby ko. Mukhang naiinis ah? Cute mainis, inisin ko pa lalo.

 

Nascan ko tuloy ulit yung entry ni Jiman, andaming love quotes.

 

“Eto pa baby oh! ‘Hindi man tayo magkasing tangkad at edad, mahal kita wag ka nang pumalag’ HAHAHAHAHAH! Gagu ang cute!”

 

“Stop itt” ang sarap niya asarin kaya binasa ko pa yung love quotes ni Jiman para sa kin.

 

“Eto malupit baby, ‘Daming nagkakagusto sa akin tapos maghahabol lang ako sa’yo? Hahaha, oo naman basta ikaw’, iba din ‘tong Jiman na ‘to at may pakiss mark pa- teka? Kiss mark? Babae ba ‘to?”

 

Nilingon ko si Rina at parang kamatis sa sobrang pula.

 

“What? Go lang, make fun of Jiman’s entry jan sa slambook mo” 

 

Uh-oh, bakit iba yung tono ng boses niya?

 

“Uhm baby? Sorry na, nagseselos ka ba? Ang tagal na neto oh?”

 

“You thought that Jiman is a boy?” tanong niya

 

“Oo? Kasi kung alam kong babae ‘to baka hinanap ko ‘to. Naalala ko kasi kasi aliw na aliw at kilig na kilig ako sa love quotes net