Winter

After ng breakup, ilang na kami ni Rina sa isa't-isa. Kapag sabay kaming lumalabas ng kwarto, kapag nakakasalubong kami sa klase. It’s weird, masakit oo pero dahil nanjan siya; parang ang laking tulong ng presence niya para maka-cope up ako.

“Ano?!” gulat na gulat si Ning nang sabihin ko yung nangyari sa amin ni Rina last week. Good thing bumili ng lunch namin sila Giselle at Rina.

Nandito kami ngayon sa burger king para maglunch. Sakto kasi walang practice si Rina kaya nagyaya si Giselle.

“Joke time ba kayo? Paano kayo magbebreak kung ang domestic niyo pa din sa isa’t-isa? Siguro medyo off nga kayo lately but still!”

“Magfofocus muna kami sa sarili namin, okay?”

“Okay ka lang ba?”

“To be honest? Hindi, masakit syempre. Pero gusto ko ipakita sa kanya na kaya ko sarili ko. Para bumalik na siya sa akin”

“So wait nga, technically mag-ex na kayo?”

“Parang?”

“Winter naman, ano nanaman katangahan yan?”

“Siya may gusto nun, hindi ako”

“Kaya pala ang weird niyo sa isa’t-isa lately, tangina hindi pa din ako makapaniwala. Buti nag-uusap pa kayo?”

“Sabi niya, we can be friends daw ulit”

“Ang bull ng setup niyo sa totoo lang, hindi ko alam yung arte niyo”

“Masakit okay? Hindi ko na siya matawag na akin, tingin mo ba hindi ako nahihirapan?” feeling ko pag hindi ako tumigil kakasalita tungkol sa kanya, iiyak na ako.

It’s been 5 days nung nagbreak kami, miss na miss ko na siya. Ang lapit niya pero at the same time ang layo niya din?

“What’s up pangets?” buti na lang dumating si Ryujin kasama sila Lia, Chaeryeong at Yeji.

“Oh? Anong ginagawa niyo dito?” tanong ni Ning

“Nagtext si Giselle, dito daw kakain eh” sabi ni Ryujin

“Bili na muna kami ng food, Ryujin tara” pag-aaya ni Chaeryeong kay Ryujin

“Ano gusto niyo Lia at Yeji?”

“Yung pareho kay Chaer”

“Ako din”

“Okaaay”

Nawiweirduhan pa din ako sa nangyari sa trio na ‘to, bakit parang wala lang sa kanila yung mga kagaguhan ni Ryujin?

“Yeji, Lia, may tanong lang ako. Paano kayo naging okay ni Ryujin?”

“Well, we just think na we’re better off as friends para no drama” casual na sabi ni Lia

“Same goes for me, Ryujin is a good friend but terrible lover” sabi naman ni Yeji

“Winter, I got you a junior whopper. Is that okay?” tanong ni Rina pagkalapit nila ni Giselle sa upuan namin

Napansin ko ang pagtataasan ng kilay ng mga kasama ko pwera kay Ning.

“Winter?” tawag ni Yeji

“Hmm?”

“No, what I mean is, baby lagi tawag sayo ni Rina. How come it’s Winter na lang? Magkaaway ba kayo?”

“Let’s just eat” pagdidismiss ni Rina

Hindi na lang ako nagsalita at hinintay yung order nila Ryujin.

Lately pag walang klase tapos saktong walang klase din si Ryujin, lagi kami nasa computer shop. Medyo nagtataka nga siya kasi buti hindi daw kami nag-aaway ni Rina. Para daw akong walang girlfriend kung magubos ng oras sa computer shop.

Hindi ko na lang pinapansin minsan si Ryujin sa mga remarks niya about me being single. Ayaw ko muna ikwento since wala ako lagi sa mood.

—

One night, naabutan kong nagcocoffee si Rina sa dining area habang nagawa ng plates. Kukuha lang dapat ako ng tubig, tsaka si Rina nagcocoffee? Mukhang seryoso yung pagpupuyat niya sa plates ah?

“Hindi ka pa rin tapos sa plates?”

“Sadly, yes” tipid niyang sagot

“Gusto mo tulungan na kita?”

“It’s alright, I can handle it”

“Rina, we’re uh-friends right?”

“Yes, but-“

“No buts, tutulungan kita. Hindi ka pa nagpapahinga oh?”

Ngumiti na lang siya, at kahit hindi niya sabihin? Alam ko thankful siya.

Parang 2am na nang matapos kami sa plates niya, pinagawa niya lang sa akin is yung mga medyo madadali.

“I’m finished. Let me get that one, ako na tatapos” walang ano-ano ay kukunin ni Rina yung plate na ginagawa ko pero naharangan ko yung kamay niya.

In the end, nahawakan niya tuloy yung kamay ko na pinangharang ko. Tangina may sparks, alam ko hindi lang ako nakaramdam nun. Alam ko naramdaman din niya based sa shock face niya.

Karina

Oh God, it’s really been so long since I touch Winter’s hand. Damn, I miss her so much. I’m such an idiot for actually asking a break.

Pero on the bright side, it’s much healthier for us this way. Small petty fights vanished, and unlike before na I’m always irritated sa mga small accidents she was causing but now I actually know na why.