Screw that tinge of hopefulness Winter felt a few days ago because obviously, hindi na ulit naulit yung ganong ugali na ipinakita ni Karina sa kanya.

 

There was no improvement at all. Back to square one ika nga nila.

 

Kung sakali mang sabihan pa siya ni Ningning na bigyan pa ulit si Karina ng isa pang pagkakataon, maghahanap na lang siya ng ibang kaibigan.

 

"Hi, Winter."

 

Parang biglang napabilis yata ang paghahanap ng bago ni Winter.

 

Mula kasi sa harapan niya ay nakatayo doon si Giselle.

 

Inangat ni Winter ang pagkakahiga ng ulo niya mula sa lamesa. 

 

Free period kasi nila ngayon kaya umalis muna siya sa room nila. Pwede naman sana siyang tumambay sa room nila kanina habang nag-aantay ng new room na gagamitin para sa next subject pero masyado kasing maingay yung mga kaklase niya kaya minabuti na lang niyang lumabas. She also feel kind of left out dahil magkakaibigan na yung natira doon sa loob kaya maingay na sila. Ayaw rin naman ni Winter na sumama sa kanila even though they’re asking her nicely. Nakikita pa lang kasi niya kung paano yung energy nila, napapagod na siya. So she went out and found a spot at the gazebo near their building. 

 

“Giselle?”

 

“Pwede maupo?”

 

“What if ayoko?”

 

“Wala kang magagawa,” saad ni Giselle at naupo na sa katapat na upuan ni Winter.

 

“Ba’t nandito ka?” takang tanong ni Winter. “No offense pero ngayon lang kita nakitang pumunta dito.”

 

Usually kasi ay laging nakikita ni Winter na pumupuntang library si Giselle. Pero sure si Winter na hindi siya pumupunta doon para magbasa.

 

“Walang aircon sa lib ngayon. Nasira daw,” sagot ni Giselle at nagkibit ng balikat. Nilabas niya yung phone niya at nagpakabusy dito.

 

Napansin ‘yon ni Winter so she also minded her own business. Hindi naman awkward ‘yon para kay Winter. They’re usually like that whenever Giselle’s with her.

 

“Nga pala, kumusta yung daily words of affirmation niyo?” Giselle asked after a while. Natapos na kasi niya yung nilalaro niyang game sa phone and now, she's bored. Meron pa silang natitirang isang oras bago ang next subject. Might as well tanungin na lang niya si Winter kung anong update sa project nila. 

 

Napansin agad ni Giselle yung pag-iiba ng itsura ni Winter nang marinig niya yung tanong nito. Mukhang alam na agad niya ang sagot.

 

"No need to tell me. Alam ko na pala," natatawa niyang saad na sinimangutan ni Winter pero bigla na lang nanliit ang mata nito sa kanya. 

 

Winter has been itching to ask her this question simula nang mapansin niya ito dati pa and now that Giselle's here, hindi na siya nagpatumpik-tumpik pa.

 

"Ba't ganyan ka makatingin?" Giselle was confused at the look that Winter's giving.

 

Mapanuri pa rin ang tingin ni Winter. "Friend mo ba si Karina?"

 

Giselle was honestly surprised at her question. 

 

"Ba't mo natanong?"

 

"Wala, napansin ko lang."

 

“Really?”

 

Winter nodded. "Oo nakita ko lang kasi na kinakausap ka rin niya aside doon kila Sakura.”

 

Hindi naman kasi masyadong halata sa room na kaibigan ni Giselle si Karina. Nag-uusap sila pero hindi masyadong matagal dahil ang kadalasang kasama ni Karina ay yung mga friends niya. 

 

So when Winter told her what she observed, Giselle felt something about this girl.

 

"Tama nga si Karina sa'yo," mahina niyang sabi. 

 

"Tama ang alin?"

 

"Remember what she wrote for you last time?"

 

Winter remained confused. Hindi niya maalala na may sinabing ganon si Karina sa kanya.

 

It dawned on Giselle na baka hindi 'yon sinabi ni Karina kay Winter. 

 

"You know what, never mind that."

 

"So friend mo talaga si Karina?" tanong ulit ni Winter, confirming her question earlier. 

 

Tumango lang si Giselle. "And here I thought kaya naming itago ni Karina yung secret relationship namin,” she revealed then laughed at Winter’s shocked reaction. “Joke lang! Of course we’re friends. Nakakagulat ba?" tanong niya.

 

Alam naman na ni Winter ang sagot dahil sa mga napansin niya dati when she's observing Karina pero iba pa rin talaga kapag narinig na niya 'to mismo.

 

"Medyo unexpected lang."

 

"I know right. Hindi ko nga rin alam kung bakit ko siya kaibigan."

 

Now, Winter has become curious.

 

"Paano mo ba siya naging kaibigan? If that's okay to ask?"

 

Giselle smiled fondly, reliving the memory, "It's a long story. But let's just say Karina and I go way back in high school."

 

"Ah okay." Hindi na nagtanong pa si Winter. Pakiramdam niya kasi ay hindi pa read