Nagising si Winter sa tunog ng patak ng ulan na tumatama sa bintana ng kanyang kwarto. Pinilit niyang ibukas ang mata niya at nakita niya na madilim pa ang paligid. 

 

She reached for her phone that was lying on the bedside table at tiningnan ang oras.

 

6:45 A.M.

 

Panic surged in her body when she saw the time. 

 

Mabilis pa sa alas kwatrong bumangon si Winter. Hindi na niya alintana yung saglit na hilo na naramdaman niya sa biglang pagbangon.

 

Meron siyang 7 A.M. classes sa araw na 'to pero 15 minutes na lang ang natitira niyang oras para makapaghanda.

 

Madali niyang kinuha yung uniform niya para magbihis. Hindi na rin siya nag-abalang kumain dahil magkukulang na ang oras niya.

 

Ginawa naman niya ang lahat ng makakaya niya para makaalis siya agad pero alam na niya sa sarili niya na hindi na siya aabot sa oras bago dumating ang prof niya.

 

Napapikit na lang si Winter at isinandal ang ulo sa gilid ng jeep. Buti na lang at nakasakay siya agad kanina pagkalabas niya ng bahay.

 

Naramdaman niyang nag-vibrate yung phone niya at doon niya binasa yung mga chats ni Ningning.

Ningning: 

psst may 7am class ka ngayon diba

nakita ko si ms. aguirre naglalakad na papunta sa building niyo

sent 5 mins ago.

Sa pangalawang pagkakataon, napapikit na lang si Winter. 

Winter:   

hindi ko narinig yung alarm ko🥹

***

Inaayos ni Winter ang pagkakatupi ng payong niya habang madali niyang nilalakad ang tahimik na hallway ng building nila. 

 

Tiningnan niya yung wristwatch na nakakabit sa palapulsuhan at nakita niyang halos 20 minutes na siyang late sa unang klase niya ngayong araw. 

 

May nakita pa siyang ibang mga estudyante na nagmamadali ring maglakad papunta sa sarili nilang klase. Mga na-late rin siguro ng gising katulad niya.

 

Hindi nagtagal at nakarating rin siya sa room at may halong kaba na binuksan ang pintuan.

 

Lahat ng mata ay nagtinginan sa kanya nang biglang bumukas ang pinto.

 

Ito ang pinakaayaw ni Winter na mangyari sa kanya ever. Ang mapunta lahat ng atensyon sa kanya. She doesn't like people looking at her na parang jina-judge siya ng mga ito.

 

Kung bakit kasi hindi tumunog ang alarm clock niya ngayong araw.

 

Dahan-dahan siyang naglakad papasok at hindi rin niya kinalimutang batiin ang prof niyang naudlot ang pagsasalita sa biglaan niyang pagpasok.

 

"Good morning ma'am, I'm sorry I'm late," nakatungo at nahihiya niyang sabi. It was her first time being late sa semester na 'to and she blames it sa alarm niyang hindi ginawa nang maayos ang trabaho.

 

Seeing how her prof looks at her, she knows she's disappointed with her.

 

May nakita si Winter na bakanteng upuan sa bandang likod kaya doon na lang siya naupo. May mangilan-ngilan pang mga matang sinundan siya ng tingin hanggang sa makaupo siya. 

 

Her prof continued talking after. 

 

Hindi pa rin si Winter nakakaget over sa mga nangyari sa kanya ngayong araw. To say the least, hindi pa nga nagsisimula ang araw pero ganito na agad ang nangyari sa kanya. She just hopes na sana wala nang ikakasama ang araw niya so she would not dwell on it more.

 

She looked at her prof that was talking in front. Buti na lang at hindi siya pinahiya nito kanina. Usap-usapan kasi sa ibang blocks na meron