And We Meet Again...
Make Me Fall...Can You?
8pm that day
ahay, ansarap mahiga sa kama after a long day at matapos kumain ng masarap na hapunan. damn. life nga naman. inisip ko na agad kung ano ang gagawin. hmm, alas otso na pala, so i think i need to take a nap for a bit, then wake up later to read.
napapikit na sana ako nang biglang tumunog ang cellphone ko.
wtf. matutulog na sana e!
"hello" medyo naantok na ako ng sumagot.
"Ken.. nasaan ka?"
o syet! oo nga pala! pupuntahan ko pa pala dapat si april!!
"hala!" napabangon agad ako sa higaan "oh my gosh. sorry pril. sorry. nakalimutan ko talaga! anjan ka pa rin ba sa park? pupuntahan na kita jan okay? antayin mo ko! promise! i'll be there in twenty minutes!"
"no.. ayos lang.. wag~"
"no. pupunta na talaga ako jan okay? antayin mo lang ako!" i said hurriedly then hung up.
damn!
mabilis akong nagpalit ng damit at lumabas ng kwarto. nasalubong ko ang ate ko habang papalabas na ako ng bahay.
"hello ate" bati ko sa aking pinsan habang patakbo na ako papuntang gate.
"uy. san ka pupunta? gabi na ah" tanong nya naman.
"may pupuntahan lang importante. pakisabi lang kay auntie ha pagdating nya? tsaka ate, pag ginabi ako, wag mo nalang i-lock yung pinto kapag matutulog ka na."
the twenty minutes turned out to be thirty dahil sa usad-pagong na takbo nag jeep. bwiset! ano ba namang sasakyang to! parang may ihahatid na patay a! and then it became thirty-five. syet! it's still a few meters away from the park sa kung saan kami naroroon ngayon and i hate to wait another thirty minutes bago pa kami makarating kaya bumaba na ako agad ng jeep.
tinakbo ko hanggang sa park at nung dumating ako dun, humahangos ako ng todo. tsk tsk. kulang na ata talaga ako sa exercise. napatingin-tingin ako sa paligid, then when i saw where she was, dumiretso na agad ako.
"hi" bati ko agad nang makalapit na ako "pasensya na ha if natagalan ako. and sorry na rin talaga dahil nakalimutan ko yung kanina.."
"o..okay lang.. wag mo na intindihin" she answered softly at umupo sya ulit sa bench.
"hmm. so. what is it that you want to talk about?" tanong ko agad at umupo a few inches apart from her.
"pwede bang lumapit ka pa?"
napalunok ako. syet. ano ba to. bat.. bat parang kinakabahan ako or something? what the heck. tsaka...
"umm.. do i need to?"
i looked at her, and our eyes met. and it was that familiar gentle look on her face that somehow.. stirred up something deep in me. damn damn.
"sorry for asking" ang sabi ko nalang at lumapit pa ako lalo sa kanya hanggang sa halos magkadikit na kami.
"i missed you" she began at isinandal nya ang ulo nya sa aking balikat.
omg.
--will be continued.
Comments