Now That's A Problem
Make Me Fall...Can You?
amf nga mga babaeng to, ayaw ata ako patulugin.
so yun, nagmadali naman akong nagpaalam kay mama at mabilis na tinungo ang ospital na kung saan sya na admit.
nang dumating ako, napansin ko yung kapatid nya sa labas ng kwarto.
"Hi Ken! " bati agad sakin ng kapatid nyang si andrea.
"hi dre" sagot ko naman, at pinilit kong ngumiti "si.."
"nasa loob. kaya nga ako lumabas kasi gusto nya daw mapag-isa.."
"papasok ako ha?"
"ikaw bahala.. good luck.."
i slowly turned the doorknob and went inside. i saw her sitting up, looking outside the window.
"pril.." tanging nasabi ko nang ako'y makapasok na.
she looked at me and tried to smile.
"how.. are you? what happened?" tanong ko agad and i sat at her feet.
up to now, hindi pa rin ako makapaniwala sa balita. i mean.. of all the people, si april pa? as far as i know, sya na yata ang sa isipan ko, kahuli-hulihang tao na magpapakamatay, or susubok na magpakamatay that is. kilala ko sya, hindi nya magagawa ang ganung bagay. now all i have to know is..
"nagulat ka? hindi mo akalain ano?" sabi pa nya.
"ano ba talaga ang nangyari? i could never imagine.. something like this happening to you.."
"siguro na-overcome lang ako.. hindi ko na nakayanan or something.."
"you could have just called me you know.. sinabi ko naman sayo diba na i'm just a call away.."
"i never really wanted to bother you that much anymore.. baka.. alam mo na.."
"sakin ka pa nahiya.. alam mo namang di ka na iba sakin.."
"Ken..."
"april.. look.. you still are important to me.. don't you forget that.."
"even if.. after all that happened?"
ngumiti lang ako and i held her hand.
"emo" sabi ko.
"ansama mo. heto na nga o, na-admit na ko tapos.." himig padamdam nyang sagot.
"oo na. ano ba kasi ginawa mo. di ko talaga akalain na magagawa mo ang ganitong bagay."
"ewan. parang nagdadalawang isip kasi ako. then.. ayun, nahiwa ko nalang bigla yung wrist ko. accident. nag-panic ako, tapos nung makita kong malakas yung flow ng blood, nahimatay ako.. buti nalang daw at napasok si andrea.. nadala ako rito agad.."
"pril, i want you to promise me something" ang sabi ko, then i looked into her eyes.
"what is it?" ang tanong nya naman.
"don't. ever, ever try to put yourself in danger again."
"asus? ayan ka na naman."
"ano ka ba, seryoso ako.."
"at bakit naman?"
"ayokong mapahamak ka, magkaganito ka. i don't want to see you in a state like this. i mean.."
"alam mo.. sana, nagkakasakit na lang ako o nalalagay na lang talaga sa panganib parati.."
"april!" nagulat ako sa sinabi nyang yun.
"it's because" she smiled and inched her face a bit closer into mine "alam ko namang anjan ka parati para sakin eh.."
ewan ko ba pero.. di ko maipaliwanag nang marinig ko yung mga sinabi nyang yun.. i mean.. i couldn't believe that she was saying those words.. na mula nuon pa eh gusto ko na sanang marinig.. pero..
"april.." hindi na ako makapagsalita pa.
"i'm not backing up on your challenge ken. i don't want to.. lose you again.."
oh !
WTF...
to be continued....
Comments