[Minjeong's] 

We’re gathered on the dining table, ang Yu family nagchichikahan habang nagl-lunch kami tapos ako andito lang sa tabi. Ganda lang ang ambag. 

Kasi naman, ang weird kung makikisali ako sa chika nila, hindi naman ako family. Puro business din naman ang usapan nila kaya mas better mag-shut up nalang ako. 

Tinatanong din nila ako minsan, sinasali ako, pero tipid lang 'yung mga sagot ko. 

I'm still shy pa kasi, char.

Wag nalang natin alamin paano ako naka-survive sa three weeks na pags-stay ko dito at need kumain kasama sila Tita Yna and Tito Gab. 

Ang masasabi ko lang, kating-kati ako maghukay ng libingan ko ng mga times na 'yon. 

“So, Minjeong, hija. What can we do to help your situation?” pagsisimula ng mama ni Karina. 

Nagulat ako sa sudden shout out, ‘di ko mapigalan umigtad. Nilingon ko sila at naramdaman ko agad ang buong attention nila sa akin, lalo na itong katabi ko. 

Hindi na pala ako tampo dito, ang bait eh. Baka babain ako ni lord if susungitan ko ang anak niya. 

“Um…” lumonok ako, wala naman akong kinakain pero 'yung kaba ko need ko ilunok. 

Sinulyapan ko si Karina, naka arched ang dalawang kilay niya na may maliit na ngiti sa labi. She was urging me to speak. 

Pero hindi naman ako ganoon kadali kausap, no? Pilitin mo pa ako. ‘Di joke. Seryoso na. 

“Pwede po maging honest?” I started speaking.  

“Of course, hija. Much preferable,” ngitian din ako ni Tita Yna ang similar ng smile nila ni Karina, it’s giving the same vibes. 'Yung soft and sweet na type of smile. 

“I’m very thankful po sa pagpro-provide niyo sa akin,” syempre magpasalamat muna, “but 'yung house po kasi… it’s very big for me yet at the same time feel ko po nakukulong ako.” 

Ang drama ko pero kasi ‘yon talaga ang naf-feel ko. 

“Sabagay, malawak ang bahay pero walang masyado ang magagawa,” hala nag-agree si Tito Gab, 'yung papa ni Karina. 

Hindi ako nagsalita at tumango lang. Opo, opo, tama, tama. 

“Should we add entertainment dito? What kind?” tanong ni Tita Yna, kinabahan naman ako bigla. 

Huhu, anong entertainment po? Hindi naman po kayo maglalagay ng perya dito sa backyard, no?

“What if let Minjeong stay ulit sa apartment niya?” suggest ni Karina, and to be honest, bet ko ‘yan. 

“Isn’t it a bit dangerous? Lalo na siya lang ang mag-isa doon at sa city pa, it’s not very healthy,” argue naman ni Tita Yna. Sabi ko nga po. 

“Pwede naman siguro siya magstay kasama si Jimin sa condo niya,” it was Tito Gab’s turn magsuggest and pwede naman– wait ano daw? 

“Papa…” Karina put down her utensils, hala, “I really can’t.”

Ay, ouch. ‘Di biro lang, ang obvious naman na hindi siya papayag ang weird kaya tumira with someone na hindi mo familiar with. 

“Bakit naman?” Tito Gab’s eyebrow arched, nakatingin kay Karina.

Huhu, Tito, ayaw daw, wag na natin pilitin. 

“I’m not in the condo most of the time. I can’t look out for her,” ‘yan ang excuse ni Karina. Reasonable naman. 

Pero what if tanungin niyo po ako sa opinion ko, hehe. What if lang naman. 

Nagpatuloy sila pag-uusap ng mga cons and pros sa pags-stay ko sa city at sa condo ni Karina. Nagdadalawang isip ako mag-speak up pero naiinip na din ako ng konti. 

Ang fragile ko kasi sa paningin nila. And again, I understand. I’m pregnant with their precious apo and pamangkin pero naman kasi I can handle myself too. Hindi naman ako crass para may mangyari sa bata. 

I took a deep breath, sasabak na tayo sa laban. 

“Um…” I murmured to get their attention, “I like the idea of going back to the city po, I feel like I can move around don po eh. Kaya ko naman din sarili ko po…”

They looked at me, the three of them. Obvious sa mukha nila na nagcocontemplate sila sa sasabihin sa akin, maging strict ba sila or pabayaan ako sa gusto ko. 

“From the short time we spent together, I know you’re not reckless, hija, but we can’t help but worry,” sagot naman ni Tita Yna. 

Hayst, 'yon lang. Kulang nga sa lahat ng lalakaran ko maglagay sila ng foam at bigyan ako ng bodyguard, ang ingat naman nila.

For sure, magiging spoiled ang baby ko. 

It’s a good thing that I found a family that genuinely cares for my baby. Sure po ba kayo na kadugo niyo po si Gabin? Nakulangan siguro sa bait stock si Tita nung pinanganak si Gabin. 

“Tsaka it’s your first trimester, hija. It’s the most dangerous trimester because malaki ang chances ng miscarriage,” dagdag ni Tita and biglang lumaki ang mga mata ko. 

Naalala ko sinabi ‘yan ni doctora! Oo nga pala, so dapat talaga mag-ingat ako. 

Nilingon ko si Karina, magmamakawa na din sana ako pero sakto ng pagtingin ko sa kanya nagi