[Third Person POV]

Karina was pacing back and forth non-stop in her office, her anxiety was behesting her. 

Hindi maganda ang simula ng kanyang araw, dahil sa pagdating niya sa department floor niya, pansin niya ang mga mausisang mga mata galing sa employees. 

Bago siya nakapasok sa office niya ay dumaan muna siya sa desk ni Giselle at itinanong sa kaibigan kung ano ang nangyayari. 

Agad ikinuwento ng kaibigan ang nag-aaligid na chismis tungkol sa kanilang madam. 

Buntis daw si Karina. Halos mahulog ni Karina ang dalang kape pagka-rinig niya iyon sa kaibigan.

Ayon sa chismis ay may isang employee na nakakita sa collection ng mga libro ni Karina sa shelf ng office niya. Mga libro na naglalaman ng mga pregnancy advice.

She scolded herself continously for being careless, ang gusto niya lang naman ay magbasa para matulungan si Minjeong in any possible way.

Parang apoy kumalat ang chismis na ito, kaya naman agad inutusan ni Karina si Giselle na linawin ito at hanapin ang panimuno ng chismis. 

Karina whisked her head to the door when she heard this open, “Did you clear it up?” 

The other woman took a seat before answering, “Yeah, I asked HR to send an email to everyone na,” she sighed, “Pero no one is admitting who started it.” 

Tumabi si Karina sa kaibigan, her anxiety finally getting washed away. 

“I don’t care about that for now. I just want the rumours to be denied, HR can handle whoever that person is.” 

Sumulyap si Giselle sa kaibigan at tsaka sumagot, “Are you so used to this that you don’t care anymore?” she added a chuckle. 

Hindi na first time mangyari ito, lagpas na sa pinagsamang daliri ni Karina ang beses na may nagkalat ng chismis tungkol sa kanya. May mga chismis na pinapabayaan niya lang, at iba na kailangan linawin.

Ngunit, may iba siyang rason kung bakit ayaw niya may ganoong chismis na kumakalat. 

Karina crossed her legs, her elbow prompted on the armrest and her demeanour suddenly fell solemnly. 

“It’s dangerous,” she started, “And Minjeong wouldn’t like it.”

Umarka ang kilay ni Giselle at hindi muna tiningnan si Karina, “Hm, care to elaborate on that?” 

“If this rumour starts getting out of our department, it might get to the public and even the media. Minjeong clarified beforehand na she doesn’t want that, and I don’t want anything to put her in discomfort.” 

“That’s a bit far-fetched–” 

“But possible,” Karina firmly cut off Giselle. 

This time, Giselle shifted her head in Karina’s direction, a teasing smile playing on her lips. 

“I don’t know if it’s because you’re always so passionate about what you do, but aren’t you putting too much effort into Minjeong?” Giselle asked, trying to get some words or a reaction from Karina. 

Tiningnan siya ni Karina, obvious sa mukha ang pagkalito, “Too much?” she repeated, kasi sa pagkakaalam niya hindi pa sobra ang ginagawa niya. 

Giselle nodded, “Yeah. Too much for someone you don’t exactly have a relationship with,” her words caressed a topic Karina had tried to bury at the back of her head. 

Bigla naman naging aligaga si Karina, kaya naman napahalukipkip siya at lunok. 

“Well, I’m just being nice.” 

Her friend shrugged her shoulders, “You two are friends naman, so I guess that's the relationship, yeah?” dagdag ni Giselle. 

Bumalik ang isip ni Karina nung time na nakipag pinky promise si Minjeong sa kanya at ang malalang panunukso ni Ning sa kanya dahil na kwento niya gaano kaganda at cute ang kaibigan ni Ning. 

“Yeah, we are. What about it?” Karina replied, nonchalantly, tried to at least, kasi namumula na ang tenga niya at sumasabay dito ang paglakas ng tibok ng puso niya. 

Kinakabahan siya kung saan patungo ang usapan nila. 

“Nothing,” sagot ni Giselle pero hindi naniniwala si Karina, kaya nagpatuloy sa pagsasalita si Giselle, “I heard you mumbling something kasi the other day when nakatulog ka here sa couch.” 

Mas kinabahan na si Karina, umayos siya ng upo at hinirap ang kaibigan, “W-What was I mumbling? Nothing weird, diba? I don’t sleep talk, Mama said so.” 

Nagkunwari si Giselle na iniisip niya pa ang sagot, at sinasadya talaga na pataglin para lang matukso ang kaibigan.