Kim moaned in her sleep, bahagya pang gumalaw at lalong isiniksik ang katawan sa kanya. Ngumiti siya habang nakasubsob pa rin sa balikat nito, this really felt so nice. He couldn’t help but think how great it would be if he would wake up every morning this way. Bahagya siyang umunat para halikan ito sa noo.

 

            Although he was starting to get painfully aroused, bumuntong hininga na lang ulit siya at kinontento ang sarili sa inosenteng pagyakap dito. He could really get used to this.

 

            Narinig muli niya ang pagmurmur ni Kim, and then he felt her body stiffen. Napakagat-labi siya

 

           

            “Ge!” Mahinang sabi ni Kim kay Gerald. Bahagya niyang tinutulak ito pero lalo siya  nitong niyakap.

 

            “What?” he murmured in her hair.

 

            “Ano bang ginagawa mo?” She closed her eyes.

 

            “What if….?” The question was followed by a prolonged silence. Huminga muna ito nang malalim bago ito muling nagsalita. “What if we pretend that…puwede ba tayong mag prentend na okay tayo kahit ngayon lang? “

 

            “Paanong okay?” dumilat siya at humarap dito. Nagtataka na talaga siya sa kinikilos nito. Sa nakaraang isang linggo, parang hindi siya nageexist sa paningin nito. Kung hindi pa siya papansinin ng kanyang anak, aakalain niyang kaluluwa siya na pagala-gala lang sa bahay ni Gerald dahil walang nakakakita  sa kanya.

 

            “ Please, Kimmy… pagod na akong makipag-away, magbati na tayo. Hirap na hirap na ako”

 

            “Ikaw lang naman ang nang-aaway sa akin eh”

 

            “Sssshhh” he silenced her with a kiss. Seryoso itong tumingin sa kanya; his eyes probing into the very depth of her soul. “I miss you honey,” masuyo nitong hinaplos ang kanyang pisngi.

 

            Parang may humaplos sa kanyang puso na marinig ulit iyon.

 

            “I miss you too.” She said

 

            At that very moment, she finally admitted to herself that she is still in love with him. Hindi siya puwedeng magsinungaling sa kanyang sarili. Mahal na mahal niya pa din ito sa kabila ng lahat ng nangyari.

 

 

            GERALD groaned as in if sheer torment. The icy walls she put in between him and mother of her son began to melt. It was inevitable.

 

            He kissed her right away. His kisses were tender one minute and passionate on the next.

 

            She moaned and welcomed him. His tongue penetrated deeper. His hand moved to the back of her head and pulled her face closer. He explored her thoroughly, his tongue darting in and out of .

 

            She paused and gulped for air then she was back at it, seeking for his playful tongue to it fully.

 

            He pulled away for a bit and chuckled. “Such a greedy little thing,” he said affectionately. His chuckling didn’t stay long. His lips went to her neck, her, her creamy skin.

 

            Oh how he still loved this woman.

 

 

            NAGISING si Kim na nakaunan sa balikat ni Gerald. Nagtangka siyang umalis doon dahil baka nangangawit na ito sa bigat niya pero lalo lang siyang hinapit ng mga braso nito papalapit sa kanya. Kasunod niyon ay masuyong hinalikan nito ang kanyang buhok. Nang tingnan niya ito ay mahimbing na ulit itong matutulog.

 

            I love you— her heart was screaming those words, but she couldn’t. Malinaw sa kanyang hindi siya minahal nito, lalo lang siyang mag mumukhang kawawa kapag sinabi niya ang mga salitang iyon dito.

 

            Nang mga sumunod na araw ay naging maganda ang pakitungo nila ni Gerald sa isa’t isa, but they never dared to talk about the past. Daig pa nila ang tunay na mag-asawa kung umakto. Hindi pa din nakakabalik si Ralph sa pagbabakasyon kaya solong solo ni Gerald ang atensyon niya. Nagsimula na rin siyang magtrabaho bilang secretary nito. Pero halos wala naman siyang ginagawa sa opisina nito, meron kasing totoong secretary si Gerald, siya daw ay mas mataas ang posisyon sa secretary kaya share daw sila ng table sa loob ng opisina nito. Gusto lang nito na lagi siyang nakikita. Lagi lang siya nakaupo sa tabi nito maghapon.

 

            “Hindi ka ba nilalamig sa suot mo?” tanong nito sa kanya habang nasa opisina sila. Kababalik lang nila sa lunch break at nagpapahinga ng kaunti. Nakayakap ito sa likuran niya habang natatanaw ang buong Makati mula sa glass wall ng opisina nito.

 

            “Hindi naman bakit?”

 

            “Masyado atang maiksi ang suot mo, may shortage ba sa tela yung pinagbilhan mo niyan?”

 

            “Si Maja ang pumili nito”

 

            “Sabi na nga ba” may sinasabi itong hindi niya marinig.

 

            “Okay naman ah, maganda nga eh, mga walong tao na nga ang nagsasabi sakin na maganda ang suot ko eh”

 

            “Binibilang mo pa talaga”

 

            “Oo, hindi ka ba nagagandahan?”

 

            “Masyadong y, hindi magandang tignan” tumaas ang isang kilay niya sa sinabi nito. “Yung neckline masyadong malalim, yung haba masyadong maikli.”

 

            “Naka tube naman ako sa loob ah, naka blazer pa ako, tsaka tama lang naman yung haba, ano bang gusto mo mag evening gown ako para mahaba?”

 

            “Halos lumuwa na mga mata ng mga lalaking nakakakita sayo kanina ah,”

 

            “including you” panunukso niya dito.

 

            Isinubsob nito ang mukha sa leeg niya and started kissing her. “Hmmm… may karapatan ako, sila wala.” He murmured on her neck.

 

            “Ge?”

 

            “Hmmm?”

 

            “Kapag nag-away tayo, patatalsikin mo ba ako sa trabaho?” She felt him smile against her skin.

 

            “Yes, kaya wag mo akong aawayin.” Humarap siya dito.

 

            “Hindi ka magandang boss, namemersonal ka.” Her lips pouted adorably. Tumawa ito,namiss niya talaga ang mga tawa nito kaya hindi niya napigilang yakapin ito at halikan ang mukha.

 

            “Pinanggigilan mo nanaman ako”

 

            “Namimiss ko na kasi si Ralph, magkamukha kayo eh kaya ikaw nalang muna pupugpugin ko ng halik”

 

            “Speaking of that little boy, mag-iisang buwan na ah, hindi pa din sila bumabalik”

 

            “Nasolo mo lang ako, nakalimutan mo na agad ang anak natin”

 

            “Hoy! Pinapabayaan ko lang silang mag-enjoy nila Dad doon.”

 

            “Tatawagan nalang natin sila mamaya, but for now let me have this,” he kissed her hungrily, his mouth moving insistently, indulging the sugary sweetness of . She tried to pull away dahil baka may biglang pumasok sa opisina at makita sila but his kisses felt like the splendid passage of eternity between them.

 

****************************************************************************************************************************************************

 

            EVERYONE was in a festive mood that Saturday afternoon. Anniversary ng mga magulang ni Gerald. Halos lahat ng mga bisita ay nakasuot ng puti at masasayang nagtatawanan. The massive piece of grassland beside the Anderson Mansion were crowded with white canopies for the guests.

 

            Halos lahat ng mga kaibigan at mga tauhan ng mag-asawang Anderson ay naroon kasama ang kanilang mga pamilya. An overflow of waiters and waitresses supplied them with good food and beverages.

 

            “Ralph..” Niyakap ni Kim mula sa likuran ang anak at hinalikan ang magkabilang pisngi. “Tumingin ka sa itaas! Ang ganda!” Itinuro nito ang madaming nagagandahang mga ibon sa himpapawid.

 

            Pakiramdam ni Gerald ay nagsitayuan ang balahibo niya sa likod na tila ba siya mismo ang niyayakap ng dalaga. Mula sa kinaroroonan niya ay kitang-kita niya kung paano yakapin ni Kim ang anak nila. May hawak siyang isang baso ng scotch habang nakatayo ilang metro mula sa likuran ng dalawa.

 

            You used to do that to me too, Kim… sabi ng isip niya habang tinatanaw ang mga ito. Kung hindi sana nangeelam ang kanyang Mommy at inalok ng pera si Kim ay sana napakarami na nilang nagawang tatlo na magkakasama.

 

            Napailing siya nang maalala ang mga nasayang na panahon. Gustuhin man niyang ituloy ang planong paghihiganti kay Kim at magalit dito nang matagal ay hindi niya magawa. He did not want to waste another minute with them simply by being angry.

 

            “It was wrong for me to offer her money eight years ago.” Hindi niya namalayan ang paglapit sa kanya ng ina. “Akala ko ay pera lang ang habol niya sayo”

 

            He kept silent and looked down at the dark brown liquid looming inside his glass.

 

            “I’m really sorry, Son,” patuloy nito. “ Napakasama kong ina, napakasama kong lola.”

 

            Tinignan niya ito, may mumunting butil na ng luha sa mga mata nito. “Ma, matagal na panahon na yun, tama ka pera ang habol niya sakin, tinanggap niya ang alok mo. Pero pinatawad ko na si Kim. Hindi ko kayang magalit sa kanya.”

 

            “No, hijo. Walang kasalanan si Kim dito, alam kong iba ang intension niya sa pagkuha ng pera.”

 

            “What do you mean?” Nagyuko ng ulo ang kanyang Mommy, kinakabahan naman siya sa mga maaring marinig dito.

 

            “I know you love her. Noong panahong nag-usap tayo at sinabi mo sa akin na hindi ka seryoso sa kanya… tell me anak, do you really mean what you have said that day?”

 

            “No. Sinabi ko lang sayo yon para tigilan mo na siya”

 

            “Pinlano ko ang lahat, sinadya kong gipitin sila Kim nung time na yun.” Nagpakawala muna ito ng hininga bago nagpatuloy. “Noong una, ayaw niyang tanggapin ang pera. Son, she loves you.” Hindi na nito napigilan ang mapahagulgol. Siya naman ay naguguluhan na sa mga pangyayari. Tila nahihirapan siyang huminga sa mga naririnig niya sa kanyang ina.

 

            “Noong sinabi mong niloloko mo lang siya, lahat ng sinabi mo sa akin noong araw na yun… Narinig niya.”

 

            “What?... P-paano?”

 

            “Kausap ko din siya noong araw na yun, pinagtago ko lang siya sa isa sa mga kwarto pero naririnig niya lahat ng pinaguusapan natin noon.” Pinahid na nito ang mga luha. “Kaya biglang nagbago ang isip niya, hiningi niya ang pera… anak, nasaktan siya sa mga narinig niya galing sayo…. I even paid the doctor of Kim’s mom para hindi tulungan ang Mama niyang gamutin, kailangang kailangang operahan ang Mama ni Kim noon.”

 

            He remained silent for the longest time. Parang tinalian ng ilang metrong lubid ang dila niya. His heart was shredded into tiny little pieces.

 

            “ Oh God, ang laki laki ng kasalanan ko sa inyo.”

 

            Napaluha na siya sa sinabi ng kanyang ina. Panay ang pahid niya sa namamasang mata.

 

            “ Nagsisisi na ako anak, noong makasama ko ang apo ko, para akong pinapatay ng konsensya ko. Hindi ko alam ang hirap na dinanas ng mag-ina mo… Kinuwento ni Ralph sakin ang mga nangyari sa kanila. Napaka bait at talino ng anak mo, Gerald. Patawarin mo ako anak”

 

            “Yung pera ay ginamit ni Kim sa Mama niya. Kasalanan ko din kung bakit lumala ang sakit ng Mama ni Kim, isang beses ay kinausap ko siya at pinagsalitaan ng hindi magaganda.”

 

            Tila binuhusan siya ng nagyeyelong tubig sa mga narinig. Pilit siyang niyayakap ng kanyang ina, pero hindi niya kayang hawakan ito. Napagkaisahan sila ng tadhana ni Kim.

 

            “Anong ginawa ko para mangyari sa amin ito,” malungkot niyang tugon. His eyes squinting with pain.

 

            Hindi niya matanggap na ang taong ayaw niyang masaktan at mahirapan ay sobra ang hirap ng pinagdaanan ng dahil sa kanya.

 

            “Mom… please, leave.” Iniwan siya nito na may luha pa din sa mga mata.

 

            He found himself crying. Bakit kailangan mangyari ang lahat ng iyon sa babaeng pinakamamahal niya.

God, Kim, what have we done to each other?

 

 

            MAG-ISANG Pinanonood ni Kim ang fireworks display sa ilalim ng isang malaking canopy dahil kanina kinuha sa kanya ng ama ni Gerald si Ralph para ipakilala sa lahat ng bisita.

 

            Ilang sandali pa ay naramdaman niya ang paglapit ni Gerald sa kinaroroonan niya, looking so strikingly handsome as always. Pero nakunot ang noo niya ng mapansing tila namumugto ang mata nito.

 

            “Anong nangyari sayo?” tanong niya dito. Hindi ito tumugon bagkus ay hinila siya nito at niyakap ng maahigpit. Isinubsob nito ang mukha sa kanyang leeg. Bahagya siyang kinabahan ng maramdaman ang mainit na likido na nanggagaling sa mga mata nito.

 

            “Im sorry, Im sorry” paulit- ulit lang ito. Pinipilit niyang kumawala dito pero sobrang higpit ng pagkakayakap nito sa kanya.

 

            “Ano bang sinasabi mo Ge?” Hinagod niya ang likod nito.

 

            “Lasing ka ba? Uy!” Tumayo ito ng tuwid at pinagdikit ang kanilang noo. Hilam na ang luha nito sa mata. Tumingin ito ng seryoso sa kanya.

 

            “Let’s get married”

 

            “Lasing ka nga,” simpleng sagot niya.

 

            “Hindi ako lasing, Im serious.”

 

            “Umamin ka nga, ano bang natitra mo ngayong gabi? Kanina umiiyak ka, nag sosorry tapos ngayon nag-aalok ka ng kasal. Hindi kita maintindihan.”

 

            Ngumiti na ito. “Katulad ka pa din ng dati, maraming tanong.”

 

            “Ge ano ba, sumeryoso ka nga.”

 

            “Seryoso ako,” masuyo ulit siyang niyakap nito.

 

            Akmang hahalikan siya nito ng maramdaman niyang may papalapit sa kanila.

 

            “Hello, handsome…” mula sa kung saan ay masiglang bati kay Gerald ng isang maganda at pamilyar na babae. “I’m so glad to see you here.”

 

            Nagpalipat lipat ang tingin ni Gerald sa kanila ng babae.

 

 

            “Agatha…!” Kahit na walang ginagawang masama ay hindi naitago ni Gerald ang pagkabigla nang makilala kung sino ang biglang dumating. “It’s been a long time.”

 

            Tinapik nito ang braso niya. “Yes, it is, Darling,” sabi ng babae bago puno ng kumpiyansang humarap kay Kim na noon ay pumiksi na mula sa pagkakayakap niya. “Hindi mo ba ako ipapakilala sa kasama mo?”

 

            “K-kim, this is…” utal na saad niya.

 

            “Agatha,” malamig na pagtatapos ng dalaga sa kanyang pangungusap. Blood wanted to come out of his nose because of the intensity of the moment.

 

            Kumunot ang noo ni Agatha, nakatuon kay Kim ang paningin. “I don’t believe we’ve already met.”

 

            “I saw one of your commercials the other day,” pormal na sabi nito bago tumalikod. “Excuse me.” He could only see Kim’s silhouette seconds after.

 

            Lihim na napamura si Gerald sa itinatakbo ng mga pangyayari. Nalintikan na, lalong nadagdagan ang kasalanan niya kay Kim. Agatha’s father was an old friend of the family kaya hindi kataka-takang imbitado ito sa anniversary ng kanyang mga magulang.

 

            “I feel like getting under the stars tonight.” Agatha said it discreetly but he knew it was still within Kim’s earshot. “ Do you wanna join me?”

 

            He shook his head in irritation. The past certainly had its barbarous ways of catching up with him.

 

            “Agatha…” Pasimple niyang inalis ang kamay nito mula sa braso niya. “I really don’t think that’s a good idea. Were not carefree twenty-two-years old anymore.”

 

            She slipped her fingers around him. “C’mon, Gerald,” tahasang paglalambing nito. “We haven’t seen each other for years. Let’s do it for old times’ sake.”

 

            Walang nagawa si Gerald kundi ang akayin ito sa isang lugar kung saan mapapakiusapan niya itong itigil ang ginagawa. Agatha never handled rejection well and he certainly didn’t want to create a scene.

 

            KITANG-KITA ni Kim ang pasimpleng pag-akay ni Gerald sa babae patungo sa isang madilim na bahagi ng mansion. Agatha even gave him a quick kiss on the lips and she could not help but see it from the corner of her eyes.

 

            She heaved a sigh. Sa sobrang sama ng loob ay tinungo niya ang kalapit na bar para sandaling makalimutan ang nakitang eksena sa pagitan ng dalawa. Umupo siya sa isa sa mga bar stools at tahimik na nagmukmok doon.

 

            Kahit kailan talaga ay napakagaling na manloloko ng Gerald Anderson na iyon. Sinungaling. Nakakalimutan siya pag may magandang babaeng dumadating.

 

            “The occasion’s a bit boring,” nakangiting sabi ng isang guwapong lalaki na umupo sa tabi niya. He stirred his hand toward the wine rack. “Care for a drink?”

 

            Marahan siyang tumango. She noticed the man was tall and lean just like Gerald was. Mas guwapo lamang ang huli nang kaunti. She quickly stopped herself, feeling the ripple of self-disdain.

 

            Ang salawahang iyon na naman ang tila tuksong pumapasok sa isip niya sa kabila ng lahat.

 

            Ngumiti ang estranghero. “Of course.” Hinarap nito ang nakatokang bartender. Itinaas nito ang hintuturo sa ere. “One shot of tequila for the lovely lady.”

 

            Nag-alinglangan siya nang makita ang inuming inihanda ng bartender para sa kanila. She had never been a drinker all her life. Ang alam niya ay mahina ang tolerance ng katawan niya sa alcohol.

 

            “Sprinkle a small pinch of salt on your finger and it, down the tequila in one gulp and bite this,” tukoy nito sa isang hiwa ng lime nang makita ang pag-aalinlanganm sa mukha niya.

 

            A potent sense of rebellion settled in her consciousness.