The finals started at nasa third set na kami. Raise to three ang labanan and it consists of five sets. Nakuha ng Yellow Bobcats ang first set habang nabawi namin ang second set. 

 

I was pulled out of the game dahil sobrang wala ako sa wisyo.

 

Affected pa kasi ako sa letter na yan!

 

I don't know what to feel about it. Alam niyo yun? Ang gulo talaga kasi as in. Like out of the blue, gusto niya pala talaga ako.

 

Ano yun magic?

 

I watched as the game progresses habang nasa bench ako. Hindi lang naman 'to about kay yuji e. The crowd overwhelms me too. 

 

 

Nagjumpserve si Ate Tzuyu at naoff yung receive ng libero namin.

 

Required talaga siguro sa mga captain na monster ka magserve 'no.

 

The next happenings was disappointing. Grabe sira at magulo lahat ng play ng team namin but they are still fighting.

 

I can't bear to watch this type of game dahil I can't do anything but just blame myself for doing nothing.

 

Finals tapos nachoke pa ako.

 

A miracle happened in the last play of the third set. We barely won the set with 26-28.

 

Napayuko na lang ako sa sobrang frustration at inis sa sarili ko dahil wala na naman akong kwenta.

 

"Winter Kim." 

 

Tumingala ako at nakita kong nasa harap ko na si Coach.

 

She gave me that cold look. 

 

Mapapagalitan ba ako? 

 

Awit.

 

"Pumasok ka para sa 4th set." He ordered me na para bang buong-buo yung tiwala niya at the same time nakadagdag siya sa pressure na nararamdaman ko ngayon.

 

 

"But Coach-" magrereklamo pa sana ako but he cut me off.

 

"I don't care if you don't trust yourself, this is a team game. Trust your teammates and trust your skills. We need you to finish this." She uttered seriously. 

 

Hindi naman kasi regionals 'to or district game. 

 

Tumango na lang ako to acknowledge his decision.

 

Bahala na siguro si batman 'no?

 

 

I expected to receive a lot of criticisms and boo's from the crowd but it was the opposite.

 

"Go MVP Winter!"

"3-1 na please!"

"Go Black Panthers!"

 

"Go Minmin!"

"Go MJ!" Narinig ko pang sigaw ng mga tropa ko sa di kalayuan.

 

They are cheering enthusiastically. 

 

Akala mo player ako sa UAAP e.

Alyssa Valdez yarn.

 

"Hoy Winter! Win plus Ningning equals WINNING! Tandaan mo yan!" Narinig ko ang napakalakas na sigaw ni Ningning na nagmula sa kabilang dulo. 

 

Gago nakaupo pa siya sa likuran ng mga Yellow Bobcats. Kateam niya pa yan. Demonyo ampota. 

 

I smiled at Ningning's antics and glanced at her seatmate.

 

Hindi niya hawak yung small banner niya ngayon. Kaya siguro distracted ako.

 

Charot.

 

She was not smiling at me. I guess galit pa siya dahil sa nangyari kahapon. 

 

Mamaya na tayo magsuyuan, Yuji.

 

Mamaya na pag natalo ko na team mo.

 

The referee whistled.

 

Ate Lisa, their middle blocker, will serve first. 

 

The serve was strong and had a good curve. 

 

Mahirap ireceive 'to.

 

Ang libero namin ang nakakuha nung serve kaya ngarag tapos hindi si Hikaru nagset. 

 

Hindi kasi nakontrol ng libero ang bola kaya napalayo ito sa setter.

 

I run as fast as I could to save the ball.

 

I tossed the ball papunta kay Ate Joy na nakapwesto sa left. She was an opener and an ace player kaya mataas lang na set need niya to open up more options to attack the opponent.

 

The ball was spiked down the lane as she performed a straight spike.

 

Sobrang linis at sakto sa line.

 

We got the first point.

 

"Ang galing mo, Ate Joy!!"

"Go Black Panthers!"

"Bawi tayo, Yellow Bobcats!"

 

"Ang ganda ng set mo, Win." She complimented me as we huddled.

 

I smiled at her and she pats my back, "Isa pa ulet, Win."

 

First time ko magset sa official game. Tangina nakakaba pala 'to.

 

I thought the ball will slipped in my hands kaya laking gulat ko nung nalift ko siya nang maayos at mataas. Sakto lang sa pwesto ni Ate Joy.

 

Ate Solar is up next in the service. 

 

The referee whistled and Ate Solar hits the ball quickly as if she was beating the whistle.

 

Nagulat ang mga kalaban kaya hindi sila nakapagreact agad. 

 

A service ace.

 

2-0

 

The game was tight. Masyadong palaban ang kabilang kupunan. 

 

 

-

 

 

It was my turn to serve as we approach the end of the set.

 

I looked at the scoreboard. We are up by two. 

 

20-22

 

3 more points at panalo na kami.

 

I just need to let this ball fly in. 

 

No mistakes.

 

I breathed heavily as I started to approach for my jump service.

 

The ball hit the net.

 

! 

Putangina!

!

 

but it bounces and falls in front of the setter's position.

 

Hindi niya na nakuha yung bola kaya service ace.

 

20-23

 

A lucky service ace, huh?

 

May natitira pa pala akong swerte sa katawan.

Iiyak na sana ako pag hindi pumasok yun e.

 

The referee whistled. Napabuntonghininga muna ako before I do my service.

 

Napahalik pa ako sa bola at dinasalan ko pa 'to.

 

Makisama ka, mikasa. Putangina ka!

 

I did not expect the service to be so strong at mahihirapan magreceive ang kalaban.

 

I ran on my position para magready sa attack nila.

 

They are also doing the synchronized attack. The setter went for their middle blocker. Lisa spiked down the ball papunta sa libero namin but she can't control it.

 

It will go out.

 

For a split second, I contemplated if I should run for it or just let it be.

 

May next point pa naman. Why would I risk everything and waste my energy for a point na pwede bawiin? Why-

 

My body moved on its own and run for the ball.

 

I dived down on the side. Malapit na ako sa bench ng mga audience. I saved the ball and I quickly went back to my position to prepare for our next attack.

 

The setter went for a backcourt set.

 

It was meant for me. I hit the ball but it was blocked by Ate Tzuyu. It went down on our court.

 

It was a devastating play on our side.

 

21-23

 

Nanlumo ako pero hinampas ni Hikaru yung likod ko, "Sorry akin, Win. Bawi next point." She smiled at me and left to get ready for the next serve.

 

Ate Dahyun hit a powerful spike and it went straight to me. 

 

Hindi ko nasalo ng maayos yung bola kaya service ace iyon.

 

22-23.

 

"Win, nice receive lang."

"Angat mo lang, Win."

"Bawi tayo next point."

I heard the encouraging words from my teammates pero hindi man lang ako naapektuhan. 

 

Lalo akong kinabahan at nawalan ng confidence .

 

Nanlalamig na buong katawan ko at nararamdaman ko na yung bawat tibok ng puso ko.

 

What if magkamali ulit ako?

What if matalo kami dahil sa akin?

 

It was intense and nerve-wracking.

 

I jolted as I heard the whistle.

 

Ate Dahyun attacked again with a powerful spike. She perfectly aimed on me.

 

I immediately respond with a swift receive. Hikaru sets the ball to Ate Joy but it was blocked by Ate Tzuyu.

 

23-23

 

Tangina deuce.

Sobrang down ng team namin but Ate Solar shouted, "Putangina niyo! Lift your head baby don't be scared!" 

Sinigaw niya yan ng pakanta ha.

We laughed at bumalik na sa kanya-kanyang mga position to prepare for the next one.

 

I shaked my hands para mawala yung kaunting kaba ko.

 

Ate Dahyun went for our libero this time. 

 

Habang nagre-ready for set palang si Hikaru, Tumakbo agad si Ate Joy sa left side, sinabayan siya ng dalawang blockers.

 

Ate Solar approached on the backcourt and I prepared for the coverage. Sinet ni Hikaru yung bola kay Ate Solar and it went in as she performed a cross court spike.

 

23-24

 

Last one point.

 

Si Ate Joy ang next na magseserve which is burden sa kabila dahil hindi nila malaman kung alin sa dalawang serve niya ang gagamitin niya ngayon.

 

The referee whistled.

 

Ate Joy went in for a ing jump serve na sobrang intense.

 

The other team has no choice but to give a chance ball but Hikaru touches the first ball.

 

Tangina!

 

Hindi na siya makakapagset.

 

Tumakbo ako ng mabilis sa front to cover her mistake.

 

Everyone was expecting that I will set to Ate Solar or Ate Joy. 

 

Trust your teammates and trust your skills.

Trust your skills, Minjeong.

 

I went for a setter's dump.

 

I smirked as I slowly went down after doing that trick.

 

The crowd was so silent.

 

Hindi siguro nila inexpect na ganon yung ending.

 

23-25

 

We won.

 

We won the championship.

 

Hinarap ko ang teammates ko at kita ko sa mukha nila ang pagkabigla at pagkamangha.

 

All of them came running after me nung nahimasmasan na sila.

 

"Putangina mo, Winter. Akala ko sa'kin yung set hayop!" Binatukan pa ako ni Ate Solar pero hinila niya din ako for a hug.

 

All of us went for a group hug and laughed as Ate Joy and Ate Solar beat me for tricking them.

 

Malay ko bang umasa sila na mags-set ako. Kasalanan ko ba yun????

 

After our heartwarming celebration, pumunta ako sa mga tropa ko. Kasama na din nila si Yuji at Ningning.

 

Umiiyak na si Ryujin at Yuna while Giselle was giving me a proud smile habang nakaakbay pa siya kay Ningning.

 

Tanginang yan. Sana all diba?

 

Ryujin was about to hug me pero may humila sa buhok niya.

 

Niyakap ako ni Yuji, "Congrats, Win. Ang galing galing mo kanina. Proud na proud ako sayo." 

 

Niyakap ko siya pabalik kaya mas lalong humigpit yung yakap niya. She was patting my back as we hugged each other.

 

Grabe, nat-touch ako proud daw siya sa'kin tangina niyo pwede niya na ako ulit saktan ready na ako! 

 

"Tangina, ang sweet niyo naman! Pasali naman ako sa relasyon niyo!" Lumapit si Ryujin para yumakap pero hinila siya ni Yuna. 

 

"Dito ka makipaggrouphug sa amin ni Lia!" 

"Group huggg!" 

 

"Gusto ko kay Winwin putangina niyo oy! Bitawan niyo ako!" Nagpupumiglas si Ryujin sa yakap nung dalawang mokong.

 

Bahala kayo diyan! Basta ako nageenjoy sa hug namin dito!

 

Ang bango bango!

 

Ano ba pabango nito… 

 

 

Victoria's Secret Vanilla? 

 

 

-

 

 

Later na yung sayaw pero wala akong pake dun. 

 

Masaya lang naman ako sa nakuha kong medal. Nagawarding na kasi kanina at isa ako sa mythical six. 

 

Mythical six ka na may hug ka pa! Saan ka pa diba?

 

Madaming nalungkot na hindi ako MVP this year pero okay lang deserve naman ni Ate Joy yun e. 

 

Ang mahalaga may hug ako¯\_(ツ)_/¯

 

"Ang saya mo ah" 

 

Biglang sumulpot si Yuji at umupo siya sa tabi ko.

 

Nginitian ko lang siya but my smile fades away when I notice the change in her expression.

 

"Yuji…" pagtawag ko sa kanya para makuha ko yung atensyon niya.

 

She looked at me lovingly, "Gusto ko na maging honest, Win." she took a deep breath, "I like you. I really like you. If hindi ka naniniwala, I can-" 

 

I shushed her. 

 

I smiled and removed my medal. Pinasuot ko yung medal ko sa kanya. 

 

Nagtataka naman siyang tumingin sa akin, "Bakit mo pinasuot sa akin 'to?" 

 

"Wala lang, tinitingnan ko lang if bagay sayo." I smirked.

 

"Huh?" Sobrang confused na siya kaya kita ko yung pagkunot ng noo niya.

 

"Bagay nga."

 

"Bagay ang alin?"

 

"Bagay tayo."

 

I expected na kikiligin siya pero she just gave me a bored look.

 

"Seriously, you interrupted my confession para sa korni mong banat?" Tinaasan niya ako ng kilay at tinanggal yung medal, "Dapat sayo hindi mythical six e, dapat best in korni bumanat." sinuot niya yung medal sa leeg ko.

 

"Hindi ako korni bumanat ah! Ang sama sama mo!" Inirapan ko naman siya.

 

"But seriously, I like you nga, Winjeong" 

 

"Edi I like you too!" Singhal ko.

 

Galit ako, manuyo ka! Aba!

 

"Edi tayo na?" 

 

"Anong tayo na? Nanliligaw pa lang ako ah!"

 

"Akala ko ba tumigil ka na? Kaya nga ako na manliligaw e"

 

"Sino naman nagsabi sayo na nagpapaligaw ako?"

 

"Ako!"

 

"Ang kapal naman ng mukha mo! Ako lang dapat nanliligaw dito 'no." 

 

"Wala, manliligaw din ako." pagmamatigas niya pa.

 

"Ayoko nga sabi e!"

 

"Gusto ko e!"

 

"Ako lang kasi manliligaw!"

 

"E gusto ko din manligaw!"

 

"Edi tayo na para wala na tayong problema."

 

"Okay."

 

"Ang bilis mo naman kausap!"

 

"Ikaw 'tong nagsuggest e!"

 

"Wag kana kasi manligaw. Kulit kulit e."

 

 

"Putangina, e kung sagutin niyo na kaya isa't isa para wala na kayong problema diba?" Napatingin naman kami kay Ryujin na nakatayo sa harap namin.

 

Hindi ko na napansin presence niya dahil busy ako makipagtalo dito kay yuji.

 

"Oo nga." Sumang-ayon naman si Yuji.

 

"Edi tayo na, Yuji!"

 

"Okay babe."

 

"HAHAHAHAHAHAHAHA PUTA SPEED" tawang-tawa si Ryujin sa amin.

 

"Hoy, joke lang!" bulyaw ko naman sa kanila.

 

"Walang joke joke dito gago" pangaasar ni RJ.

 

"Babe, tinatakwil mo na ako agad. Hindi mo na ba ako mahal?" nagp-puppy eyes la si Yuji sa harap ko.

 

Luh, bakit mo ginagamit ang kahinaan ko? Madaya ka!

 

 

-

 

 

After two weeks, balik na ulit sa normal ang buhay estudyante namin sa St. Francis Academy.

 

Atleast ngayon hindi na hassle at pagod sa pagpapractice ng sayaw at sports.

 

Malapit-lapit na din magOctober kaya malapit na ulit ang exams for second grading. Mukhang need ko na magreview kailangan ko pa bumawi e.

 

I was busy daydreaming when Ryujin started to bump her elbows on me.

 

I glared at her pero tinuro niya yung teacher sa harap.

 

Nagulat naman ako at napatayo.

 

"Kanina pa kita tinatawag, Ms. Kim." Matalim siyang tumingin sa akin kaya napayuko na lang ako sa hiya,"Repeat my instructions kanina kung nakikinig ka talaga."

 

I cleared my throat at kinuyom ang palad ko, "Ma'am, you instructed us to form a group consisting of 3 to 4 members. You also said na pumili kami ng gusto naming topic sa bawat chapter na nakaassign sa group namin and we will report it next week." 

 

Patago akong ngumiti at naririnig ko naman ang hagikhikan ni Ryujin at Yuna.

 

"Okay, very good. You may sit down. Next time wag kang magdaydream sa class ko." Tumalikod na siya para magsulat ng mga assigned groups sa board.

 

"Gago sa sobrang tulala mo hindi mo napansin na kinuha namin yung mabaho mong paste." Bulong ni Ryujin sa akin. Napatingin naman ako sa hawak hawak ni Yuna na paste ko.

 

They pointed the exit door na nasa likuran lang namin. 

 

Putanginang trip yan.

 

Nilagyan nila ng paste yung doorknob ng exit door.

 

"Gago, hindi kami yung naglagay. Sila Jungwon naglagay niyan. Nanghingi kasi sila akala ko naman para sa activity kaya binigay ko paste mo." Mabilisang explain ni Ryujin when she saw me frowning at her.

 

Napatingin naman ako sa side nila Jungwon. Nagtatawanan sila dahil nakita na nilang tumayo si Niki.

 

Si Niki trip nila ngayon.

 

"Ma'am, may I go out po?" Nagpaalam si Niki sa teacher namin.

 

But the plan failed when Niki went out using the entrance door.

 

Napansin na ni ma'am yung ingay ng mga nasa likuran, "Boys at the back, mind to share kung anong pinagtatawanan niyo kanina pa kayo. Also, the two Shins naririnig ko ang tawanan niyo." mataray na sambit ni ma'am habang tinuturo yung mga seatmates ko.

 

Pag ako talaga nadamay dito. Yari talaga 'tong dalawa sa akin.

 

I glanced at Aeri who was sitting on the corner. Halatang walang alam sa mga pangyayari ampota.

 

She was busy sneaking on her phone.

 

Kailan pa 'to nagbreak ng school rules??? 

Ano 'to Ningning effect??

 

Tumayo ang teacher namin at nilapitan ang mga boys. She figured out that they were laughing because of the doorknob.

 

Putangina. 

 

Yare.

 

I was about to stop her pero it's too late.

 

Hinawakan ng teacher namin yung doorknob but she immediately removed it nang maramdaman niya ang sticky substance ng paste. 

 

Inamoy niya ang kamay niya at galit na sumigaw sa amin, "Sino may gawa nito? Kayo!"

 

Pumunta siya sa harapan at tinumba yung teacher's table.

 

Sobrang lakas ng impact. Rinig yun sa labas gago.

 

"Wala na kayong mga respeto! Lahat na lang ng kalokohan ginagawa niyo." She shouted angrily at nagwalkout sa room.

 

We were all dumbfounded.

 

Nagsisisihan pa yung mga boys na may pakana nung trip habang si Niki ay pumasok sa room na sobrang clueless.

 

"Guys, ano nangyari? Bakit nagwalkout si ma'am?"

 

 

 

-

 

 

Napatawag ang boys sa guidance at nadamay ako. Ako daw kasi yung mayari nung paste. 

 

Malay ko bang kinuha yung paste ko.

 

"Oh, babe bakit nandito ka sa labas ng guidance?" Gulat naman akong napatingin kay Yuji. I saw her leaning on the wall while crossing her arms.

 

Ang ganda mo naman dyan sa pwesto mo.

 

Las Vegas Models. Pak!

Pero wait-

Hoy? Anong babe?

Hindi pa din siya tapos don???

 

"Oo babe, nakipagsuntukan kasi ako sa nagkakacrush sayo." I winked at her and she scowled.

 

Asar talo din 'to e.

 

Akala mo ba ikaw lang marunong sa ganitong bagay?

 

"Pabebe pa 'tong dalawa, ayaw na lang kasi sagutin yung isa't isa." Ryujin scoffs. Napatayo siya sa kinauupuan niya at hinarap si Yuji, "Bakit niyo ba pinapahirapan mga sarili niyo?"

 

"RJ, what if tigilan mo na din pagiging torpe at lapitan mo na si Yeji?" Banat namn ni Yuji. 

 

Lakas talaga mangasara nito e.

 

"Pero babe, bakit nga nandito kayo?" Pagbaling niya naman sa akin.

 

Tanginang babe yan! Nakakarupok ng pagkatao.

 

"Dinamay kasi ako nitong dalawa, babe. Awayin mo nga." Lumapit ako kay Yuji at humawak sa braso niya. Tinuro ko pa sila RJ at Yuna na parang batang nagsusumbong.

 

Natawa naman siya at nakisabay din," Anong ginawa niyo sa baby ko ha?" sigaw niya sa dalawa.

 

There was a dead silence.

 

Tumawa kami ng malakas ni Yuji. 

 

Tanginang trip 'to di bagay sa amin ampota.

 

"O sige na, una na ako babe. Pakabait kayo sa guidance." Paalam niya sabay batok kay RJ at kaway kay Yuna, "Panget mo, RJ."

 

Tiningnan lang namin ang retreating figure ni Yuji.

 

"Pero seryoso, kailan ba magiging kayo? Like officially?" Napatingin naman ako kay Ryujin. 

 

Seryoso nga siya.

 

"Oo nga. MJ, when ba kayo magkakaroon ng label? Ang lala ng mixed signals at miscommunication niyo nung nakaraan e tapos papatagalin niyo pa 'to?" Dagdag naman ni Yuna.

 

I took a deep breath and started playing with my fingers, "We're just taking our time. Hindi naman ako nagmamadali, hindi din naman siya nagmamadali. Nililigawan pa nga namin ang isa't isa e. Mapupunta din kami don mga pre. Wait lang kayo." 

 

Mapupunta kami don pero baka next year pa.

 

Charot.

 

We liked each other pero I feel like hindi pa kami ready to be committed with each other e.

 

Alam niyo yun?

 

Malalaang trust issues talaga.

 

Ang hirap din kasi maggain ng trust after ng mga happenings.

 

What if maging ganun din relasyon namin diba? Puro misunderstanding, puro mixed signals, tapos walang communication sa isa't isa kasi nga takot magsabi ng totoo.