Ang init naman dito sa mall. Akala ko ba may aircon dito?

 

Kanina pa kami pabalik-balik sa mga stores dahil hindi lang naman makapili ang pamangkin ko kung anong bibilhin niya.

 

“Jimin, matagal pa ba?” I looked at Jimin who’s busy checking the prices of the hoodie that she’s holding.

 

“Tita, you can go do your own shopping naman. You don’t need to wait for me.” She continues to rummage through the rack.

 

“Ms. Yu Jimin, just to remind you wala kang pamasahe pauwi. Baka nakakalimutan mo sumabay ka sa car namin ni Seulgi.” I raised my eyebrows and she just gave me an attitude.

 

“I can just put down these clothes and use my extra money for pamasahe. Duh” 

 

Ang bratty talaga ng batang ‘to!

 

“Just choose your goddamn clothes, Jimin. I will stay here, okay?” 

 

She rolled her eyes and sneered at me, “Then stop complaining about how slow I am.” 

 

Imbes na pagtuunan ko siya ng pansin ay tumingin na lang ako sa labas ng store. Ang hirap talaga kasama nito e napakataray e.

 

I smiled devilishly when I saw that girl.

 

“Kamusta kayo ng friend mo?” I smiled contemptuously,”Pansin ko wala ka ng kasabay pauwi, hindi ka na din hinahatid nung rumored boyfriend mo sa bahay.”

 

She gave me a death glare.

 

“Why do you always meddle in my personal problems?” 

 

“Tita mo ako, Jim-”

 

“I know. You always do that because of Mama. If you want to show that you care, at least try to be genuine.”

 

“I truly care, Jimin. Wag mo ako igaya sa mama mo.” 

 

We had quite a short period of silence after our argument.

 

"I'm hungry. Let's go find something to eat, Tita." She left the store like nothing happened.

 

Hindi naman siya nakapili ng hoodie. Baliw talaga e.

 

 

 

-

 

Sa sobrang pagiinarte ng pamangkin ko pati pagkain hindi namin malaman kung saan kami kakain.

Inikot na namin ang buong mall, paakyat man o pababa, pero wala. So, I decided na sa Jollibee na lang kami kumain tutal wala naman siyang napili

 

“Tita, hindi ako bata.” She throws a fit habang papasok kami ng fast food chain.

 

Sa kabilang banda, pinili ko tong Jollibee dahil nasa tapat lang ‘to ng Mang Inasal kung saan nakikita ko si girl na cute. Kasama niya yung ibang friends niya.

 

“Jimin, you can’t choose what to eat kanina. Ako na pumili to save your indecisive .” Jimin rolled her eyes and left me to find a table.

 

Masunurin din naman puro pa reklamo e!

 

I ordered burger steak, chickenjoy, fries and spaghetti dahil hindi nga bata si Rina. Medyo lang ganun. I went to our table and saw her glaring at her phone.

 

“Sino na naman kaaway mo?” 

 

“Wala akong kaaway, may hindi lang nagmemessage sa’kin.” She sighed at kinuha na yung mga order namin na hawak ko. "hindi lang araw, weeks pa."

 

“Sino? Yung cute ba?” 

 

“Pwede ba? Wag natin pagusapan iyon.” She bites the chicken angrily. 

 

Tama yan! Kung may sama ka ng loob sa chicken mo ibuhos at wag sa akin.

 

“Hindi ka na niya kinakausap? Binasted kana?”

 

“Anong binasted?! Siya nga yung nanliligaw sa akin e!” bulalas niya kaya pinagtinginan kami ng mga tao sa paligid.

 

She lowered her head in humiliation.

 

“So… manliligaw mo pala siya e. Ano bang ginawa mo? Bakit umiwas sayo?” Inagaw ko sa kanya yung isang pack ng fries dahil inaangkin niya na.

 

Pagkatapos niya kasi panggigilan yung chicken, marahas niyang kinuha yung mga fries.

Balak pa ata ubusin.

 

Napabuntong-hininga naman siya at nagkwento din. 

 

“So you mean to say you asked her kung nagd-date ba sila nung Lucas? And you were furious dahil nakipagdate siya? Ikaw din naman kadate mo yung Jaemin nung time na ‘yon ah!” I snapped at her. 

 

E kasi naman nalaman ko lang naman na kasalanan naman pala ng pamangkin ko tapos hindi man lang siya nagsorry.

 

“It’s not about me and Jaemin naman e. I’m just telling her na she shouldn’t be seen with someone else na may gusto sa kanya while she is courting me.” Sa sobrang inis niya ay tumatalsik na yung ibang fries.

 

Jimin, kalma yung puso mo.

 

“Yu Jimin, paano kung friend niya lang talaga yung Lucas na ‘yon? Why are you getting mad at her from seeing a friend? Tapos sinabi mo pa talaga na bakit siya pwede makipagdate tapos ikaw hindi. Ang sad girl manipulative mo sa part na yon ha! Nakakagigil kang bata ka!” I reached her ears para pingutin ‘yon pero hinampas niya yung kamay ko. Kaya kinurot ko na lang siya sa tagiliran.

 

“What I mean is-” 

 

“Jimin, she said that she likes you. Only you, Jimin. She assured you even though you are not that sure about her. For keeps ‘yon, Jimin. She also expressed her true feelings by saying na wag mo siya iiwasan pag ganito instead magusap kayo. She’s a ing green flag!” 

 

She was dumbfounded. Binatukan ko siya to get her senses back, “At ikaw naman, express yourself right. Dinadaan mo pa sa galit yung pagseselos mo umabot pa tuloy kayo sa sakitan.” kinurot ko ulit yung tagiliran niya.

 

“Tita kanina ka pa ha! Hindi nga ako nagseselos e! Hindi-”

 

“Anong mararamdaman mo pag nakita mong may kasamang ibang babae si Jaemin?”

“Wala! Pake ko sa kanila!”

 

“Anong mararamdaman mo if it is her na may kasamang iba?”

“Galit, kasi naman bakit may iba if nanliligaw siya sa akin. Bakit may iba pa? Kung pwede naman ako yung isama niya!”

 

“There you go, Jimin. You already have your answer.” I smirked at her, “You genuinely liked her, Jimin. You just don’t know how to express it. Magsorry ka sa kanya bawiin mo yung sinabi mong manliligaw lang siya kung hindi kukurutin kita sa singit”

 

 

-

 

After our heartfelt and chaotic conversation sa Jollibee, I went to the comfort room para maghugas ng kamay. But in all honesty, I went here dahil nakita kong papunta din siya dito.

 

That girl.

 

"Hey." 

 

She looked at my side. Para siyang puppy na nakakita ng bagong tao. 

 

I extend my hand para sana makipaghand shake. Dali dali niya namang pinunas yung kamay niya sa pants niya.

 

"So, you're that girl."She smiled awkwardly and shook my hand.

 

"I'm sorry, magkakilala po ba tayo? I don't quite remember kung kailan po tayo nagmeet e." Napakamot pa siya sa ulo,

 

"You're that girl. Yung kasabay ng Minmin namin." 

 

"Minmin?”

 

"Never mind, by the way it's nice to meet you. Awkward lang dahil dito pa tayo sa comfort room nagkakilala. I have to go na pala, see you soon, cute maltese."

 

Cute maltese. Ayan yung tawag sa kanya ni Jimin. Mukha daw kasi siyang maltese which is true.

 

Lumbas na ako agad dahil hindi ko na maresist yung cuteness niya. I’m about to pinch her cheeks na kanina e. Ang cute cute sobra! Grabe yung taste ng pamangkin ko.

 

“Ang tagal mo naman.” reklamo ni Jimin nang makarating na ako sa clothing store na pinasukan niya.

 

Naghahanap na naman siya ng hoodie e. Walang kasawaang hoodie amp.

 

“Pasensya ka na ha, may nakita lang akong interesting sa cr.” 

 

“Ano namang nakita mong interesting sa cr? Pag yan ibang babae, isusumbong kita kay Ate Seulgi.” Pinagbantaan pa ako ni Karina.

 

Oo, magandang babae mo ‘yon.

 

“Jimin, why don’t you make an effort to apologize to her? Buy some teddy bear ganun para may dulot ka naman. Hindi yung para kang tuod na nagiintay kung kailan ka niya papansinin ulit.” 

 

She looked at me na parang napakabright ng idea ko dahil ang lawak ng mga ngiti niya.

 

Tapos sasabihin niya sa akin hindi niya type yung girl na ‘yon. 

 

Fake news ka, Jimin!

 

 

-

 

I saw Jimin waiting for me at the gate, “Jimin!” I waved my hands but she ignored me.

 

Bakit ko ba naging pamangkin ‘to? 

 

Ate Tiffany, anak mo oh masungit!

 

“Tita, ang tagal mo.” nagtataray niyang sabi at tsaka nauna ng maglakad.

 

Napasinghap naman ako sa sobrang inis.

 

Kanina ko pa ’to minamasdan si Jimin habang naglalakad kami. Sinundan ko yung tingin niya nakapako dun sa isang babae at lalaki na di kalayuan sa amin. 

 

Oh?

 

That girl.

 

And I guess yung boy, ayan yung pinagseselosan nitong pamangkin ko.

 

“So, when mo pa balak magsorry?” I nudged her and she raised her eyebrows at me.

 

“Pag pumuti na yung uwak.” 

 

“Look at her giggling with a man, Jimin, Kakayanin mo bang makita siya sa iba.”

 

“Kakayanin ko.” She gritted her teeth, “Basta lalaslasin ko leeg ni Lucas pagkatapos.”

 

Bakudera pero hindi makabakod. 

 

Walang kwentang bakod!

 

“Akala ko ba you don’t like her. Just a friend na manliligaw naman pala tapos pinagbabawalan makipagdate sa iba.” I laughed at her reaction. 

 

Hindi niya kasi pinansin yung mga sinabi ko sobrang nakafocus siya sa dalawa.

 

Napakaselosa!

 

We saw the guy was walking away from the cute maltese so I took the chance to run after her.

 

I bumped her.

 

Kinusot kusot niya pa yung mata niya at tumingin ng pabalik-balik sa amin, "It's nice to see you again. I forgot your name. Ano nga uli name mo? Hmm.."

 

"Ki-"

 

"Aha! Minjeong? or Winjeong? Tama ba ako, Jimin?" I poked Jimin and she just glared at me.

 

"It's Minjeong. Stop calling her Winjeong you don’t have any right no. Ako nagbigay ng nickname na ‘yon.” bulong niya sa akin.

 

 

"Oh? I should stop calling her that because gusto mo ikaw lang tatawag non sa kanya?" Napatawa naman ako ng malakas.

 

 

"She's just a friend." I mocked Jimin. Lagi niya kasi sinasabi yun deny deny pa e!

 

"By the way, I am Irene. I forgot to introduce myself last time."I proudly said,"Tita niya ako. Yes, tita ako ni Minmin." 

 

Jimin scoffs and rolls her eyes.

 

"Pleasure to meet you po, I am Kim Minjeong. You can call me Winter po." She smiled kaya I squealed dahil ang cute cute niya talaga.

 

"Hindi mo naman binanggit na ganito pala kacute tong friend mo" I emphasized the word 'friend' para mainis lalo si Jimin. Ayaw pa kasi umamin sa akin na trip niya ‘tong si Winter.

 

"Mauna na kaya ako? Para makapagusap na kayo ng friend mo." I wiggled my eyebrows and winked at Winter. I also poked Jimin’s side dahil kinikilig ako sa kanila kahit wala naman silang ginagawa.

 

"Can you stop doing that? Ang childish mo." 

 

Tuwang-tuwa naman ako sa mga reaction ni Jimin dahil bakas sa mukha niya yung pagkaasar at inis.

 

Minjeong cleared , "Ate Irene, una na po akong umuwi. It's nice to meet you po and sana magkatime po tayo to bond soon."

 

"Anong Ate? Call me Tita na din. Gusto mo ihatid ka na namin sa bahay nyo?" I offered dahil hindi pwede na dito matatapos ang pagpupush ko sa ship na ‘to.

 

Kung hindi para kayo sa isa’t isa, ipilit natin,

 

"Ay wag na po, hassle lang po yun. Out of the way na po pag sa bahay pa po namin tsaka parehas lang naman po tayong maglalakad kaya okay lang po ako hehe" 

 

 

"Yun naman pala e, parehas naman tayong maglalakad edi sumabay ka na sa amin. Maghiwalay na lang tayo ng way pag malapit na sa likuan ng street niyo." I persuaded Winter while patting her back.

 

"Kung okay lang po sa katabi niyo po, okay na din po sa akin." She looked at Jimin like she was waiting for her consent.

 

Nagtitigan na sila.

 

1…

2…

3…

4…

5…

 

Ang intense.

Kinikilig ako. 

 

"You may kiss the bride." I slightly pushed them sa isa’t isa, "Ang tagal niyo magtitigan e feeling ko matutunaw niyo na ang isa't isa. Uwi na tayo aba! Baka magkadevelopan pa kayo ng feelings dito." 

 

Hinampas naman ni Jimin yung braso ko dahil pulang pula na siya. She was looking on the other side of the road para matago ‘yon. 

 

Kinausap ko na lang si Winter para matago ang awkward ng pamangkin ko. 

 

“Winter, if you don’t mind, can I ask a question?” Tumango naman siya, “Are you straight or nah?” 

 

Nagulat naman siya sa tanong dahil grabe yung panlalaki ng mga mata niya.

 

“Ay, hindi po hehe” She answered awkwardly while glancing sa katabi kong tahimik na para bang chinecheck niya if may reaction na pinapakita ‘tong isa.

 

Syempre wala! Alam naman ni Jimin na bading ‘tong si Winter e kaya nga nanligaw diba! Mema question lang ako dito kahit alam ko na din!

 

“So.. hindi mo pala boyfriend yung boy na kasama mo kanina.Akala ko boyfriend mo siya, bagay pa naman kayo.” Nararamdaman ko namang biglang bumigat yung aura ng pamangkin ko pero bahala siya.

 

I am so proud of myself for triggering the inner demons of Jimin.

 

“Si Lucas po? Hindi po. He’s not my type po.” Minjeong was looking at Jimin while answering.

 

What if magtabi na lang kayo ano? Thirdwheeling pa ako dito e!

 

“So, what is your type?” Painosente kong tanong. 

Deep inside I'm hoping na sabihin ni Winter na si Jimin type niya. Shipper ako e! Need ko crumbs.

 

“Hard-to-get po”

 

I laughed hysterically after hearing her answer. Hindi ko kasi inexpect!

 

She got Jimin choking on her own saliva.

 

I am enjoying the conversation with her but nandito na kami sa part kung saan kami maghihiwalay ng landas, "Ate Irene, dito na po ako. Doon po kasi yung street namin. Salamat po sa chika! Ingat po kayo." She bowed slightly.

 

Nagulat naman ako sa ginawa niya pero parang may nakakalimutan ata siya, "Minjeong, hindi ka ba magpapaalam kay Karina?"

 

"Should I rephrase it? Hindi ka ba magpapaalam sa yuji mo?" I smirked at her and she was flabbergasted.

 

Jimin was scowling at me but I ignored her. 

 

Para sa’yo din ‘to, Jimin!

 

She looked at Karina's direction and she gave her an awkward smile.

 

"Ah- Bye Karina! Bye Ate Irene hehe" She waved her hands and started to run away.

 

Jimin’s facade was nowhere to be seen. Bumalik na yung disappointed face niya dahil hindi niya na naman nakausap ng maayos yung “just a friend” niya.

 

I smacked her head, “Ano? Puro ka na lang tingin. Run, Jimin. Follow her while you still can. Wag kang tuod. When mo pa ba marerealize na you also like her? Pag meron na bang iba? Pag wala na yung feelings niya sayo?”

 

She slapped my shoulders in return, “Tita, tangina mo.” She cursed me and she ran away.

 

“Hoy! Bumalik ka dito! Bakit mo ako minura? Yu Jimin!” 

 

She just smiled at me. 

 

Grabe, grab that happiness, pamangkin kong siraulo. Don’t stray from that happiness, minsan lang yan dumating sa buhay mo.

 

Be happy, Jimin.

 

You have suffered enough from this childhood and family bulls. 

I hope someone will understand and take care of you this time.

I hope that someone will be Winter.

 

 

-

 

Mama Mary in da hawz

Mama Mary taga-angat ng ship ng dalawa yawa

Stan Mama Mary( ╹▽╹ )

Happy 300 subs (≧▽≦)