RYUJIN'S POV

"Iniibig ko ang taga kabilang section…"

Ha? Bat ganun Panatang Makabayan nyo? Inuuna landi ampota

Hinahanap ko kung sino yung malanding impakta na yun. Si Minjeong lang pala.

Aba! Lagot ka sa mga ninuno at bayani natin.

Pinagmasdan ko kung sino ang katitigan ng hinayupak na kaibigan ko. Wow titigan yarn? 

Ay chix pero masungit

Wait lang! Lower grade yan e! Gago 

"Hoy e ka ba?" Binatukan ko ng malakas si Minjeong. 

"Anong pedo gago ka! Ang sakit ng batok mo suntukin ko apdo mo punyeta ka" himas himas nya pa yung ulo nya

Pinagtitinginan na kami ng mga tao sa paligid namin. Pati si Giselle nagtatanong na kung ano nangyari bakit bigla kami nagbabatukan sa unahan.

"Gago lower grade yang katitigan mo mahiya ka naman" bumulong nalang ako kay Winter para bawas kahihiyan

Narealize nya naman ang point ko kasi nanlaki yung mata nya.

Shook yern 

"Gago seryoso ba? Pero oks lang crush lang naman e" 

Crush. 

Ayan din sabi nya nung pinatulan nya si Somi last year e. 

Crush nya lang daw eme

Crush pero iniyakan. 

WINTER's POV

Hindi talaga matanggal sa isip ko si ateng mysterious kanina. Sobrang nakakacurious siya. Bakit kasi ganun siya kung makatingin??? Wag mo naman ipahalatang crush mo ako. 

Crush ata ako non, oo makapal mukha ko bakit ba

"Hoy pasok na sa room" pagtapik ni Yuna sakin. 

Ngayon ko lang din napansin na nagpapasukan na pala. Kanina pa kasi ako nagaantay sa tapat ng room namin nagsurrender kasi ng cp si Yuna sa guidance office.

Oo tama kayo bawal cp samin. Boring skul namin e pwe. Liit liit na super strict pa, ganto ba talaga pag catholic iskul jk labyu Papa G.

"Ang tagal mo naman makabalik, nakapagmuni-muni na ako e" pagrereklamo ko sa kanya. 

"Tanginamo ikaw kaya pumila don" 

agagalit ang bunso namin hehe

Tinawanan ko nalang siya at pumasok na sa loob ng room. Maya maya nakapasok na ang homeroom teacher namin.

"Good morning class, ako nga pala si Sir Bernard, ang inyong adviser at magiging teacher sa Filipino." pagsisimula ng teacher namin. 

"Oo nga pala bago tayo magsimulang kilalanin ang isa't isa gusto ko sana i-announce na magready na kayo para sa upcoming film na gagawin nyo sa subject ko." 

Anak ng puta. Film na naman?! 

Last year gumawa din kami ng film e. 

Mukha ba kaming mga magaartista?

Magrarant muna ako pero ganto ba talaga lagi papasayawin kami, magaacting, magdodrawing kahit di marunong, kahit di naman kami magaartista or kung ano pa man yan. Puro ako reklamo no ginagawa ko din naman lahat HAHHAHAHA moment of weakness lang po. 

Imbes na makinig ako sa sinasabi niya sumilip nalang ako sa maliit na bintana ng pinto namin. Kakaiba kasi tong pintuan sa school namin may maliit na bintana. Akala ko nga dati nasa mental hospital ako dahil sa pintuan na to. 

Ang daming benefits ng ganitong pintuan kasi nakikita ko kung sino yung mga nadaan sa labas. Nakikita mo if uwian na ba o break time na. Mas madali din makita kung may maganda sa labas tulad ngayon nakikita ko siya sa kabilang classroom.

Nagpapakilala siya sa harap ng mga kaklase niya at nakangiti pa nga

Ang ganda nya ngumiti parang di ako sinungitan kanina tch

KARINA’s POV

New home. New school. New environment. 

To be honest, hate ko talaga yung palipat lipat pa ako ng school lalo na kung nasanay na ako sa isa. Pinalayas kasi ako ng magaling kong ama. Kaya kay Lola na ako nakatira ngayon.

May new fam na kasi siya psh

In good terms naman kami ng bagong family nya. Mabait naman sa akin si tita (yung bago niyang asawa) at cute naman yung half brother ko pero kasi parang di ako belong dun. Hindi pala parang hindi talaga ako belong sa family nila kaya ayon nagbulakbol ako.

Cutting. Mababang grades. Pala-absent. 

I mean kasalanan ko to, dapat panindigan ko to.

If hinahanap nyo nanay ko, andun sa Dubai. Ewan ko kailan uuwi at kung may balak pa ba siya umuwi. Sa totoo lang, hindi ko alam if may pake ba siya sakin e. More like nagpapadala siya kasi responsibilidad niya na magprovide sa anak niya. Oo fine-flex nya ako sa Facebook as her beautiful daughter pero yung presence at love talaga ng nanay hindi ko ramdam.

Beautiful daughter, my . Hindi nga ako mauwian kahit isang beses.

Okay na din siguro tong lumipat ako, start anew na lang siguro.

Nakarating na ako sa school pero kaunti pa lang yung tao. Ikaw ba naman pumasok ka ng 6:30 e 7 pa naman yung flag ceremony. Hate ko din kasi yung maraming tao, maingay at magulo kasi. 

Maglilibot nalang muna ako. Maliit lang yung school. Main reason kaya ko ito pinili kasi ayaw ko ng malaking school. Malaking school means maraming tao. Maraming tao means madaming nakakairita. 

Antisocial na kung antisocial pero ayaw ko lang talaga ng maingay.

Gusto ko tong mediocre and quiet life ko.

7AM na bumaba na ako sa court para pumila. , akala ko pa naman konti lang tao dito. 

May benefits din pag sobrang aga mo pumasok. Malalaman mo agad saan room mo at anong section mo kaya di kana malelate kakahanap pa.

Life hacks.

Survival tips para sa mga introvert.

Simula na sa pagkanta ng national anthem pero ito ako naiirita sa higher section na nasa tabi namin.

I mean oo nakakatawa na napiyok tong nasa harapan ng pila namin pero pwede ba show respect sa national anthem. Mga walang gmrc ata tong mga to. Nakakairita.

Kanina pa talaga ako nagsa-side eye sa kanila before magstart tong national anthem napakalikot na nila. Nagbabatukan at nagsisigawan kanina lalo na nung dumating tong maliit na maingay.

This is the perfect example of what I hate in a person.

Maingay at malikot.

Kuhang kuha nya.

Tinitigan ko talaga siya ng malala wala lang gusto ko iparamdam sa kanya galit ko thru eyes e. Hindi naman ako warfreak na tao na bigla na lang sisigaw ng “Pwede ba wag kayo maingay? Matuto naman kayo rumespeto! Iiyak na si pres oh.” 

Marunong naman siguro to makiramdam kanina pa paikot-ikot mata nya e mabali sana leeg mo kakalingon psh

Ewan pero nakakairita talaga presence niya kahit nakangiti lang siya at mas maingay yung pagtawa nung kaibigan nya.

"ang mamatay ng dahil sayo…"

Patapos na ang national anthem at dun na din niya naisipang tumingin sa gawi ko.

Ayan tumingin ka papatayin kita gamit tong mga mata ko.

Pero imbes na matakot ay confused niya akong tiningnan at ngumiti nalang.

Hoy! Wag kang assuming di kita crush! Bakit ka nakangiti?

Hindi ako magpapatalo sa mga titig na yan at nang magsimula ang Panatang Makabayan..

"Iniibig ko ang taga kabilang section"  

What the ?