NINGNING's POV

Okay na sana e. Kinikilig na ako sa paghelp ni Uchi sa akin kaso dumating yung number one sa hate list ni ate Karina.

"Karina, pwede ba kami makitable?" Jeno offered but bago pa man makapagsalita si ate Karina ay umupo na siya sa tabi nito.

Haechan sat down beside me. Awkward kaming dalawa dahil kakareject ko lang sa kanya last week.

Who the hell confesses that they like you e halos isang buwan pa lang naman kami magkakilala?

Syempre nireject ko siya mga accla but he still wants to try. Wala naman daw kasing masama if ita-try niya kahit ayaw ko. 

Hello? Important po ang consent. Hindi nyo po alam?

Sobrang nahihiya ako sa mga naginvite sa amin dito. Simula kasi nung nakitable sila Jeno and Haechan nawala na yung ingay ng bangayan ni Ryujin at Winter samahan mo pa ng panggigisa ni Yuna at katahimikan ng crushie ko.

"Yizhuo, do you want to change seats with me?" 

Ay ay ay. Uchi ano yan ha?

"I assumed kasi na you're uncomfortable, so maybe you want to change seats. Kami nagyaya sa inyo maglunch but we didn't expect this to happen." pabulong niyang inexplain.

Sobrang considerate. Check!

Sobrang green flag po. Check!

Sobrang crush ko po. Super Check!

Tumango na lang ako kaya nagulat ako sa inasta niya.

Mare akala ko ba lowkey changing seats lang tayo. Bat parang ina-announce mo pa sa kanila?

Pagtayo kasi ni Uchi para magchange seats with me. Ginaguide nya pa ako tapos nakalahad pa yung kamay nya parang sinasabi niya na "Dito ka sa pwesto ko, love."

Papa Uchi, I'm not your strongest soldier. 

Nanghingi din siya sa akin ng permission para pagpalitin yung plates namin dahil nga nagchange seats kami. Gulat namang napatingin si Haechan sa kanya pero hindi na lang siya nakiusyoso baka sabihan pa siyang feeling close.

Tama! 

YUNA's POV

Gusto kong sakalin yung mga bagong dating. Napakaepal naman kasi tapos hindi man lang inaantay pumayag yung pinagtanungan at hindi din kami tinanong.

Usual table namin to. Kulang na nga lang lagyan to ng Makajuice pips para malaman ng lahat na table namin to.

Para kaming nanonood ng competition ngayon. Syempre manok namin mga tropa namin. 

Pwesto sa Table:

Jeno - Kr - Mj - Ryu

           TABLE

Hae - Ning - Gi - Me

Sobrang awkward at the same time sobrang nakakaintriga e kasi naman kulang na lang ata magpatayan sa tingin tong si Jeno at Mj.

Akala mo hindi tuwang tuwa na teammates sila last week.

Si Lee Jeno kasi ay sikat din na basketball player. Parehas din silang Black Panthers ni Minjeong last year. Hakot awards nga sila sa sports non. Hindi ko alam bakit pa nila pinagsasama to sa isang team. Give chance to others po opo. Paghiwalayin niyo sila para may thrill.

"Karina, you should try this chicken curry. I bought it sa labas."

"Yuji, try mo tong fried chicken oh. Masarap to luto ni Ate Karla."

Kawawa naman yung manok.

"Pwede bang tumigil kayong dalawa kaya ko kumain magisa" 

"Gusto ko lang mabusog ka Rina. Ito gusto mo tong chicken adobo? You can have it na" pago-offer ni Jeno ng adobo kay Karina.

"Yuji, mas masarap tong adobo ni ate Karla. Ito ang itry mo." Hinawi ni mj ang inaabot na adobo ni Jeno at tsaka niya pinatong yung chicken sa plate ni Karina.

Kailangan ko ata ng popcorn.

Pati yung pinsan kong hilaw seryosong seryoso na nanonood ng drama ngayon e. Mas mainit pa yung kaganapan dito kaysa sa eksena ni Aeri kanina.

"Winter, wag ka ngang epal." Naiinis na sambit ni Jeno.

Luh, bat si mj pa epal e siya naman tong nakitable sa amin? Ang kapal naman ng mukha mo hotdog

"Jeno, wag kang epal. Ikaw naki-table sa amin." 

Titigan malala silang dalawa.

Baka magkatuluyan kayo ha jk

"Hi, pwede din ba maki-table?" Sabay sabay kaming napalingon kay Jaemin.

"HINDI PWEDE!" magkasabay na sigaw ni Jeno at Minjeong.

"Aakyat na lang ako." Tumayo si Rina sa kinauupuan niya at nagligpit na ng pinagkinainan niya.

Hindi niya naman kinain yung bigay ni Jeno, kinagatan niya lang yung mga bigay na ulam ni mj. I see, you have a favorite, Yu Jimin.

"Hindi ka pa tapos kumain, Rina. Hindi pa naman magta-time" pagpigil ni Jeno kay Rina.

"Seriously, pati ba naman to papakialaman mo? You don't get to decide for myself, Jeno." 

Yan kasi paladesisyon ampota.

"Aalis na din po ako. Bye po. Salamat sa treat, Winter." nagpaalam na din si Ningning para sundan si Karina.

"Lahat na lang ba? Lahat na lang aagawin mo, Winter?" 

WINTER's POV

"Lahat na lang ba? Lahat na lang aagawin mo, Winter?" 

Pinagsasabi nito?

"Wala akong inaagaw sayo, Lee." madiin kong sambit dahil totoo naman wala akong inaagaw.

Hindi ko kasalanan if ako nagugustuhan ng mga crush nila no.

"Palibhasa kasi lumaki kang nakukuha lahat ng gusto mo, Kim. You already had the chance with Somi last year. Isuko mo na si Karina sa akin."  

"Hindi ko kasalanan na nagustuhan ako ni Somi at hindi ko kasalanang hindi ka niya type, Lee. Wag mong isisi sa akin lahat ng failure mo." Totoo naman kasi kasalanan ko bang crush ako ng bayan.

"Magbackout kana, Kim Minjeong. Let me shoot my shot. You already had yours. Liligawan ko si Karina." Padabog siyang umalis sa table namin.

I can hear the whispers of the people inside the canteen. Issue na naman to tamo

"Winter, Ako din. Let me shoot my shot too. I like Karina since the first day of school. Ayokong mabahiran na naman yung friendship natin dahil dito." 

Andito pa pala si Jaemin.

Tangina pati ba naman ikaw?

Last year pa kayo ah. 

Somi, my ex-girlfriend, was popular with the boys. Marami siyang suitor that time and I'm not one of them.

Flashback

Valentine's Day.

For other people, ang Araw ng mga Puso ay isa sa pinaka importanteng araw ng taon dahil dito nila naeexpress ang love nila for their family, friends, and special someone.

But for me, Valentine's Day is just a normal day. Wala naman kasing ginawang program yung school para dito. Relevant lang siya pag may program at may plus grade.

Students are just pacing back and forth sa mga classrooms, naghahatid ng mga flowers or chocolates para sa crush nila.

Ayaw ko talaga ng ganyan kaya walang nagtangkang magbigay sa akin. Papunta na kami sa canteen ng makarinig kami ng commotion.

"I like you, Somi. Pwede ba akong manligaw?" a young man was kneeling in front of her.

Paulit-ulit na yung ganitong scenario. Minsan sa isang linggo talaga may lumuluhod sa harap ni Somi para ideclare yung feelings nila.

Hindi lang sa Valentine's Day nangyayari to kaya nakakaumay na din.

Can she just find someone para matapos na tong mga nakapila sa kanya?

Masyado nang mahaba e

Bumalik na ako sa classroom para sana maiwasan yung mga ganung bagay. Hate ko talaga yung Valentine's Day. 

Para saan ba to? Bitter ako e.

Pinili ko na lang gawin yung upcoming activity kaysa mawitness ang kaharutan ng mga students.

Knock! Knock!

Kakaunti lang ang students sa room namin kaya hindi ko na pinansin kung sino man yung kumakatok baka may magbibigay ng flowers kay Lia.

Isa din to sa madaming admirers e.

"Hello po, delivery for Kim Minjeong"

Nagpantig tenga ko sa narinig ko dahil may nagtangkang magbigay sa akin e ayaw ko nga.

Pagangat ko ng tingin ay nakita ko si Somi.

"Mi-minjeong, may nagpapabigay nito." Mabilis siyang pumunta sa akin na tila nagpapanic.

No one calls me Minjeong lalo na pag hindi ko naman ka-close.

Inabot niya sa akin ang isang flower at tsaka ngumiti ng bahagya pero hindi mo maikakaila na namumula ang pisngi niya.

"Salamat." Matipid kong sagot dahil hindi ko talaga inexpect na siya mismo maghahatid sa akin kung pinapabigay lang.

Pwede namang iba maghatid?

That's when I realized na hindi talaga pinapabigay yung flower na yun. Sa kanya galing yung flower.

Somi likes me.

End of flashback

Kaya di ko alam kung paano nasabi ni Jeno na inagaw ko siya sa mga manliligaw niya.

Somi approached me first.

She liked me first.

Wala akong inaagaw dahil ako ang pinili.

I never shoot my shot.

I never attempted to impress people para lang mapansin ako not until Yu Jimin glared at me on the first day of school.