“Lagi ko, I have a question pala…” Napatigil ako saglit sa paghuhugas ng plato sa biglang tawag sa’kin ni Allison. Ano naman kayang tanong ito?

Naalala ko ‘yung tinanong nya ako once nung college kung iki-kiss ko pa rin daw ba siya kapag naging kamukha nya si Madam Auring…

“Ano po?” Pinipisil-pisil ko pa ‘yung hawak kong pink na sponge, kasi cute daw ito kaya ito ang binili ko.

“I recalled na we didn’t actually agree to be fiances or whatnot, we just agreed to live together and signed a paper for our marriage… so what are we ba?” Trap question ito, talaga! Pero try naman natin… siguro naman hindi?

“We’re workmates, Lagi ko… workmates na nagre-raise ng bata at nakatira sa isang baha—Aray naman! Bakit ka ba namamato?”

Ang sakit pala mabato ng ballpen ‘no?

“Joke lang naman eh!” Inirapan niya lang ako, napahugas tuloy ako ng kamay ng wala sa oras.

Nilapitan ko siya at niyakap.

“Shoo! I thought we’re workmates lang?! Why are you hugging me huh?”

“Joke lang naman, mag-asawa po tayo.” Sabi na nga ba, trap question ‘yun! Hindi talaga ako nagkakamali sa paghula kung alin ang trap question sa hindi…

“Shoo! Don’t talk to me!” Grabe naman!

Lumuwag ang yakap ko pero mas lalo naman siyang nagalit.

Ano ba talagang gusto mo, Allison…? 

“You don’t love me anymore ‘no?!” Teka lang, paano, bakit?!

“Ha!? No, love kaya kita!”

“Shoo!” Ang gulo-gulo ng asawa ko pero mahal na mahal ko ‘yan.

“No, dito lang ako…” Umupo ako sa tabi niya at sumandal pa sa kanya.

Hindi ko alam kung anong nilaklak or hinithit nya pero sige, sabayan ko na lang ang trip niyang pagtatampo.

“You said we’re workmates lang…” Natawa ako sa sinabi nya.

“Inaasar lang naman kita, Lagi ko… pero totoo naman we’re workmates, na nagre-raise ng bata na magkasama at nakatira sa isang bahay—”

“See!?”

“Patapusin mo muna kasi ako po…” Manantiling kalmado kahit mainit ang ulo ng asawa ko.

“Marriage is hardwork, Lagi ko… so workmates talaga tayo nito, ngayon pa na may Luna na tayo…” Hinila ko siya papalapit at niyakap.

“We’ll be in this partnership until God knows when, Lagi ko… well, wala ka na rin naman kawala sa’kin kasi pinakasalan mo ‘ko.” Natatawa kong dugtong.

“Kainis ka! I was just teasing naman…”

Minsan talaga hindi ko alam kung anong pumapasok sa isip ng asawa ko, pero sinasabayan ko lang kasi happy wife, happy life.

Ano nga ba naman ‘yung ibigay ko ‘yung support ko sa kanya, at time ko… libre lang ‘yun pero sobrang priceless na para sa taong pagbibigyan…