WARNING! This story contains heavy cursing and violence!

 

We waited for the sun to set. 

 

Sabi kasi ni yelong robot, 'yung sunset daw 'yung ipapakita niya at hindi raw talaga dinosaur. 

 

Silence emerged between us, pero it's not awkward. It's peaceful and comfortable katulad nalang ng usual na katahimikan na namamayani sa amin kapag nasa rooftop kami ng university. 

 

Itong si ako, hindi pa rin nakaka-get over sa sagot niya kanina sa tanong ko. 

 

Paano niya nagagawang sabihin nang diretsahan ang mga gano'ng linyahan nang hindi nau-utal? 

 

Alam niya bang kanina niya pa ako pinapakilig? Nakakainis! 

 

We watched the sunset. Napangiti naman ako dahil ang ganda-ganda. Sayang nga at hindi ko nakunan ng litrato. 

 

Nag-stay pa kami ng mga ilang minuto bago sabihin ni yelong robot na bumalik na raw kami sa loob ng mansyon dahil padilim na.

 

Siyempre, automatic na susunod ako sa kaniya dahil hawak-hawak niya ang kamay ko. Hindi niya 'yan binitawan simula kanina. 

 

Gustong-gusto niyang 'tong kamay ko. Magpalit nalang kaya kami ng kamay? Sa kaniya na 'tong akin. 

 

Pag-pasok na pag-pasok namin sa mansyon, tinanong niya ako agad kung anong gusto kong kainin for dinner. 

 

"Pag-uwi nalang ako kakain." Saad ko dahil hindi pa naman kasi ako gutom. 

 

Agad naman siyang umiling. "No, you should have dinner here." 

 

"Hindi mo na ba ako pau-uwiin?" Biro ko. 

 

"I still have something to show you later. You can sleep here if you want though." Sabi niya. 

 

Ang dami niya namang gustong ipakita sa akin. Tsaka nagj-joke lang naman ako tapos biglang pwede akong matulog dito? 

 

Pwede naman, kaso hindi naman gano'n ka-kapal ang mukha ko katulad ng isang unggoy. Hindi ko sinasabing si Ryu 'to pero parang gano'n na nga. 

 

"So, what do you want to eat?" Tanong niyang muli. 

 

"Hindi naman ako gutom. Mamaya na ako pag-uwi kakain." Sagot ko. 

 

"Okay," tango niya. "But I'll buy you food later when I drive you home." 

 

Agad naman akong umiling, hindi dahil sa ibibili niya ako ng pagkain dahil hello? Libreng pagkain na 'yan, tatanggi ka pa ba? 

 

Umiling talaga ako dahil sa sinabi niyang iha-hatid niya raw ako pa-uwi. Isipin ko palang na baka maulit 'yung nangyari kanina, gusto ko nalang humimlay. 

 

"Kaya ko namang umuwi mag-isa." 

 

Siya naman ang umiling dahil sa sinabi ko at seryoso ako tinignan. "No, I insist. Besides, there's no bus stop here or something else that you can ride home aside from me bringing you home."

 

Napabuntong-hininga nalang ako bago tumango at umupo sa shala niyang couch. Wala naman na akong magagawa dahil nakalimutan ko nga pala na may kalayuan sa mismong syudad 'tong mansyon ni yelong robot. 

 

Ayaw ko namang mag-lakad dahil puro puno pa naman dito sa lugar na 'to tapos gabi pa. Mabuti sana kung umaga, keri ko pa. 

 

"So, ano ba kasi 'yung ipa-pakita mo na naman sa'kin?" Tanong ko dahil medyo curious ako. 

 

"Secret." 

 

Napa-irap ako. Napaka-tino naman ng sagot. 

 

"Let's play." Biglang aya ni yelong robot. 

 

"Hindi na tayo bata?" Taas-kilay kong saad. 

 

"We'll play PS4, not nanay-tatay." 

 

Sabi ko nga shut up nalang ako. 

 

Pumunta siya sa harap ng TV habang ako ay pinapanood lang siyang mangalikot ro'n ng kung ano. 

 

Matapos niyang mag-set-up, inilapag niya ang sandamukal na cds ng mga laro sa mini-table. 

 

"Choose one and then we'll play it."

 

Sinunod ko naman ang kamahalan. Hmm, ano bang pwede eh ang dami-dami ng nandito? 

 

Sa huli ay 'yung Mortal Kombat 11 nalang ang napili ko dahil mukha namang maganda. Wala namang reklamo si yelong robot sa napili ko kaya in-insert na niya 'yung disc sa disc-slot ng PS4. 

 

Agad namang nag-play 'yung game at inabot sa'kin ni yelong robot 'yung isang controller. Sinabi niya na rin sa akin 'yung purpose ng kada button sa controller. 

 

Character selection, napili ko si Raiden habang siya naman is si Liu Kang. 

 

Nag-simula 'yung game at ang ginawa ko lang ay ang pumindot ng kung ano-anong button. 

 

Hindi ko naman kasi alam ang sunod-sunod na dapat pindutin. Hindin rin naman kasi ako palalaro ng console games so pindot gaming nalang ang peg ko ngayon. 

 

Sunod-sunod 'yung laro namin at siyempre, parati akong talo. Gusto ko nalang ihagis 'yung controller sa TV dahil naiirita talaga ako. 

 

"Ayaw ko na, parati naman akong talo." Nakangusong reklamo ko. 

 

Itong si yelong robot, mabilis naman kausap. 

 

"Okay," tumayo siya at inalis 'yung disc ng MK11 sa PS4. "Do want to watch a movie? Or, do you want to watch me play?" Tanong niya. 

 

Sandali akong napa-isip. Siguro ay panonoorin ko nalang siyang mag-laro, baka makatulong din ako kapag may decision making