Diary ng mga lasing-(lasingan)
Minsan, ayos lang magpaalam"Ang gaga gaga mo rin naman kasi Ate Jennie," ismid ni Yeri habang umiinom sila ng yakult, one-on-one.
Sa Jiangsu naka-base ang isa sa factories ng Yakult sa China, kaya patok talaga ito dito.
"Alam ko naman yun, Yeri," naiiyak na sabi ni Jennie habang nilalaklak pang-apat na yakult niya.
"Ewan ko ba sa inyong mga adults. Sinabihan na nga na be honest e ng papa ni Ate Seulgi.'Di you nakinig. E kami ngang mga bata 'pag sinabihang honesty is the best policy, sunod, gets agad. Nginig-tuhod pa nga sa mere thought na magsisinungaling."
"It's more complicated when you become an adult Yeri."
"Basta alam ko, makikinig ako dun sa lodi ni Ate Seulgi na si Avril Lavigne."
Nagkatinginan ang dalawa.
Sabay na kumanta.
"Why'd you have to make things more complicated?"
Natawa sila pareho. "Cheers!" sabay clunk ng yakult.
"Ako, pangarap ko maging nurse a. Tingin mo ba dapat ako pigilan ng jowa ko dahil yung kasama kong resident e pers lab ko ganun?"
"Hindi. Hindi ka niya dapat pigilan."
"Ganun kasi ginawa mo. Parang tinago mo yung diploma at credentials ko na ipapasa ko sa dream hospital ko para maging nurse. Kung ginawa mo yun sa akin baka nga nahampas ko pa ilong mo ng stethoscope."
"Sorry na nga e. Kung maibabalik ko lang yung panahon," sabi ni Jennie habang abot sa isang pack pa ng yakult.
"Hindi mo na maibabalik, sorry ka. Pero puwede mo siya maitama, basta willi
Comments