Ayaw mang aminin ni Jennie pero alam niyang kinakain siya ng insecurities niya. 

It comes in minutiae pero iba yung impact. Tulad nung isang araw, nag-uusap sila about a certain childhood memory ni Seulgi. 

"Nung bata siya, tumiris siya ng tipaklong para sa alaga niyang sisiw," Jennie chortled. 

"Crickets 'yun, hindi tipaklong," simpleng counter ni Joohyun. 

May kirot kay Jennie yung mga ganung detalye, because it reminds her of the inimitable connection between Seulgi and Joohyun.

Dahil dito, ilang magdamag ng 'di pinapansin ni Jennie si Seulgi. 

"Mahal ko," tawag ni Seulgi sa kasintahan niya na nakatalikod sa kanya habang magkatabi silang nakahiga. 

Hindi siya nagsalita. 

"Mahal ko," dahan-dahan siyang niyakap ni Seulgi to turn herself towards her. 

"May problema ba?" 

"Yung good morning towel," ito lang ang mamutawi ni Jennie dahil alam niyang if she says more, maiiyak na siya. 

Given any other context, this could have been amusing and could even be something they could laugh about. But since Seulgi knew she fell in love with Jennie because of little things, it's also the "little things" that can break them apart. 

"Ruby Jane ko," simula niya. 

"Nasa kanya man yung good morning towel ko," sabi niya habang hinahawakan ang kanang kamay ni Jennie at nilalagay sa kaliwang dibdib niya, just atop her steady heartbeat - 

"Nasa 'yo naman ang puso ko." 

Seulgi