Jennie knew she ed up. 

As she watched Seulgi's retreating shadow nung gabing nalaman nito na purposely niyang itinago yung title ng art book niya, halos malunod siya sa napakaraming "sana." 

Sana nagtiwala siya. 

Sana sinabi niya ang totoo, kahit natatakot siya. 

Sana sinuportahan niya ito sa mga pangarap at ipinaglalaban niya.

Sana. 

She knows Seulgi would have given her the assurance she needs kung sinabi lang niya yung nararamdaman niya. Kung dun sa good morning towel nga na some people may dismiss as trivial, in-assuage ni Seulgi worries niya, dito pa kaya. 

Alam niya na malalim yung sugat na nilikha ng napakarami niyang 'sana.' 

So she decided to leave before Seulgi got back home, as she knows they both need time.

Iniwan niya yung ring. Pero alam niya na because of what she's done, she may have sent Seulgi back to Joohyun's arms. 

Hindi niya na ito mapipigilan, kung sakali-sakali man. Pero ang alam niya, kaya pa niya magawang katotohanan o realidad ang isa niyang 'sana' - at ito yung pagsuporta kay Seulgi sa pangarap at advocacy niya. 

So when she got back to Taiwan, she made digital copies of Seulgi's art book. Yung mga ganitong drawings na bumabasag sa orthodox, dogmatic at antideluvian beliefs ay dapat nakikita hindi lang sa Pilipinas, kundi ng buong mundo. 

Nung una, nasasaktan pa siya 'pag nakikita niya yung title ng libro. Pero nung lumaon, she remembered ultimat