Avon lang yan Joohyun - Seulgi 

Nagising na lang si Seulgi ng Lunes na repeatedly siya dini-dilaan ni Haetnim, yung aso ni Joy. 

"Luh Haetnim, good morning naman sa 'yo, namiss mo 'ko?" sabi niya dito habang sinusubukan tumayo. 

"Bilisan mo na diyan Seulgi, matagal pa biyahe natin," biglang hila ni Joy sa kaniya. 

"Saan tayo pupunta? Grabe kayo, ikatlong araw ko pa lang dito, parang saktong pinahiram ninyo lang ako sa pamilya ko a." 

"Ganun talaga, ngayon tayo aalis dahil ang pangatlong araw ay araw ng pagkabuhay -" simula ni Wendy. 

"pagkabuhay ng feelings," tapos ni Joy, sabay tingin kay Joohyun who's rummaging sa cabinet ni Seulgi para maimpake ang mga kailangan nito.

"Saan ba tayo pupunta at anong gagawin natin?" 

"Basta sumama ka na lang dude," tulak ni Wendy sa kanya. 

Mga dalawang oras din sila bumiyahe. Then they arrived at a green expanse na may isang mobile camp. 

Napalaki mga mata ni Seulgi nung makita yung mobile camp.

"It's something we've always wanted to do. Pero hindi natin magawa-gawa dati. Babawi lang ako," sabi ni Joohyun. 

Napa-smile si Seulgi, kasabay ang crescent-shaped eyes niya. 

"Thanks Hyun. Tara na Joy and Wanda!" excited na sabi niya. 

"Dude, anong part ba na mag-awoj na kami ni Wendy ang hindi mo naiintindihan? As mag-awoj, we do 'very special things,' "paliwanag ni Joy. 

"Dun kami sa isa pang mobile camp. So we can do 'very special things,' " concur ni Wendy.

Gulat si Seulgi. Pero naglakad na lang sila sabay ni Joohyun papunta sa mobile camp, dala-dala mga gamit nila. 

Nung nakapasok na sila sa mobile camp, Seulgi realized why ito ngang mobile camp na ito ay para sa kanila. 

Lining up the windows is an array