“You don’t have to do this, nakakahiya sa parents mo. May sasakyan pa naman yata papunta ng Santol”

“Oo, may sasakyan pa, sasakyan ng patay. Kasi mamatay ka kung di ka pa tumahimik dyan”

“Why are you doing this? Dapat iniwan mo na lang ako, kasi yun ang gusto kong gawin mo. Hindi yung nagpapakita ka ng kabutihan sa akin. This is so not you.”

“Ganun na ba talaga ako kasama sa paningin mo, na hahantong na sa hahayaan kong mag-isa ka?”

Silence

“I am sorry Seulgi.”

“Kung di dahil sa akin, hindi ka sana napahamak.”

Ay yun  naman pala, nakokonsensya lang sya.

I’m sorry for making your life miserable. I am sorry for being mean. It’s just that……..”

“Sssshhhhh okay lang Tzuyu, di ko man maintindihan kung bakit ganyan ang treatment mo sa akin, you must have a reason.”

“I don’t want to be nice. Kasi the last time I was being nice, inabuso ng iba ang kabaitan ko, and it did not end well. Hinayaan kong saktan nila ako, I was not able to shield myself from hurting.”

Silence…. Awkward na bigla syang nagsasabi ng saloobin nya sa akin.

Tok Tok Tok

“Ate, kain na daw sabi ni mama! Mamaya na kayo magroleplay ng doctor-patient”

Aliw ‘tong kapatid ni Tzuyu, sya nga siguro ang kayang mag-tame sa kanya. Mula noong tumapak kami sa bahay nila, damsel in distress na si Tzuyu dahil sa presence ng kapatid nya

--

“Kain lang ng kain hija, minsan minsan lang nagdadala ng kaibigan si Tzuyu dito, at minsan minsan lang din sya umuuwe.” Maalumanay na winika ni Mrs. Chou

Kung gaano ka hyper si Momo , kung gaano ka-assertive at straightforward magsalita si Tzuyu, ganun naman kahinahon at reserved si mama nila

“Ano ka ma? Si Ate Sana kaya nagpupunta dito dati.”

Tinignan ng matalim ni Tzuyu ang kapatid nya, na tila pinagbabantaang lalaslasin ang jugular vein at any time.

“Magtigil ka Momo kung ayaw mong pangalan mo na lang ang umuwe sa bahay na to.”

“Magbehave nga kayong magkapatid, nakakahiya sa bisita.” May awtoridad na tugon ng tatay nila na kanina pa ako ini-scrutinized ang aking pagkatao. Para akong umaakyat ng ligaw sa isa sa mga anak nya na kailanganang kilalaning mabuti.

“So sa Lorma ka pala dati nagtratrabaho. What made you join the Samaritan work?”

“Change of plans lang po.” Ninenerbyos kong sagot na di ko alam kung masyado bang kaswal yung sagot ko or tama lang.

Napag-alaman kong Vice Mayor pala ng bayan nila si Mr. Chou. No wonder, ganito kaganda ang bahay nila. Ang hindi ko maintindihan ay kung bakit nagtitiis si Tzuyu sa Santol. Pweedng pwede syang ipasok ng tatay nya sa mga prestigious na hospital sa lalawigan.

“Kamusta naman itong panganay ko sa trabaho? Di ka pa naman nya binabalian ng buto?”

“Pa naman!” 

“Okay naman po siya sir.”

“Ano ka teh? Noong minsan na nakausap ko si ate gusto ka nyang i-autoclave.” Sabat ni Momo

“Isa.” Banta ni Tzuyu

“Huwag ka maniwala sa pinagsasabi ng kapatid ko Seulgi, nagbibiro lang yan.”

“Pero hwag kang mag-alala teh, sabi naman niya cute ka daw parang bear. Sabagay totoo naman, cute ka talaga, kung di ka nga lang type ni ate, ako liligaw sayo eh.”

“Momoooooo!!!!!!!!”

Ganito ba sila kaopen at katransparent dito sa bahay nila? at okay lang sa tatay nila na bakla ang dalawang anak nya? Teka. Si Tzuyu? She swings that way too? Di ko maabsorb ang mga impormasyong nasagap ko kay Momo. May gusto sa akin si Chou? Baka naman pinagtritripan lang sya ng kapatid nya? May binanggit din syang pangalan kanina di ba? Sana ba yun?

“Pagpasensyahan mo na ang dalawang ito Seulgi hija, ganito lang talaga sila maglambingan. Ngayon lang nagkita ulit eh. ” Nakangiting paliwanag ni Mrs. Chou

“Oh ikaw Momo, kamusta pag-aaral mo? Kanina mo pa inaasar tong ate mo. Ikaw ba nag-aaral ng mabuti? Nabalitaan ko na nali-late ka raw lagi sa OJT mo sa Holcim(cement company)?” baling ng padre de pamilya naman kay Momo

“Pa, di bale nang ma-late ako, basta maganda akong pumapasok.”

“Tsk, maganda daw? Nagmimirror  ka ba? O malinaw pa ba mga mata mo? Kumain ka nga ng carrots para luminaw ang mga mata mo.” Pang aasar din ni Tzuyu

“Bakit nakakalinaw bang mata ang carrots? Paano mo nasabi? Ma, doctor ba talaga to? Sorry teh, evidenced-based and outcome-based kasi kami sa Engineering.”

Ewan ko kung namalikmata ako or may fume na talagang lumalabas sa nostrils ni Tzuyu. Nasal flaring na ba ito?

“Hoy psyduck, lahat ng sinasabi ko may basis, may proof, nakakalinaw ng mata ang carrots. Bakit nakakita ka na ba ng rabbit na nakaeyeglass?”

Oh I love this family. Namiss ko tuloy si mama ko.

--

“Masakit pa ba?” worried na tanong ni Tzuyu sa akin nang mapansin nyang namamaga pa rin ang ankle ko

“Lumiit naman na yung maga, baka bukas okay na to, kailangan lang i-splint at i-hot compress.”

Alanganin talaga ang posisyon naming dalawa, habang nakaupo kami pareho sa sofa at both ends at nasa lap nya ang mga paa ko. Kanina pa nya minamasahe paa ko, buti na lang walang kalyo sa may talampakan.

“Tzuyu, okay lang ako, huwag ka na makonsensya, walang may kasalanan sa nangyare, ako ang nagtulak sa sarili ko na matapilok.”

“Di ako nakokonsensya, worried lang ako.” Namumulang pisngi nyang sinabe

Silence…..

“Ateehhhh!”

Marami ng na-save na awkward na sitwasyon si Momo ngayong gabi.

“Ito na pinabili mong diclofenac cream. Teh ah, nagpunta pa talaga ako sa bayan