Taeyeon’s POV

20:21 Jessi: In my office, now

20:23 Taeyeon: I’m in a meeting

20:27 Jessi: Fine

Arggh this woman!

--

“I thought you’re in a meeting?”

“Natapos na.”

Actually nag excuse lang ako, pero patapos na rin siguro, lunch time na eh, nakasulubong ko pa nga si Irene habang papunta dito.

“I brought you lunch”

Aww. Sweet talaga sya kapag gugustuhin nya. One of the few times na in a mood sya magluto. Sana hindi ito kasing asim ng tuna sandwich na dinala nya noong isang araw.

“Let’s eat then.”

Kailangan kong magpakita ng enthusiasm, kundi magbeast mode na naman ito.

Di pa nga daw nya ako napapatawad doon sa sagutan nila ni Seulgi. Wala naman ako kasalanan dun. Pero dahil sabi nya na may kasalanan ako.. eh di may kasalanan ka Kim Taeyeon. Whipped

“How was it?” nakangiti nyang tanong sa akin

“Uhhmmmmm, this is tasty Jess!” lasang lupa shet

“Nagustuhan mo ba?”

“Oo, masarap, lalo na tong tinola.” Pagsisinungaling ko

“Taeyeon, adobo yan, may tinola bang color brown?”

Bakit may adobo bang masabaw?!

“Joke lang babe, syempre alam kong adobo yan.”

Inirapan lang nya ako. I need to think of anything to divert this mess I created.

“Kamusta pala yung preparation nyo sa Chapter nyo for JCI (Joint Commission International)? I heard your team is doing well, na-addressed nyo na daw halos lahat ng standards?”

“Hindi pa lahat, actually, lalo na yung policy for Conscious Sedation, I don’t think magagawa yun, knowing na may shortage ng anaesthesiologist sa hospital.”

Yes! Tagumpay. Topic diverted.

“Pero your friend Bae is getting into my nerve talaga. Bakit ba lahat ng kaibigan mo nakakaaway ko? Una si Kang, ngayon sya naman.”

“Mabait si Irene, Jess, she goes with the system approach lang talaga. At si Seulgi, you were really unfair to her. Mabuti syang tao Jess.”

“Here we go again. I can deal with Kang naman eh, kaso kapag kapatid ko na ang nasasaktan, ibang usapan na yun. You know I will do everything for Krystal. And for that Irene Bae na hindi maintindihan ang salitang staff shortage, tell her that this ing hospital doesn’t need her staffing plan! They need to employ more Anesthesiologist!”

 Hellsica unleashed...

“Ok babe, tama na. Can we talk about other things instead. About us.”

Bzzzzzz

Tiffany calling....

“Wait let me take this call.”

“Yes hon, uhhmmm sige.

7pm? Okay...

See you later”

“Tiffany?”

“Yeah, we’ll have dinner later.”

Nakita ko ang lungkot sa mga mata nya.

“I’ll get going Tae, I need to see patients in surgical ward.”

“Jess, wait....

Thank you for the lunch...

I love you...”

Nag-smile lang sya.

No, this is not one sided love. I just know. Hindi man nya sabihin. Dahil siguro takot sya or ayaw nya na majudge sya ng tao. Ewan ko.

Pero I’m going to wait, hanggang kaya na nyang ipagsigawan na mahal nya ako.

Habang hinihintay ko sya. May isa naman akong taong sinasaktan.

I’m a selfish, underserving jerk.

I am not brave enough. Walang kapatawaran tong ginagawa mo. Sinasaktan ko ang taong walang pinakita saken kundi kabutihan.

How could you Kim Taeyeon?

Seulgi’s POV

“Okay lang ba talaga Seul? I mean, alam ba ni mama mo yung sitwasyon? Ipapakilala mo ba ako as girlfriend mo? Tanggap ba ang ual preference mo?”

Tuloy tuloy na tanong mo. Halatang kabado ka.

Kahit pala sobrang talino mo at sanay na humarap sa kung sino sino at maraming tao eh kinakabahan pa din pala.

“Relax Irene.. Ilan na naipakilala kong girlfriend kay mama”

Sinipa mo ako sa tuhod…. Yung patella ko, nadislocate yata.

“Di ka na mabiro eh, tinatanggal ko lang nerbyos mo. Ikaw ang unang ipapakilala ko kay mama. At hwag kang mag-alala, she will like you for sure.”

“Andito pa naman tayo Naguilian, pwede ka pa magbago ng isip. Sa PRC Manila na lang tayo magrenew ng license. May condo ako dun, we can stay there.” Hirit mo

“Napag-usapan na natin to Irene, wala nang atrasan. Besides, gusto ka rin ma-meet ni mama. Please do this for me.?”

Matagal ko nang planong ipakilala ka kay mama. Kaso laging nauudlot, dahil kung hindi ikaw busy, ako naman  ay nakashifting duty. Monthsary din natin bukas. Kaya bago pa man yung petsang yun atleast mapagsasama ko ang dalawang taong pinakaimportante sa akin.

Oo, playful ako at mapagbiro madalas, pero nitong mga nakaraang araw marami akong mga bagay na narealize. Kasama na dun yung pag-aalaga sa relasyon natin.

--

Pasado alauna na natapos ang pagrenew namin ng contract sa PRC. ‘twas fast, I am shocked! Dati dati inaabot ako ng siyam siyam sa pagpila.

Dimiretso na kami ng bahay, at pagbukas ko pa lang ng pinto, naririnig ko na ang sigaw ng pinsan kong si Mina (Kang). Nasabi ni mama saken na sa bahay nag-istay si Mina dahil sa pagrereview nya for her board. Okay na din kasi atleast hindi may nakakausap usap si mama.

“Ate Seulgiiiiii!!!!!”

“Tita andito na sila ate!!”

Kabado ka pa din talaga kasi malamig ang mga kamay mo noong hinawakan ko ito.

“Relax, just be yourself.”

Si mama naman halos lingkisin nya ako sa pagkakayakap sa akin. Kulang na lang i-torrid kiss nya ako sa pagpupog nya ng halik sa buong mukha ko.

“Aigooo, Seulgi, pumayat ka na naman! Sabi ko naman sayo, kumain ka ng sapat, Grow, Go and Glow foods.” Ayan lumabas na ang pagiging science teacher nya.

“Ma, si Irene nga po pala….. Girlfriend ko”

“Hello po, ako po si Irene.” sabay ng pagmano mo lang sana kay mama pero niyakap ka na din nya.

Yung kanina mo pa prinapraktis na ilocano greeting di mo na nasabi. Abort mission ang peg

“Napakaganda naman talaga ng girlfriend ng anak ko haneh. Aigoo, ano bang nagustuhan mo kay Seu