Nandito na ako ngayon sa airport, 6pm pa ang dating nila. Buong araw na kaing hindi nag-uusap ni Kim, miss na miss ko na siya. Kahit sa text hindi nagrereply, ano kaya ang problem asana man lang sabihin niya sa akin, baka makatulong ako.

Kim’s side.

Gumising na si papa, pero hindi ko alam kong ano ang sasabihin ko sa kanya. Parang hindi rin niya alam kung ano ang sasabihin niya sa akin. Tahimik lang kaming apat sa kwarto, nag gulo-gulo ng isip ko ngayon, si Gerald kanina pa nagtetext pero hindi ako nagrereply. Ano ba ang gagawin ko. Ayokong saktan si Gerald, pero mas lalong aykong saktan ang papa ko.

Gerald’s side.

Dumating na sila daddy at mommy, dumiretso kami kaagad sa isang restaurant. Nahalata ni mommy na parang hindi matamlay ako at hindi masaya…

Mommy V: son, hindi ka ba masaya na umuwi kami ng daddy mo?

Ge: masaya ako mom.

Mommy V: Kita ko nga, pwede ba anak magsinungaling ka na sa ibang tao pero wag sa mommy mo. Kilala kita mula ulo hanggang paa.

Ge: don’t mind me mom, I’m ok.

Pagdating naming sa loob ng restaurant, nag order na si mommy ng pagkain namin. Pero wala talaga akong gana… miss na miss ko na si Kim. Saan nab a yun. Kahit isang text lang ok na sa’kin.

Daddy Randy: son, kanina ko pa nahahalata na you kept on cheking your phone. My problema ka ba?

Ge: ahm, no dad.

Pagdating ng food na inroder ni mommy, kumain na kaming tatlo.

Ge: dad, by the way ano nga pop ala ang sasabihin mo sa’kin. Bakit po yata biglaan ang uwi niyo dito?

Daddy Randy: Son…

Mommy V: Dad, sa house niyo na lang pag-usapan yan.

Nagkatinginan si mommy at daddy, parang sila lang ang nagkakaintindihan…

Daddy Randy: Yeah, much better if sa bahay na lang tayo mag usap son.

Ge: ok.

Kim’s side.

Pagkatapos kumain ng dinner ni papa, pinainom na siya ng nurse ng gamot at pinatulog. Bukas pa kasi lalabas ang result ng test na ginawa sa kanya. Sila mamang pokie at jp naman uuwi ng bahay, ako na lang ang magbabantay kay papa.

Mamang Pokie: kimmy, sure ka bang ok ka lang dito?

Kim: opo mamang.

Mamang pokie: oh sige, balik na lang kami bukas ni Jp.

Kim: ah, mamang…

Mamang Pokie: ano yun kimmy?

Lumapot ako kay mamang…

Kim: pag hinanap po ako ni Gerald, pakisabi na lang po na pumunta ako sa bahay ng lola or nasa bahay ako ng relatives natin may inaayos lang. basta kayo nap o bahala mag alibi muna sa kanya mamang.

Mamang Pokie: anak, may problema ba?

Kim: maiintindiha niyo rin mamang. Basta po, wag niyo saibihn kay Ge kung nasaan ako ngayon. Magulo pa po kasi ang situation.

Mamang pokie: Ikaw ang bahala anak, kilala mo si Gerald, hindi ka titigilan hanggat hindi ka nakikita.

Kim: Tama si mamang, pero bahala na. Ako nap o ang bahala magpaliwanag kay Gerald.

Mamang Pokie: ok, sige. Aalis na kami. Pag may problema dito tumawag ka lang ok.

Kim: ok po mamang, thank you po. Sabay kiss ko sa pisngi ni Mamang pokie.

Pagkaalis nila mamang, lumapit ako kay papa. Mahimbing siyang natutulog. Hindi ko namalayan umiiyak na naman ako, hindi ko alam kung ang mga luhang ito ay naguguilty ako kasi ako ang dahilan kung bakit nagkaganito si papa, o dahil sa nasasaktan ako dahil mahal na mahal ko si Gerald at alam kong masasaktan ko rin siya sa gagawin kong desisyon.

Kinuha ko ang kamay ng aking papa, at kinausap siya.

Kim: papa, pumapayag na po ako sa gusto niyo. Alam kong masasaktan ko ang lalaking pinakamamahal ko, pero hindi ko kaya na nagkaganito kayo dahil sa’kin. Mahal kita papa, alam kong buong buhay niyo kami ni Jp ang inintindi mo. Pero hindi ko maipapangako na mamahalin ko ang lalaking gusto niyong ipakasal sa’kin. Mas mabuting ako na ang masktan wag lang kayo.

Gerald’s side.

Pagkadating naming sa bahay, dumiretso na ako sa aking kwarto. Sumilip ako sa aking bintana pero mukhang wala pa ring tao sa bahay nila Kim. Humiga ako sa aking kama at nag-isip kung nasaan na si Kim. Baka may nangyaring masama sa kanya… nab aka iniwan na niya ako. Kung ano-ano ang pumapasok sa isipan ko.

Pagkalipas ng isang oras, may kumakatok sa aking pintuan.

Daddy Randy: Son?

Si daddy, kaya dali-dali kong binuksan ito.

Daddy Randy: let’s talk…

Ge: Ok.

Nagulat ako ng lumabas si daddy papuntang garage.

Ge: Dad, where are we going.

Daddy Randy: Let’s talk sa lugar na tahimik.

Ganun ba talaga ka seryoso ang pag-uusapan naming bakit kailangan pa naming umalis ng bahay? Sumakay na si daddy sa driver’s seat at ako naman sa passenger’s seat.

Papalabas na kami ng garage, ng makita ko si mamang pokie at Jp papasok sa kanilang bahay. Nagtaka ako kung bakit silang dalawa lang, nasaan na si Kim? This is wrong.

Ge: dad, please stop the car.

Daddy Randy: Why?

Ge: I need to go back.

Daddy Randy: No, we need to talk first.

Ge: but dad…

Hindi sumagot si daddy, sige pa rin siya sa pagmamaneho.

Ilang minute pa ay nakarating na kami sa isang burol, first time ko sa lugar na ito. Hindi ko nga alam na meron pala nito dito sa amin.lumas si daddy ng kotse kaya lumabas na rin ako.

Ge: dad, ano po ba ang pag-uusapan natin? I just need to look for someone…

Daddy Randy:  son, you know that our business is not doing well and…

Ge: dad, can you please go straight to the point? May kailangan lang talaga akong gawin.

Daddy Randy: I want you to marry the daughter of my bestfriend.

What? What did he just said? He wants me to marry his bestfriend’s daughter? Kalokohan.

Ge: what? Dad, what are you talking about?

Daddy Randy: do you want me to repeat what I just said? I-want-you-to-marry…

Ge: NO. NO, dad. I won’t do it. May girlfriend ako at siya ang mahal ko at siya ang pakakasalan ko. Wala akong pakialam kung malugi man ang negosyo mo.

Daddy Randy: Don’t talk to me like that. I am still your father and ako pa rin ang masusunod sa pamilya natin.

Ge: no, dad. Buhay ko to’ at ako ang masusunod, hindi kayo. Wala akong pakialam kung yan ang gusto mo, pero wag niyong aasahan na susundin ko kayo. Just leave me and my girlfriend alone.

Daddy Randy: You son of a b****.

Sinuntok ako ni daddy sa mukha, dahil sa hindi ko inaasahan na gagawin niya yun sa akin kaya natumba ako. Tumayo ako…