Ganun pa din ang pwesto naming. Nakaupo siyang tulog sa balikat ko. Nakakangalay na nga eh, pero ok lang. mahal ko naman eh. nag-isip na lang ako nung “something” nay un. Ano kaya yun. Tapos tinignan ko siya. Tulog naman siya, di naman niya siguro maririnig ang sasabihin ko.

Kim: Ang gwapo mo talaga Ge, akala ko kanina nung makita mo si Ashley parang nakalimutan mo na ako bigla. Galit talaga ako sa’yo kanina, kasi parang tanga ka lang sa mga nangyayari. Hindi mo pa ako pinapansin. Feeling ko binabalewala mo lang ako kanina nung nagkita kayo ng Ashley na yun. Tapos may papisil-pisil ka pa ng ilong niya. Bakit, mas matangos naman itong ilong ko kaysa sa kanya ah. Natural pa. Tapos kung makadikit pa sa’yo ewan ko na lang, parang di nakaranas magkaroon ng boyfriend. Hahaha. Akala ko nga hindi ka na niya ibabalik eh. Tapos nung umalis ako, hindi mo man lang ako hinabol. Mabuti pa… napa-isip talaga ako dun. Kung ano ang gagawin ko. Tapos ngayon nag-iisip pa rin ako kung ano ba ang gusto mong sabihin. Baka magka brain tumor na ako nito. Hay na ko, Gerald…

Ge: nagseselos ka lang kasi…

Halaaaa! Gising siya? Pero bakit nakapikit pa rin ang mata niya? Ay, baka guni-guni ko lang yun.hindi dalawa lang naman kami dito eh. hoy ge, tinapik tapik ko ang mukha niya. Tapos minulat niya ang mga mata niya. Gising nga…

Kim: FYI lang po, hindi ako nag-se-se-los!!!

Ge: hindi pa sa mga pinagsasabi mo ah?

Hala. Narinig nga niya talaga lahat ng sinabi ko.

Kim: oo na… ano masaya ka na? ha?

Aba, ngumiting nakakaloko lang ang mokong.

Kim: babe, ano ba talaga ang sasabihin mo?

Ge: babe… kasi…

Kim: wag na wag mong masabi-sabi sa’kin na mahal mo pa ang babaeng yun. Alam mo na ang mangyayari Geraldo…

Tatayo na sana ako, ng bigla niya ako hinawakan sa bewan ko kaya napa-upo ulit ako.

Ge: what are you talking about?

Aba, inenglish ako.

Kim: sabihin mo na kasi. Pleaseee…

Ge: kasi… mom called me habang papunta pa lang tayo dito. Tapos ikaw natutulog. And then she told me…

Kim: na?

Ge: I’m going to Missouri next week.

Nagulat ako sa sinabi niya, tapos napasigaw na lang ako.

Kim: ano? Totoo bay an ang sinasabi mo? Iiwan mo ako?

Ayan na naman crayola na naman ako. Hinarap niya ako sa kanya, tapos… tapos… hinalikan niya ang luha ko. Woah!

Ge: babe, it’s not what you think. I’m not leaving you..

Kim: pero, aalis ka pa din.

Ge: 1 week lang ako dun, ikakasal kasi ang pinsan naming at ako ang napiling bestman…

Natigil ako sa pagiyak. Parang gusto kong ibalik ulit ang mga luha ko sa mga mata ko. Sayang din kasi. Parang yun lang? kasi naman kung mag ano itong mokong na ito akala ko naman serious. Nakakahiya tuloy. Paiyak-iyak pa ako. Pero ok lang, hinalikan naman niya ako. Weeee. Kileeeg! (^_^)v

Kim: pero… 1 day lang naman ang kasal diba?

Ge: oo naman, meron bang kasal na lumalagpas ng isang araw? Tsk! Tsk!

Binatukan ko, namimilosopo pa eh.

Kim: eh ba’t sabi mo 1 week ka dun?

Ge: gusto kasi ni mommy na kahit 1 week lang mag bonding naman kami.

Kim: ah ok. Pero… ma mimiss kita talaga ng bongga…

Ge: alam ko, isang araw pa nga lang na hindi mo ako nakikita parang magwawala ka na eh, 1 week pa kaya.

Kim: aba, sino kaya sa’tin ang hindi mapakali pag wala ako?

Ge: oo na.

Basta ha, habang wala ako. Ako lang, wag na wag kang…naku, pag nalaman ko lang Kimberly.

Kim: kung magsalita ito. Oo, ikaw lang. wala ka yatang tiwala sa’kin eh.

Ge: I trust you.

Nilapit ni Gerald ang forehead niya sa forehead ko. Tapos titigan lang kami. Akala niyo may mangyayari na no! Hahaha.

Abangan….