Pink rose petals.

First True Love

 

After ko dumating sa bahay, nahiga na ako sa kama. Iniisip ko si Kim, kung paano niya na bago ang buhay ko, at totoo pala ang sabi nila na ang lahat ng tao ay may kanya-kanyang destiny. At nahanap ko na nga yung akin. Habang naka tingin lang ako sa kisame ng aking kwarto, tumunog ang aking cellphone.

From: Ms. Sunshine

Babe, tapos na ako mag ayos ng mga gamit. Ikaw? Sleep na ako ha, excited na ako for tom. I love you, babe. See you tom. Mwah!

Napasmile na lang ako bigla sa text ni Kim. Teka, may naiisip ako. Lagot siya sa’kin bukas. Excited pala ha.

Nag reply ako sa text ni Kim.

To: Ms. Sunshine

K. Love you.

Hahaha. Pang asar lang. pero siyempre, excited din ako para bukas. Ilang araw ko din masosolo si kim. Makatulog na nga. Zzzzzz

Saturday morning.

Hay, ang sarap ng tulog ko. Teka parang ang liwanag na yata, diba dapat 5am ginising na ako ng mokong. Waaaa. Tinignan ko ang watch, OMG 8:00am na. Kaasar naman, bakit hindi ako ginising ng mokong nay un. Tinignan ko ang cellphone ko, isang text lang ang na received ko galing sa kanya. Kagabi pa yata ito, hindi ko lang nabasa kasi nakatulog ako kagad. Badtrip naman oh. Iniwan na kaya nila ako? Naku, hindi – hindi magagawa ni Ge sa’kin yun. Yung mga kaibigan ko di man lang nag text sa’kin. Excited pa naman ako.

Tumayo na lang ako at lumabas ng aking kwart, sakto naman nakita ko si mamang.

Kim: Mamang, dumaan ba si Gerald dito?

Mamang Pokie: ha? hindi naman anak. Pero si Jp kanina an gaga umalis. Tsaka ang daming dala, pumunta siya sa bahay nila Gerald.

Kim: nakuuuu! Pati ba naman sarili kong kapatid iniwan ako? I hate them. Nagdadabog ako pabalik sa aking kwarto, nahiga ako sa aking kama at nagtalukbong ng aking unan. Bakit nila nagawa ito sa’kin. Magkasa na kaya silang lahat ngayon? Si Xian, kasama na kaya nila si Xian? Tawagan ko kaya.

Calling Xian… ilang ring lang at sinagot na niya.

Xian: oh, kimmy ba’t ka napatawag?

Kim: ah, ano kasi. Magkasama na ba kayong lahat diyan?

Xian: oo, saan na kayo?

Kim: ha? anong kayo?

Xian: si Gerald. magkasama ba kayo?

Kim: ha? wala diyan si Gerald? sure ka ba?

Xian: yup!

Kim: ah, sige. Tatawag na lang ako ulit ha. bye Xian. Thanks.

End call.

Wala daw dun si Gerald? paano nangyari yun, eh hindi pa siya nagpapakita ngayon sa’kin. Hala. May nangyari kaya sa kanya? Puntahan ko kaya sa bahay nila. Naligo na ako at nagbihis, naka short ako at tshirt, tapos nag suot ng shades. Woot. Ang y ko talaga. Hahaha. pagkatpos nun… teka nasaan na ang mga gamit na dadalhin ko? Bakit wala na dito? Ngayon ko lang napansin na wala na ang mga gamit ko. Hmmm. Napa smile ako. Akala mo Gerald ha, maiisahan mo ako ha.

Calling Gerald… isang ring pa lang sinagot na niya kaagad. Pero hindi ako nagsalit, pati siya hindi rin nagsasalita. Ibababa ko n asana ang phone ng bigla siyang magsalita…

Ge: babe…

Kim: ano? Naaasar na ako sa’yo.

Ge: I know tas tumawa pero wag ka na maasar ok?

Kim: at bakit naman hindi ako maaasar, anong oras na. sabi mo gigisingin mo ako. Tsaka nasaan ka ba? Sabi sa’kin ni  Ay hindi ko pwedeng sabihin na si Xian ang tinawagan ko baka magalit na naman Maja, nauna na daw sila.

Ge: pwede ba, wag kang sumigaw. Masakit sa tenga.

Kim: pakialam ko.

End call.

Sayang talaga ang outfit ko, ang y ko pa naman. Nakakabwisit. Makakain na nga lang. tumayo na ako at binuksan ang pinto… pero nagulat ako sa aking nakita.

May mga pink rose petals sa sahig tapos may malaking arrow sa gitna. Ano na naman kaya ang pakana ng mokong. Tinignan ko sa baba naming, meron pa din mga pink rose petals tapos meron din mga arrow. Ibig ba sabihin susunduan ko yun mga arrow? Malamang Kim, arrow nga eh ang slow lang. hahaha. Oh diba ang haba ng hair ko, parang bipolar na ako, kanina na lang inis na inis ako ngayon naman kilig na kilig ako. Si Gerald kasi eh, wagas kung magpakilig.

Pinicturan ko muna, teka sayang yung mga petals pag tinapakan ko lang, sana man lang may konting daanan. Hahaha.

Nagreklamo pa ako, eh ako na ang sinurprise. Pumasok ulit ako ng kwarto, kinuha ko yung plastic, then yun sinimulan ko ng pulutin isa-isa. Sayang naman, galing it okay Gerald. kinuha ko na rin pati yung arrow. Pero may napansin ako nakasulat sa likod.

Ge: babe, sorry kanina. I love you.

Tapos, pulot ulit ng mga petals. Tapos 2nd arrow.

Ge: babe, alam kong nasasayangan ka sa mga petals nay an, pero wag mo ng intindihin yan ok? Bilisan mo, punta ka na dito…

Ha? eh saan ako tatakbo? Magbibigay lang ng instruction eh kulang pa. pinulot ko pa rin yung mga petals, sayang kasi eh. Ang babango pa.ay, ayun may 3rd arrow pa pala. Reklamo kasi kaagad eh. excited lang.

Ge: kambiiing, sabi ko faster. Iiwan kita ng tuluyan.

Waaaa. Nataranta na ako, saan ba ako pupunta? Yung 4th arrow malapit na sa gate. Binasa ko ulit yung nakasulat.

Ge: the helicopter is waiting, maiiwan ka na talaga. Bahala ka.

Teka? Ano daw? Helicopter? Saan na? Ay oo nga pala, baka nasa field. Takbo Kim, takbo. Finally, nakarating din ako sa field. Hiningal ako dun ng bongga. Teka, nakakahiya ang daming tao. Mga ususero talaga. Kung sa bagay, ikaw ba naman service mo helicopter. Lumakad na ako papuntang helicopter tapos lumabas si Gerald… ang gwapooo. Syet! Naka pink polo siya, tapos naka-open yung ilang buttones, tapos naka short at naka shades na black. Ang hot niya. Biglang sigawan yung mga girls, na kasing edad namin. Parang artista lang? at hindi lang girls, pati yung mga pa-girls. Papa daw. Nag smile naman ang mokong sa kanila, feeling talaga.

Ge: babe, let’s go.

Inoffer niya kamay niya sa’kin. Princess na princess lang ako diba. Pagkapasok na naming sa loob, umupo na kami na magkatabi ni Gerald. nag side-view ako at binaling ko yung tngin ko sa left side opposite kay Gerald. kasi…. Kinikilig ako. Hello. Sino ba naman ang hindi kikiligin ng bongga nito diba? Ramdam ko nagbublush ako, kasi parnag uminit ang mukha ko. Then biglang hinawakan nig e ang face ko at iniharap sa kanya…

Ge: uyyy, kinikilig ang babe ko. Kinikilig ka no?

Kim: di kaya…

Ge: Tinuro ang face ni Kim. Yan oh, ebidendiya.

Kim: oo na nga.

Ge: Pinisil ang ilong ni Kim.

Kim: Teka, bago tayo langgamin dito, hindi pa ba tayo aalis? Ano, dito na lang ba tayo. Yung pilot kanina pa nakatingin sa’tin.

Ge: ay, oo nga pala. Sorry.

Sumenyas si Gerald sa piloto, na pwede na kaming umalis.

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
superkgfriends #1
may soft copy kaya?hehe
KG4life #2
DESTINY indeed!!! Thanks for this Kimerald fanfic, I hope you can make another fanfic :)
philhaus115 #3
thanks for the updates...isang bagsak lang ah...
:-)
philhaus115 #4
more updates please, thank you for re-posting the lost chapters...
4everkg #5
thank you for the upadate..please update again..
KG4life #6
Waaaa the first time ;) and ano kaya surprise ni daddy chiu?
b1_nipahut #7
waaaaaaaaaaaaaaaaaa pabaon talga!!

pandesal lan ang peg hahaha

i lurve it, what kaya suprise ni dadi chiu??

cant wait for more update.
tnx
nippyz #8
waaaaaaaaaaaaaaaa kaloka first time LOL! thnx sa update mo...:))
keeegeee #9
waaaaaaaaaaaaaa!!!

ohhhhh--eemmmm--GERALD!!!!

i love the PINABAONan!!waaaaaa
wagas ang banat ni Kim dito!!lolz

salamat ng marami Bubblegumgirl!! :kiss:
KG4life #10
JP wrong timing ka naman eh...pero di bale...may continuation sa room naman eh ;) *naughthy*