Kinabukasan…

Hay! Ang ganda ng gising ko… teka! Ba’t ang sakit ng ulo ko…

Flashback!!!

Pagkatapos ng eksena naming ni Gerald, pumunta kami sa pinareserve niya na resto, nag dinner lang kami doon, nandun sila Mamang Pokie, Jp, at ang mga friends namin. Pagkatapos ng dinner nagkakaayaan na pumunta ng bar. Ayun, pinabigyan ko na total 1^st monthsary naming ni Ge, sumama na rin kaming mga girls baka kasi ma ulit pa yung tulad sa nangyari kay Maja and Matteo. Oo nga pala, ok na sila, nagkabati na sila. Itong bez ko kasi hindi rin matiis si Matteo.

Kaya nung pumunta kami sa bar, ayon napainom ako ng hindi oras, kasi yung mga friends kong babae uminom sila alangan naman tumunganga lang ako sa kanila. Hindi ko na namalauan na mukhang napaparami na ang inom ko, ok lang nandiyan naman si Gerald para umalalay, tsaka sobrang saya lang ako ngayon. Hindi lahat ng umiinom bigo. Hahaha.

At heto na nga ang reulta… ang sakit-sakit ng ulo ko…

Teka, parang may kumakatok sa pintuan ko…

???: Kimmy? Princess?

Kim: Sino kaya ito?

Pagbukas ko ng pinto…

Kim: Papa? Ikaw ba talaga yan? Papa, miss na miss na kita. Sabay yakap ko sa aking papa.

Papa Wils: Ako nga anak, bakit mas lalao bang gumwapo si Papa? Miss na miss ko na din kayo anak.

Kim: Teka, ba’t po kayo nandito? Nagkita nab a kayo ni Jp?

Papa Wils: Oo, nandun sa baba. Hinahalungkat ang gma pasalubong ko sa inyo.

Kim: Papa, ito ba ang sinasabi mong surprise?

Papa Wils: Oo anak. Halika ka sa baba, tignan mo yung mga pasalubong ko para sa’yo.

Bumaba na nga kami ni Papa. Sila Mamang Pokie at Jp ayun busy kakahalungkat ng mga dalang pasalubong ni Papa.

Jp: Ate, tignan mo. Astig! PSVita. Wow! Maiinggit mga kaibigan ko nito. Thanks papa, you’re the best!

Papa Wils: Welcome anak.

Kim: Wow papa. Ang ganda. Isang mamahaling bag ang dala ni papa para sa akin ang mga iba’t ibang klase ng damit. Ang gaganda. Kay mamang pokie ganun din. Thank you Papa.

Papa Wils: Welcome mga anak.

Mamang Pokie: ay teka yung niluto ko pala. Malapit na itong maluto.

Habang tingin ako ng tingin sa mga pasalubong ni papa…

Kim: Papa, ba’t naman po biglaan ang uwi niyo?

Papa Wils: Mamaya anak mag usap tayo…

Kim: ah, ok po…

Pagkalipas ng ilang minute…

Mamang Pokie: Breakfast is ready…

Papa Wils: Halika na kayo, kain na tayo.

Ayun, kumain na kami ng breakfast tapos hindi ko alam kung bakit ako kinakabahan. Baka over joyed lang itong nararamdaman ko kasi yung gma importanteng tao sa buhay ko kasama ko ngayon. Naisip ko si Gerald, ipapakilala ko siya kay Papa. Sana magustuhan siya ni papa.

Pagkatapos naming kumain, pinabihis ako ni Papa. Ewan ko kung saan kami pupunta. Pero bakit kinakabahan pa din ako?

Pumunta na nga ako sa room ko para maligo at para magbihis ng masusuot. Saan kaya kami pupunta ni papa? Pagkatapos kung magbihis bumaba na ako, sila papa nasa sala. Si Jp busy kakalaro ng kanyang PSVita, si mamang naman nasa kusina nag lilinis.

Kim: papa, I’m ready…

Papa Wils: Good, Jp anak dito ka na muna ok? May pag-uusapan lang kami ng ate mo.

Si Jp no reaction.

Umalis na nga kami ni Papa, hindi ako nakapagpaalam kay Gerald, mamaya na lang itetext ko na lang siya si Papa naman kasama ko eh.

Habang nasa daan tahimik lang kami ni papa, kinakabahan na talaga ako. Teka, parang alam ko itong pupuntahan naming ah. Tama, papunta ito sa burol kung saan palagi akong dinadala ni papa nung maliit pa ako pag umiiyak ako. Ano kaya gagawin naming dito. Ganun ba ka seryoso ang pag-uusapan namin?

Pagkadating namin sa burol, bumaba na kami ni Papa sa sasakyan. Tahimik pa rin siya, mukhang malalim ang iniisip. Tungkol ba to’ sa mama namin? Umupo kami ni papa sa damohan… hindi ko na talaga kaya…

Kim: Papa, ba’t po tayo nandito? May problema po ba?

Papa Wils: Kimmy anak, may sasabihin sana ako sa’yo…

Kim: Ano po yun papa?

Papa Wils: Naalala mo? PInangako ko sa’yo na hindi natin susundin ang arrange marriage sa pamilya natin…

Nagulat ako sa sinabi ni Papa. Ano daw? Arrange marriage? Sino? Ako? Kanino?

Papa Wils: I’m sorry anak, mukhang hindi ko yata matutupad ang promise ko sa’yo…

Kim: papa, diretsohin niyo na lang po ako…

Papa Wils: I want you to marry my bestfriend’s son…

Kim: Tumayo ako, hindi pwede. Paano si Gerald? Pinangako ko sa kanya na hindi na ulit mangyayari ang nangyari sa kanila ni Ash. Papa, ayoko ko, hindi pwede. May boyfriend nap o ako ngayon at mahal na mahal ko siya.

Papa Wils: Anak, please huminahon ka… let me explain first…

Kim: Papa, huminahon ako? Alam mong ng dahil diyan muntik na akong magpakamatay.

Papa Wils: Naiintidihan kita anak, pero sana intindihin mo rin ako. Para sa’yo, sa inyo naman ni J pang ginagawa ko. Para maging maganda ang future niyo.

Kim: papa, alam niyo na kahit kalian hindi ko maiintidihan kung bakit ipapakasal niyo ako sa lalaking hindi ko mahal.

Papa Wils: Kimmy anak, ito na lang ang paraan para hindi mawala sa atin ang negosyo na matagal kong pinaghirapan. Kapag hindi nagsama ang aming investments ng bestfriend ko, matatalo kami. Mawawala ang aming negosyo.

Kim: papa, mas importante pa ba ang negosyo niyo kaysa sa nararamdaman ko?

Papa Wils: Anak, wag mong isipin yan. Ofcourse, mas importante kayo ni Jp kaysa negosyo ko, pero balang araw sa inyo din naman ito mapupunta anak. Kaya please pag-isipan mo anak.

Kim: hindi papa, wala na dapat pag-isipan pa. Ayoko, I won’t do it just for that damn business.

Papa Wils: Anak…