Si…

Gerald…

Ayan, umiyak na naman ako.

Ge: babe…

Nagsimula ulit akong maglakad. Di na ako tumitingin sa kanya. Di ko siya pinapansin.

Ge: baaaaaabe…

Sigaw ni Gerald. babe na ngayon? Babe mo mukha mo. Nagpatuloy lang ako sa paglakad.

Ge: Kimberly Sue Yap Chiuuuuuuuu!

Sigaw niya ulit. Aba, di na nahiya sabihin ba naman buong pangalan ko. Lakad pa din ako.

Ge: gusto mo lagyan ko ng Anderson? Sige… Kimberly Sue yap Chiu – Andersoooon.

Napatigil ako… tapos lumakad ulit. Hahaha. Ang arte ko lang. Di pa nga nagpoprose sa’kin. Hihihi. Bahala siya sa buhay niya. Lakad lang ako ng lakad at tumakbo ng papalapit sa’kin si Gerald. nang maabutan niya ako, hinawakan niya ako kaagad sa braso.

Kim: aray, nasasaktan ako.

Tapos binitiwan niya ako.

Ge: I’m sorry…

Tapos yumuko siya, kita kong malungkot ang mukha niya.

Kim: for what?

Ge: dun sa kanina…

Kim: ewan ko sa’yo…

Ge: babe…

Maamo niyang sabi, pero ako tumahimik lang umiyak na naman kasi ako… tumingin siya sa’kin tapos pinunasan niya ang luha ko gamit ang kamay niya.

Ge: babe, I’m sorry.

Sorry – sorry. Akala niya ganun na lang yun? Tahimik pa din ako. Hinug na ako ni Gerald ng mahigpit.

Ge: sorry… sorry… sorry… sorry…

Paulit-ulit siya. Nabibingi na ako sa sorry niya, tapos yayakapin ko n asana pero naramdaman kong mainit ang katawan niya. Umalis ako sa pagkayakap sa kanya…

Kim: ge, may sakit ka ba?

Tumango lang siya.

Kim: ba’t di mo kaagad sinabi? Kelan pa masama pakiramdam mo?

Ge: masakit na ulo ko kanina pa hindi pa tayo dumating dito. Kaya nga hindi na ako masyado nakikipag kulitan sa inyo.

Kaya pala parang bad mood siya kanina. Ako naman ito inuna ang pan-iinarte…

Kim: yun lang ba?

Tumango siya ulit. Malungkot pa rin mukha niya. Oo, siya na ang malungkot ang mukha ngayon. Dahil bas a sakit yun? Or baka may problema kaya siya? Baka nung nakita niya ulit si Ashley bumalik ang pagmamahal niya. Oh nooo! Wag naman po sana Lord.

Kim: halika na. uminom ka ng gamot tapos magpahinga na ok?

Nang makarating na kami sa room naming. Oo, isang room lang kami ni Gerald. Shhh na lang kayo. Hahaha.pinahiga ko na siya sa kama…

Kim: ge, saan na yung mga gamit natin?

Naku, nakatulog na. ako na nga lang ang maghahanap… ayun nakita ko na. ginising ko na muna siya para painumin ng gamot. Pagkatapos niyang uminom, tinabihan ko siya sa kama.

Kim: ok ka na?

Tumango lang siya. Ganito ba talaga siya magkasakit? Hindi nagsasalita?

Kim: dito ka lang ha. kukuha lang ako ng pagkain.

Ge: no…

HInila niya kamay ko.

Ge: dito ka lang sa tabi ko… ikaw kailangan ko…

Naku naman. May sakit ba talaga ito or nagsasakit-sakitan lang?

Kim: babe, kukuha lang ako ng food mo.

Ge: di na kailangan. Konting pahinga lang ok na ako.

Woah! 15 mins? Eh ang init kaya niya. Ano feeling niya sa katawan niya? Si superman?

Ge: pleaseee. Dito ka na lang. I want you… I need you…

I want you? I need you? Naku, ano ba itong iniisip ko. Lagot ka sa’kin Geraldo pag nalaman kong nag-iinarte ka lang.

Kim: mahawa pa ako sa’yo eh.

Tapos biglang upo siya sa kama, hinug niya ako.

Ge: ayan, titigan lang kita. Gagaling na ako.

Kim: nakakatakot ka naman. Ano akala mo sa’kin, buhay na gamot? Ang weird mo ngayon ah.

Ge: hindi no. shhh. Tumahik ka na lang. kinukuha ko ang energy mo.

Tumahimik na lang ako, pinabayaan ko na lang siya nakayakap sa’kin. Sinandal na niya ang ulo niya sa balikat ko. Hinawakan ko naman ang kamay niya. Then nag salita na naman siya. Akala ko ba gusto niya ng tahimik?

Ge: I know, galit ka pa sa’kin.

Kim: hindi na…

Aba, nag smile ang mokong, at nakapikit pa ang mga mata niya. Feel na feel?

Ge: I love you…

Tapos tumahimik na siya, sasalita na ako ng…

Ge: babe, I wan to tell you something…

Kim: ano yun babe?

Ang tagal sumagot. Waaa. Nakakaloka pag lingon ko sa kanya, tulog sa balikat ko. Ano kaya yung something na yun? Gusto pa niya akong mag-isip kung ano yun. Pa suspense pa? Kainis naman!