closer.

First True Love

 

RING… RING… RING…

Kim: Wohoo. Dismissal na. Teka, nasaan na ang mga tao? Naku naman, iniwan na ako ng mga kaibigan ko. Hindi man lang ako ginising ng mga yun, paano kung nandito yung mamamatay na tao nay un…

Ge: sinong mamamatay na tao ha?

Kim:  hala. Ito na nga ba ang sinasabo ko eh. Lord, help! Pakialam mo.

Ge: may pakialam ako sa’yo dahil nabangga mo ako remember? Hinawakan nito ang kamay ni Kim.

Kim: ouch! Ano ba. Bitiwan mo nga ako.

Ge: hindi kita bibitiwan. You need to follow me. You will be my slave forever.

Kim: Aba kulang na lang ay tumawa ang mokong ng pang devil na tawa. Demonyo talaga. At sino naman ang nagsabi sa’yo na papaya akong maging slave mo?

Ge: ako? May angal ka? kaya kung ayaw mong masaktan sumunod ka na lang sa lahat ng sasabihin ko. Ok?

Kim: oo na. unggoy!

Ge: sinong unggoy ha?

Kim: bakit may nakikita ka pa bang ibang unggoy dito? Malamang ikaw yun.

Ge: ah, unggoy pala ah. Eh ikaw kambing. Meee… Meee… Meee…

Kim: Uha… Uha… Uha…

Ge: tigil mo na nga yan. Tara na nga.

Kim: pikon talo. Nag smile kay Gerald.

Ge: isa pang smile, hahalikan kita.

Kim: uyy, crush mo ako no.

Ge: ayaw mo talga tumigil?

Kim: ito nap o, behave na ako.

Ge: kambing ka nga talaga, ang ingay-ingay mo.

Paglabas naming sa gate, nakita naming ang grupo nila Jason.

Jason: aha, kung sinuswerte ka nga naman. At kasama pa niya ang magandang babae na ito. Sabay lapit ni Jason sa’kin at hinawakan ang mukha ko.

Ge: Sa’kin ka may problema, ako ang harapin mo. Leave my girlfriend alone.

Kim: Ano daw? Girlfriend? Naku ha, kanina lang eh kambing da ako ngayon girlfriend na niya. Aba. Aba. Hindi pwede yan. Sinong…

Ge: Pwede ba, tumahimik ka na lang.

Saktong paharap na si Gerald kay Jason ng suntukin ni Jason si Gerald sa mukha. Natumba itp pero hindi naman kaagad sumuko. Tumayo kaagad si Gerald para gumanti. Natamaan niya kaagad si Jason, pero talo pa rin ito dahil kasama nito ang ibang member sa frat.

Nakita kong duguan na si Gerald kaya sigaw na ako ng sigaw na tulong. Mabuti na lang at narinig iyon ni manong guard at daling-dali siyang lumapit sa’min.

Bigla naman nag takbuhan ang grupo ni Jason. Tinulungan ko na lang si Gerald na makatayo. Pero mukhang hindi na kaya nito kasi duguan na ang kanyang mukha.

Kim: hoy, Gerald. Ok ka lang ba?

Ge: sa tingin mo?

Kim: nabogbog ka na nga, suplado ka pa rin.

Ge: ano magkukwentohan lang ba tayo dito?

Kim: teka, tatawagan ko si manong fredo.

Pagdating ni manong fredo ay dumiretso na kami sa bahay, ayaw kasi ng mokong na dalhin ko siya sa hospital sa bahay na lang daw naming ko siya gamutin. At ginawa akong nurse ha, kaya nga business add kinuha ko dahil takot ako sa mga dugo-dugo eh.

Pagdating sa bahay ay mahimbing ang tulog ng mokong, ang hirap pa niyang gisingin. Kaya nagpatulong na lang ako kay manong fredo na buhatin siya papunta sa aking kwarto.

Pagdating sa kwarto ko nagpakuha na kaagad ako kay mamang pokie ng mga gamot. Habang nililinis ko ang mga sugat niya, nahawi ko ang buhok niya at nagkaroon ng chance na Makita ko ang buong mukha niya.

Kim: naku, ang gwapo mo naman pala eh. Bakit ka nagtatago dito sa buhok eh. May ibubuga ka naman. Oh, tignan mo. Mukhang yummy ka pa. Gupitan ko kaya ang buhok nito. Hihihi. Naku, wag na nga lang baka mapatay ako nito ng di oras.

Ge: ganyan ba ako ka gwapo at titig na titig ka sa mukha ko.

Kim: sino? Excuse me! Hindi po ako nakatitig sa muk-ha niyo. Dito oh, sa mga sugat niyo. Mas lalo kong diniinan ang paglagay ng gamot sa kanyang sugat.

Ge: aray, dahan dahan pwede?

Kim: heh! Ayan pwede nalinis ko na yang mga sugat mo. Pwede ka ng umuwi.

Ge: sinong nagsabi sa’yo na uuwi ako?

Kim: aba, kung makaasta ka parang bahay mo ito ah.

Ge: Iniba ang usapan. Di mo man lang ba ako papakainin? Gutom na gutom na ako oh.

Kim: sige na nga, pero pagkatapos mong kumain umuwi ka na sa inyo ah.

Biglang tumayo si Gerald at nauna ng lumabas sa kwarto ni Kim.

Kim: Grr. Bastos talaga.

Ge: Habang naglalakad sa hagdan papaba. Ang cute talaga niya. Lalo na pag galit.

Pinakilala ko si Gerald kay mamang at inexpalin ko na rin sa kanya kung bakit nandun si Gerald sa bahay namin. Mabuti na lang at mabilis pumick-up si mamang.

Pagkatapos naming kumain ay tumayo na si Gerald, akala ko ay uuwi na ang mokong sa sala lang pala dum iretso.

Kim: mamang, ikaw na muna bahala diyan sa bwisita natin ha. maliligo lang po ako.

Mamang Pokie: asus! Bwisita talaga ha.

Kim: mamang…

Papalabas na ako sa aking banyo ng Makita ko si Gerald na nakahiga sa kama ko. Nagbalak akong sumigaw pero walang lumabas na boses galling sa bibig ko.

Kim: Gerald. Hoy! Unggoy. Pwede bah, umuwi ka na sa inyo at magbibihis pa ako. Naku mukhang nakatulog na naman yata. Patay.

Kinuha ko ang kaing pantulog at dinala sa kwarto ni mamang para doon na magbihis. Pero pagbalik ko, aba wala na ang mokong nasaan na kaya yun.

Ge: sino ito? boyfriend mo? Hawak nito ang picture frame naming ni Xian.

Kim: pwede bah, wag kang pakialamero. Kinuha ko kaagad ang picture frame sa kamay ni Gerald at tinapon sa basurahan.

Ge: aha, masamang nakaraan na ayaw ng balikan. Tumawa ito.

Kim: pwede ba, matutulog na ako. Umuwi ka nap o sa inyo. Ipapahatid na lang kita kay manong.

Ge: sino nag sabi sa’yo na uuwi ako? Dito ako matutulog. Kaya Humiga ito sa kama c’mon babe.

Kim: naku, bakit ba ganito. Bakit hindi ako makahindi sa mokong na ito. Para bang may malaki akong utang sa kanya na kahit ano gusto niya eh ito naman ako sunod ng sunod. Haaay! Oh sige, pwede ka matulog dito pero dito ka sa sahig.

Ge: ano? Ang sakit sakit ng katawan ko tapos sa sahig mo ako papatulugin.

Kim: grrr. Bahala ka na nga diyan. Akin na yang unan at comforter ko.

Madalim na sa aking kwarto, at ang mokong mahimbing ang tulog. Feel na feel ang malambot kong kama. Bumangon ako, medyo kita pa ang kanyang mukha dahil may konting liwanag galling sa poste sa labas n gaming bahay. Hay, ang gwapo talaga ng mokong na ito. Lalo na pag nag pagupit siya. Naku, ang amo-amo ng mukha pag tulog pero pag gising… wala na. hihihi.

Teka, parang may gumalaw. Bigla akong bumalik sa paghiga baka Makita pa niya akong tinititigan ko ang kanyang mukha. Nang biglang may yumakap sa likod ko…

Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!

Comments

You must be logged in to comment
superkgfriends #1
may soft copy kaya?hehe
KG4life #2
DESTINY indeed!!! Thanks for this Kimerald fanfic, I hope you can make another fanfic :)
philhaus115 #3
thanks for the updates...isang bagsak lang ah...
:-)
philhaus115 #4
more updates please, thank you for re-posting the lost chapters...
4everkg #5
thank you for the upadate..please update again..
KG4life #6
Waaaa the first time ;) and ano kaya surprise ni daddy chiu?
b1_nipahut #7
waaaaaaaaaaaaaaaaaa pabaon talga!!

pandesal lan ang peg hahaha

i lurve it, what kaya suprise ni dadi chiu??

cant wait for more update.
tnx
nippyz #8
waaaaaaaaaaaaaaaa kaloka first time LOL! thnx sa update mo...:))
keeegeee #9
waaaaaaaaaaaaaa!!!

ohhhhh--eemmmm--GERALD!!!!

i love the PINABAONan!!waaaaaa
wagas ang banat ni Kim dito!!lolz

salamat ng marami Bubblegumgirl!! :kiss:
KG4life #10
JP wrong timing ka naman eh...pero di bale...may continuation sa room naman eh ;) *naughthy*