"Toy? tingin mo toy yan?!" sigaw ko habang dahang dahang umaatras. Aba kase naman, nilalapit niya sakin yung bagay na yun!

"Oo, toy." hindi ba niya ititigil yang pag ngiti niya?  Nakakatae na ha. Pati lecheng puso 'to. Lee sungmin! Ahas lang yan! At lee sungmin, oo pwede mo yang ikamatay! Mababawasan ang gwapo sa mundo!

"Hindi yan laruan! Sinong maglalagay ng ganyan diyan ha?" sabi ko at wala pa rin ayaw niya magpatibag, kahit kitang kita ko na kung paano siya lumabas dala dala yung mukha niyang putlang putla.

Toy pala ha.

Puro yabang kase alam.

---

Natapos na ako sa pagaayos ng gamit ko at takang taka lang talaga ko. Bakit may napakalaking bakante sa tent na 'to. Siguro nga may kasama ko pero bakit hindi pa siya dumadating? May announcement kasi kanina.

"Good day everyone! Obviously, nandito na tayo sa ating campsite. Ang unang kailangan niyong gawin ay ayusin yang mga gamit niyo at lumabas kayo ng 7 pm at may activity tayong gagawin. So take a good rest!" boses yun ng adviser kong si Ms. Selvi.

Pero 6:30 na ngayon at wala pa yung kasama ko. Maybe alam nung kasama ko na isa akong hari na dapat ako lamang ang dapat mag-isa.

---

"It's now exactly 7 pm, so students get out of your tents! We will start our activity in 10 minutes. Be sure to be ready!" 
 

Ang ganda ganda ng tulog ko grabe, nakasakay daw ako sa rainbow tas bigla pa akong magigising sa announcement.

Kaya ayoko ng camping eh, istorbo talaga pramis.

Tumingin tingin ako sa paligid at wala parin talaga yung prisensya nung kasama ko. Napailing na lamang ako at lumabas. 

Nakita ko ang mga estudyante na nagsisilabasan na rin sa tent nila. 

Mga dalawang bus para sa kabatch kong year. Ang ibang year kase ibang lugar sila magcacamping. Pag nagsama sama kami dito aba naman, edsa people power revolution.

May lumapit saking babae at may inabot na papel. Anong kaekekan 'to. Tatanungin kona sana siya pero bigla na lang akong iniwan.

Sinuri ko ang nakatuping papel at binuksan. Ano na naman yang pakulo 'to. 

"Hello to you! This is your lucky number! Sixty nine, find someone with the same number as yours and you'll be rewarded! That will be the task of the night. Be sure to be wise or you'll be tricked! The two hours of hunting for your partner will start after we distributed the papers." need kong tissue, need kong tissue.

"Ka--" ang bastos pucha, may tagalog version sa baba. Hindi ko itatanggi, bumaba tingin ko sa sarili ko ah. Putek na mga tao 'to.

Sinong bang may pake sa reward ha? Maghanapan sila, wala akong pake. Nagsimula na akong maglakad pabalik sa tent ng may humigit sa braso ko at mukha ni heechul ang bumulaga saken.

'-'

"Anong kailangan mo?" sabay alis ng kamay niya sa braso ko. Bagong gising ako, di maganda timpla ko.

Pero nakangiti parin siya.

"Anong number mo?" 

"...69."

"Omg! Ako 70!"

"Eer.. ganun." May mali sa tuktok neto. Sigurado ako diyan. Pati hindi ko naman tinatanong. Pasayaw sayaw pa siya tas hinila ako doon sa tumpok kung nasan yung ibang nerds aka killerx. Andun din si yesung pero wala si kyuhyun. 

Nilingkis na siguro ng ahas na hawak niya kanina. Ngiting tagumpay!

"So, magsama sama tayong hahanapin yung kaparehas nating number."

Sino nagsabing sasama ako? Sinamaan ko ng tingin si heechul at nagpeace sign lang siya saken. 

Langyang 'to.

"Pero bago yan, kakausapin ko muna si yesung. Maghintay lang muna kayo dito ha." aba paespesyal pa 'to. Di pa kanina nag-usap.

Tiningnan na lang namin sila papalayo at pagkalayo nila, sinimulan akong kausapin or more like asarin ng dalawang ulupong na nagngangalang siwon at donghae.

May joke silang sinabi sakin, gwapo daw si kyuhyun. Patulan ko na daw. Kailangan nila ng gamot shet.

---

Heechul POV.

"Asan na yung number mo?" 

Umaandar naman 'tong kanggunggungan ko. Sixty nine yung number na na kay yesung kaya dapat ko yung makuha at ibigay kay kyuhyun.

"Bakit?" hindi ko talaga alam pero wari ko wala siyang intensyon makisama o makipag-usap samin. Ibang iba siya sa kapatid niyang si kyuhyun. Hindi naman 'to ganto dati eh. Nagsimula lang ito ng namatay si tito.

"Bigay mo saken, palit tayo." ang talas ng tingin niya. Ano bang problema nito.

"Ayoko." sabi niya at lumakad palayo.

Hinarap ko siya sakin at kinuha yung papel sa back pocket niya. Kanina, nakita kong nilagay niya yun dun.

Bago pa man siya makapagsalita o makagalaw, umalis na agad ako pero di ko naiwasan ang pagikom ng kanan niyang kamay.

Ayoko mag-isip ng kung ano pa.

Now, asan na ang pinsan kong si kamatayan.

Itutuloy..

Omg talaga, magkasabay ang labas ng season 2 ng boku no hero academia saka shingeki no kyojin. DAEBAK!