Hirap na hirap na idinilat ni Wendy ang mga mata niya, una niyang ginawa ay iginala niya ang mata niya sa loob ng kwarto niya. Napamura nang mahina ang doctor bago niya tinakpan ng unan ang ulo niya. " sobrang sakit ng ulo ko." hindi alam ni Wendy kung ano ba ang dapat niyang gawin ngayon, dahan dahan niyang kinuha ang cellphone niya na nasa bedside table. Nasilaw pa ang doctor sa taas ng brightness nito kaya agad niyang inilapag ulit. "Sino naghatid saken pauwi?" dahan dahan na umupo si Wendy sa kama niya, napabuntong hininga nalang siya nung maalala niya kung bakit siya uminom kagabi. Napailing nalang si Wendy saka dahan dahan na tumayo. Dinampot niya rin ang cellphone niya saka siya lumabas ng kwarto niya. 

Nanlaki ang mata ni Wendy nung makita niya si Irene na nakatayo sa kusina niya, naka suot ng pink na apron ang business woman habang tinitigan ang niluluto niya. "Oh... you are gising na pala. You make upo muna diyan so you can eat na." hindi alam ni Wendy kung ano gagawin niya, agad niyang nirub ang mata niya pero hindi naman nawala si Irene. Kinurot niya rin ang sarili niya habang nakatingin kay Irene, hindi parin nawala ang babae kaya sigurado si Wendy na hindi ito isang panaginip. Tumingin si Irene kay Wendy nung hindi ito gumalaw sa kinatatayuan niya. "Sorry for using your kitchen, I just want you to eat something. Also... nag tawag yung pinsan mo earlier sa phone dito. So I said you are badly down because of hangover." napalunok si Wendy habang nakatayo parin doon, wala naman nang naging choice si Irene kung hindi hilain ito para umupo. Napakamot si Wendy sa may batok niya habang pinagmamasdan si Irene na nilapag ang kimchi stew. 

Ngumiting tipid si Wendy kay Irene, aalis na sana si Irene nung biglang hawakan ni Wendy ang wrist niya. "Eat with me?" ngumiti naman si Irene saka hinawi ang buhok ni Wendy na nahulog sa mukha niya. Agad na bumilis ang tibok ng puso ng doctor habang nakatingin sa maamong mga mata ni Irene. Agad namang umupo si Irene sa harap ni Wendy saka kumain ng isang slice ng apple. 

Tahimik na pinagmamasdan ni Irene si Wendy na tahimik na kumakain, hanggang ngayon gusto malaman ni Irene kung ano ba ang reason kung bakit uminom si Wendy. Sinalinan ni Irene ng tubig si Wendy na agad na ngumiti ng tipid sa kaniya. "Eat well hmm?" tumango naman ang doctor habang kumakain din ng mga side dishes na ginawa ni Irene. Mabilis ang tibok ng puso ni Wendy habang kumakain, nakikita niya rin ang bigat ng titig ni Irene sa kaniya. Hindi niya alam kung bakit, o ano ba ang nangyari kagabi. 

"May nagawa ba akong weird kagabi?" natawa naman si Irene habang kumakain parin ng apple, nakatingin lang siya kay Wendy bago nagkibit balikat. Napaisip naman lalo ang doctor at sigurado siya na may nagawa siyang hindi tama, or possible na may nagawa siyang kahihiyan. "Ahhh I'm really drunk... I'm sorry..." hindi natapos ni Wendy ang sasabihin niya nung ilapit ni Irene ang mukha niya kay Wendy. Agad na namula ang doctor at napalunok pa ito habang inilalayo ang tingin sa mga mapulang labi ni Irene. 

Tumawa nalang si Irene saka tumango tango. "No need to apologize, wala ka namang ginawa." napakagat sa ibabang labi si Wendy bago tumango. Pilit na pinapakalma ni Wendy ang puso niyang parang gustong kumawala sa may dibdib niya. Nakatingin lang si Irene sa kaniya, may maliit na ngiti sa labi ng business woman. 

Kinuha ni Wendy ang phone niya saka bumuntong hininga, ilang messages ang nakita niya sa phone niya. Mula kay Moonbyul, kay Sua, at pati narin sa mama niya. Hindi alam ni Wendy kung ano ba ang dapat niyang gawin. Bumuntong hininga si Wendy bago niya binuksan ang message ng mom niya. 

Mom: Wala ka na bang alam gawin kung hindi ipahiya ako sa mga anak ng kaibigan ko?! Nakakahiya sa anak ni Prosecutor Jung! Anong ginawa mo kagabi ha! 

Mom: Wala ka talaga pinagkakatandaan Wendy! Pumunta ka mamaya sa family dinner! Umayos ka Wendy!

Mom: Hayop ka napakawala mong kwentang anak!

Napalunok nalang ang doctor saka niya nilapag ang cellphone niya sa ibabaw ng mesa. Agad namang napick up ni Irene ang pagbabago sa mga mata ni Wendy, gusto niyang tanungin ito pero ayaw niya ring pangunahan si Wendy. Gustong malaman ni Irene kung ano ang mga bagay na bumabagabag kay Wendy pero likas na malihim ang doctor kaya nahihirapan si Irene na magdive pa ng malalim sa isip ni Wendy. "Do you need to go home? I'll drive you home." umiling si Irene habang nakatingin kay Wendy, nakita niya ang lungkot sa mga mata ng doctor, hindi alam ni Irene kung bakit bumigat ang nararamdaman niya. Hindi siya sanay na makitang matamlay si Wendy. 

Nasanay siya sa nature ni Wendy na nangaasar at nakikipagsabayan sa flow ng buhay. Sobrang nanibago si Irene at hindi niya alam kung paano iaapproach ang doctor. "Tutal you are free from work, do you want to make alis?" tumingin si Wendy kay Irene bago ngumiti ng tipid, hindi niya rin maintindihan si Irene kung bakit niya ito ginagawa ngayon. Naalala pa ni Wenyd yung nakita niya kahapon sa may penthouse ni Irene. 

"I need to attend a family dinner today..." napahinto si Wendy nung makita niyang ilapit ni Irene ang mukha niya ulit. Napasinghap siya saka tinitigan ng mata sa mata ang business woman. Hindi mapigilan ni Wendy na tumingin sa mga labi ni Irene bago ibalik ang tingin sa mata niya. 

"Then let's make alis muna before you head to the dinner, lunch palang naman. Come on!" at dahil wala namang choice ang doctor, tumango nalang ito kaya naman ngumiti si Irene saka agad na lumayo para iligpit ang pinagkanan ni Wendy. "Shower ka muna siguro! You still smell like alcohol, Wendy baho." natawa naman si Wendy saka nag glare kay Irene na tumatawa rin habang takip takip pa ang ilong na mas lalong kinatawa ng doctor. 

"You think I'm baho?" tumatawa si Wendy habang pinapanood si Irene na nagliligpit at tinataboy siya. Wala namang siyang nagawa kung hindi pumasok na ulit sa kwarto niya at magsimulang mag prepare na umalis. 

After ilang minutes nakita ni Wendy si Irene na may hawak na susi, tahimik itong nakaupo sa sofa habang inaantay si Wendy. "Ready?"  tumango naman si Wendy kaya agad na tumayo narin si Irene. Nakangiti ang doctor habang nasa loob sila ng elevator. Isa lang naman ang gustong gawin ni Irene ngayon, gusto niyang tulungan si Wendy na makalimutan kahit saglit ang mga bagay na bumabagabag sa kaniya. 

"Where are we going pala?" nakatingin si Wendy kay Irene, ang mga mata ng doctor ay nakafocus kay Irene na hawak ang cellphone niya ngayon. Saglit siyang napatingin at nakita niyang cinacancel niya ang meeting na nakaschedule. "Hey may schedule ka pala, I'm okay naman." ngumiti si Irene saka binulsa ang phone niya, pinaglaruan nalang ni Irene ang susi niya habang nakangiti kay Wendy. 

Hindi alam ni Wendy kung ano ba ang mga bagay na dapat niyang ianticipate ngayong araw, simula nung marinig niya ang family dinner kung saan required siyang pumunta ay napagod na siya agad. Alam ni Wendy na puno na naman ito ng pressure at mga bagay na ayaw niyang idiscuss. Ang gusto lang naman ni Wendy ay mabuhay na hindi siya papakielaman ng nanay niya pero mukhang malabo ito. "Are you not nahihilo na?" umiling si Wendy habang nakasakay sila sa sasakyan ni Irene. Tumango naman ang business woman bago instart ang ignition ng sasakyan niya. "Hello Miss Wendy, I'm Irene and ako po ang iyong companion today!" natawa naman si Wendy habang pinagmamasdan si