Sunday.

 

Tanghali na nung nagising ang lahat. As expected since lahat sila wasak na din. Pero in fairness naman at nakapagsinop pa sila kahit papano. May kokonting kalat na lang sa sala at mga ilang bote ng beer sa sahig. Sakto lang din ang mga biniling foldable mattresses nila Winter at nagkasya naman ang lahat.

 

Unang lumabas ng kwarto si Karina at inayos ang iba pang kalat. After niyang itapon lahat ng basura ay nagwalis at nagmop na din ito. Nagspray na din siya ng air freshener dahil amoy alak sa buong unit. When everything was cleaned, nagsimula na siyang magcheck ng lulutuin for lunch.

 

May lumabas galing sa kabilang kwarto at dire-direcho lang sa kusina. Binati niya ito at nagulat ng bigla siyang yakapin.

 

"Hoy! Ryujin ano yan ah?" sigaw nung kasunod niya palang lumabas, si Yuna pala.

 

Nahimasmasan naman agad yung nangyakap at biglang napa.step back.

 

"Ay hala . Akala ko si babe"

 

Isa isa ng naglabasan ng room ang iba pa nilang kaibigan at pinakahuli nga si Winter.

 

"Keri lang. Understandable naman" sagot na lang ni Karina.

 

Nagtaka ng slight si Winter nung lapitan niya si Karina at Ryujin. Pero wala namang sinabi bago yumakap at sumiksik sa leeg ni Karina.

 

"Jagiyaaaaa. Let's sleep pa" sabi ni Winter.

 

Kanya-kanyang pigil ng tawa na lang. Miski si Karina eh nagulat kasi ngayon lang nag-baby talk sa kanya si Winter.

 

"Jagi, we have guests. I need to cook us lunch na din" sabi ni Karina habang nirurub ang likod ng fiancé niya.

 

"No! Sleep pa tayo" Lalo pa ngang sumiksik si Winter at nag-stomp pa ng paa.

 

Karina waited kung hindi ba talaga mababago isip ni Winter at nung hindi pa din siya dumidilat tinignan niya lang ang friends nila.

 

"Order na lang tayo?"

 

And they agreed naman. Karina told them na tawagin na lang sila sa room pag dumating na. Binuhat na niya papunta ng kwarto si Winter, bridal style at ihiniga na sa kama. Hindi na naman siya inaantok kaya tinabihan niya na lang ito.

 

Pagpasok nung dalawa ay nagpakawala na sila ng mga tawa.

 

"Hala gago. LT si Winter!" sabi ni Ryujin na pinapalo palo na yung kitchen counter.

 

"Sayang walang nakapagcapture nun. Magandang blackmail material sana" sabi naman ni Lia.

 

Nagtaas ng kamay si Chaeryeong. "I think I did guys. Nakaset pa pala sa video yung camera ko. Was supposed to take selfies kasi"

 

Dinouble check nga nila at true enough, kuha sa video ang paglapit at pagsiksik ni Winter kay Karina tapos nagbaby talk.

 

Pinasend na ni Lia ang video sa kanya habang kumukuha na ng order si Yeji para sa ipapadeliver nila.

 

 

 

 

 

"Karina?" sabi ni Ningning habang mahinang kumakatok sa pintuan. Nadala na ata nung last time na pumasok siya sa kwarto ng kaibigan. Narinig naman niya ang pag.hmm ni Karina sa kabilang side. "Andito na yun food"

 

"Alright. Thanks"

 

Umayos na sa pagkakahiga si Karina at pinisil na ang cheeks ng baby na mahimbing pa ding natutulog.

 

"Jagiya. Wake up na po. Time to eat lunch"

 

Unti unti na ding dumilat si Winter at nang masilayan niya ang mukha ni Karina at napangiti ito.

 

"Hi beautiful" bati nito.

 

"Hello gorgeous" sagot naman nung isa.

 

Bumangon na ng tuluyan si Winter at lumabas na silang dalawa. Everyone's at the dining table at saktong dalawang chairs na lang ang empty kaya umupo na sila.

 

Inabot sa kanila ni Yeji ang inorder na food for them at nagsimula na ding kumaen.

 

"Hey Winter, how's rehearsals coming along?" tanong ni Giselle.

 

"It's good. I made some changes with the line up so that's what we're focusing on now. Two more weeks and I'm finally done" sagot naman ni Winter.

 

"True. Graduation na lang talaga at pwede ng magpahinga muna" sabi naman ni Ryujin.

 

"You really taking a year gap babe?" tanong ng katabi niyang si Yeji.

 

"Yes babe. Di ba I told you gusto ko munang magtravel travel"

 

"Solo travel? Baka may mameet kang iba dun. No, dito ka lang"

 

Nagpigil na naman ng tawa ang tropa dahil ngayon lang din nila nakitang mag-ganun si Yeji. Kahit si Karina nagulat kasi she was never like that when they were together.

 

May tatlong nagkatinginan at nagtanguan. Another blackmail material captured.

 

 

 

 

 

Their friends went home after nila mag-lunch at si Winter na ang nagayos ng mga natirang kalat. Si Karina naman ay umupo na sa couch after niyang maligo at naghanap ng papanuorin nila. They usually spend Saturdays as date nights tapos chill lang sila kapag Sunday. Mabilis lang ding naligo si Winter at tumabi na kay Karina.

 

"Ano pala yung binago mo dun sa set list mo jagiya?"

 

"Ahh. Secret. You'll know on that day na lang po"

 

"Wala man lang preview?"

 

Winter zipped her lips. "I can sing you a different song though"

 

Kinuha na niya ang kanyang gitara at umayos na ng upo sa tabi ni Karina.

 

There's no combination of words I could put on the back of a postcard

No song that I could sing, but I can try for your heart

Our dreams, and they are made out of real things

Like a shoe box of photographs

With sepia-toned loving

Love is the answer, at least for most of the questions in my heart

Like why are we here? And where do we go?

And how come it's so hard?

It's not always easy and

Sometimes life can be deceiving

I'll tell you one thing, it's always better when we're together

 

Mmm, it's always better when we're together

Yeah, we'll look at the stars when we're together

Well, it's always better when we're together

Yeah, it's always better when we're together

 

I believe in memories

They look so, so pretty when I sleep

Hey now and, and when I wake up

You look so pretty sleeping next to me

But there is not enough time

And there is no, no song I could sing

And there is no combination of words I could say

But I will still tell you one thing

We're better together

 

Araw araw naiisip ni Karina kung gaano siya kaswerte na si Winter ang kasama niya sa buhay niya ngayon. Hindi man naging maganda ang past niya, sobrang bawi naman ng universe sa kanya at gumawa talaga ng paraan para magkakilala sila. Winter does these little things to her that leaves her speechless. Like this impromptu serenade. Or the flowers she gives her when she gets home. Or when she just straps her to the car and goes on night drives. Kahit wala talaga silang specific na pupuntahan.

 

Minsan naiisip din niya kung enough ba yung mga ginagawa niya for her in return. Like cooking their meals, doing the chores, making sure that everything she needs is already prepared and such.

 

When Winter finished the song, she realized na ang perfect lang nung last lines kasi they are better together naman talaga.

 

 

 

 

 

Wednesday.

 

Karina woke up early and cooked breakfast. After setting the table, she went inside the room and took out the clothes her fiancé will wear for the day. She then proceeded to wake her and helped her up. They then started eating.

 

"Jagi. I was planning to go to the bank pala later. I need to transfer my account here na din kasi" pagpapaalam ni Karina.

 

"Oh okay. You can drive Ruby na lang jagi. Coding si Cruise eh"

 

"Paano ka pupunta ng school?"

 

Natigil sa pagsubo ng kanin si Winter at may naalala bigla nung makita yung date today.

 

"Shocks! I forgot to tell you pala. Dad mentioned na ngayon pala yung dating nung pre-graduation gift niya"

 

Binaba niya ang mga utensils at kinuha ang phone to check the delivery status.

 

"Ayun sakto. Arriving in 15 minutes daw"

 

Karina had no idea kung anong gift yun pero her dad talked to her about something nung nagpunta sila sa house nila two weeks ago.

 

"Yun ba yung pinagusapan niyo last time?"

 

Tumango tango naman si Winter at halatang excited siyang makita ito.

 

They finished eating at nagprepare na sila to leave. They went to get Ruby muna sa parking at inantay na lang ang delivery sa harap ng condo. Accurate naman ang status at kita nila agad ang isang delivery truck na papalapit sa kanila.

 

"Good morning po. Kayo po ba si Miss Winter Kim?" bati nung lalaki na bumaba sa truck.

 

"Ah yes po"

 

Tumango yung lalaki at may mga pinapirmahan munang papers bago nilabas ang customized white Kawasaki Dominar 400 from the truck.

 

Natulala lang si Karina nung inilapit na sa kanila yung big bike at binaba na ang kick stand. Agad din niyang naimagine ang itsura ni Winter while on it. Pasimple na lang siyang napakagabt ng labi kasi ang hot tignan ni Winter kung ganun.

 

"Itetest run niyo pa po ba ma'am?" tanong ulit nung lalaki bago may inabot na dalawang box.

 

"No need na kuya. I think my dad already did last time"

 

Nagpaalam na din ang lalaki at umalis na ang truck. Mabilis namang binuksan ni Winter ang mga boxes at sa loob nito ay isang blue at isang white na mga helmet na may initial nilang dalawa.

 

"Waaaah jagiya! Let's ride later tonight" excited na sabi ni Winter.

 

"Sure jagiya. Baka makalimutan mo na sila Cruise at Ruby nyan ah" asar naman ni Karina.

 

"Syempre hindi po"

 

Nilagay muna ni Winter yung helmet for Karina sa loob ng car.

 

"Jagi, mauuna na po ako ha. Magiingat ka po sa pagdrive ha. Let me know pag nakauwi ka na"

 

"Mas lalong ikaw ang magiingat jagiya. I know your super excited na idrive yan"

 

"I am po. I love you"

 

"I love you more"

 

They kissed muna bago sumakay si Karina sa car at sumakay na din si Winter sa big bike niya.

 

Tama nga ang imagination ni Karina at ang hot talaga tignan ni Winter lalo na nung suot na niya yung helmet.

 

 

 

 

Friday.

 

"Kamusta naman kayo jan ni Winter, nak?" tanong ni nanay Linda kay Karina. Bago kasi sila umalis ay binilhan niya ito ng smart phone para pwede silang magvideo call.

 

Natatawa si Karina kasi noo lang yung kita dun sa kausap niya.

 

"Okay naman po kami nay. Busy si Winter sa rehearsals niya pero lumalabas po kami kapag weekends po. Kayo po ni tatay, kamusta po kayo jan?"

 

"Ayos naman kami dito nak. Kakaalis lang nung nagrenta ditong pamilya. Kaya maya maya lang ay maglilinis na kami ng bahay"

 

"Natanggap niyo po ba yung pinadala kong pera?"

 

"Ay oo nak. Tuwang tuwa ang tatay Mark mo at may pambili na daw ng bagong damit na susuotin namin para sa recital ni Winter"

 

"Kailan po pala ang dating niyo dito?"

 

"Biyernes na kami makakaluwas, nak. May tinatapos kasing trabaho si Mark dun sa kumpare niya"

 

"Ah sige po nay. Balitaan niyo na lang po kami kapag nasa bus station na kayo para masundo namin kayo"

 

"O sige nak. O siya, maglilinis na muna ako dito at bukas ay bagong mga magrerenta ulit. Magiingat kayo palagi jan ha"

 

"Opo nay. Kayo din po"

 

Karina ended the call at bumalik na sa loob ng bahay. Tumambay kasi siya sa balcony habang kausap ang nanay Linda niya. Ang ganda kasi nung sky at magsusunset na din. Nakareceive din siya ng message kay Winter na pauwi na ito. Mag-riride daw sila mamaya at sa labas na lang magdidinner kaya hindi na siya nagluto.

 

Half an hour later, narinig na niyang bumukas ang main door at pumasok na sa loob si Winter. May kausap ito sa phone kaya binati na lang niya ito ng yakap.

 

"Wala man lang sinabi? Bakit naman ganun Soyeon?... Why was I not informed about it? One week na lang o... Major yung part niya dun sa sayaw bakit siya inalis?... Ano? May scandal?... Eh wala naman palang proof ah bakit bigla bigla silang nagdesisyon ng ganun?... Hindi man lang siya pinagtanggol nung college niya?... Gago kamo sila... O sige, balitaan mo na lang ako ah"

 

Binaba na niya ang call at hinigpitan ang yakap kay Karina. Napansin naman niyang stressed yung isa.

 

"What happened jagi?"

 

"Bigla kasing pinull out yung isang major dancer para sa recital. May kumalat daw na scandal or something eh wala naman daw proof na si Soojin talaga yung nasa video. Tapos yung dean nung college niya hindi man lang pinaglaban yung student niya"

 

"Oh no. So what's going to happen now?"

 

"No choice kundi palitan. May mga understudy naman pero iba kasi talaga yung stage presence ni Soojin. Kaya nga siya yung pinakiusapan ko na kukunin ko for the recital eh"

 

Wala naman magawa din si Karina kundi itry na matanggal ang stress ng kanyang fiancé.

 

"Are we still gonna go out tonight? Hindi rin kasi ako nagluto like you said"

 

"Yes po jagi. Papalit lang ako ng damit then we go na po"

 

Tumango na lang si Karina at inantay na lang matapos magbihis si Winter. Once nakaready na, kinuha na nila ang helmets nila then checked kung nakalimutan sila before sila lumabas ng unit.

 

 

 

 

 

Saturday.

 

May plano sanang silang date night kaso hindi nakisama ang panahon at malakas ang buhos ng ulan. Kaya naman naisipan na lang na magluto sila ng dinner. Head chef si Winter at sous chef naman si Karina. Bakit pa nga daw kailangan gumastos sa restaurant kung pwede naman daw silang magluto.

 

"Is it almost done?" tanong ni Karina habang nakapatong ang ulo sa balikat ni Winter. Tapos na kasi siya sa mga side dish niyang caesar salad and mashed potatoes.

 

"Yes po. Just three more minutes na lang" sagot naman ni Winter habang binabantayan ang steak na nakasalang sa pan.

 

Humalik muna si Karina bago niya inayos ang smaller table na gagamitin nila sa may sala at nilipat na ang mga servings ng ginawa niya. Right on cue, pinatay na ni Winter ang stove at trinansfer na ang dalawang steak sa plates nila then dinala na din sa table. Bumalik ulit ito sa kitchen para kunin ang red wine at nilagyan na ang dalawang baso bago siya umupo. They usually sit beside each other kapag sa bahay sila kumakaen pero since it's a 'date night' kaya magkatapat sila ngayon.

 

May soft music din playing in the background.

 

Be my only one

Ireoke bureugo sipeun ireum nae gyeote

Soneul japgoseo gachi georeoyo

 

Biga oneun bamedo oerowotdeon najedo

Geudae hwanhan bitkkareul naege gadeuk chilhaejwoyo

Naega deo jalhalgeyo ireoke gachi isseojundamyeon

 

"It's been exactly four months since I met you jagiya. Definitely one of the best decisions in my life when I pushed for that trip. Who knew I would meet the person who will change my life forever. I love you Karina. And I can't wait for the day I get to call you my wife" sabi ni Winter, eyes locked on the person in front of her.

 

"A few months ago, I didn't know what I wanted to do with my life. But then I met you and it all changed. For the better of course. Words aren't enough to tell you how much you mean to me jagiya. I love you and I can't wait to marry you Winter Kim" sabi naman ni Karina.

 

They both raised their glasses and clinked it.

 

Despite the roaring of the rain outside, it was calmer inside the comforts of their condo unit. Just two people in love having a peaceful date night.

 

When they finished eating and had a few glasses already, Winter stood up as the next song played.

 

"Karina Yu, may I have this dance" she said as she laid out her hand, and the other gladly took it.

The taller one let her arms rest on her lover's neck as the shorter one led the first step along with the music. They danced around the living room and as the almost came to an end, they shared a passionate kiss.

 

Can I go where you go?

Can we always be this close forever and ever?

And ah, take me out, and take me home (forever and ever)

You're my, my, my, my

Oh, you're my, my, my, my

Darling, you're my, my, my, my

Lover

 

 

 

 

 

Tuesday.

 

"Jagi, nakita mo ba yung black and white plaid polo ko?" tanong ni Winter habang may hinahanap sa cabinet nila.

 

Nasa may kusina si Karina at naghuhugas ng mga ginamit nila nung breakfast.

 

"If it's not yet there, baka nasa dryer pa jagi"

 

Lumabas ng bedroom si Winter at pumunta sa laundry area. Binuksan ang dryer at hinalungkat ang mga damit sa loob. Lumabas ng nakasimangot dahil hindi pa din nakita ang hinahanap.

 

"Wala naman dun eh" pagmamaktol nito.

 

Nagpunas ng kamay si Karina at pumasok na din sa laundry area. Confirmed na wala dun ang damit kaya pumasok naman siya sa bedroom. Ilang sandali lang ay lumabas na ito at hawak ang nakahanger na polo.

 

"Eh ano ito jagiya?"

 

Nanlaki ang mata ni Winter. She swears na wala talaga siyang nakita sa cabinet kanina.

 

"Wow! Magic!" yan na lang ang nasabi niya bago niya inabot ang damit at isinuot na ito.

 

Napailing na lang si Karina. Kung makakalimutin siya, minsang bulag naman si Winter. Ilang beses na kasing nangyayare na kapag may hinahanap ito, kahit nasa harapan lang talaga niya eh si Karina pa ang makakakita.

 

"That's why I sorted it by purpose jagiya. Nasa section siya ng mostly used. Didn't you see the label?"

 

Napakamot na lang ng ulo si Winter. Dinouble check niya pa at true enough may label nga yung cabinet the way Karina said. Mostly used, rarely used, for special occasions, house use and such.

 

"I'll take note of that next time jagiya. I'm sorry"

 

"It's okay jagi. Akala ko kasi yung red and black yung gusto mong suotin today kasi yun yung sabi mo kagabi"

 

"Must've slipped my mind po"

 

Tinulungan na mag-ayos ng gamit ni Karina si Winter and after that, lumabas na din ito ng unit.

 

 

 

 

 

Thursday.

 

Half day lang ang naging rehearsals ni Winter dahil hindi pa siya nakakabili ng isusuot niya para sa recital kaya naman on the way na sila ni Karina sa mall.

 

"What are we going to look for ba?" tanong ni Karina.

 

"I was thinking like yung suot nung main vocalist ng Red Velvet nung kinanta niya yung Light Me Up on one of their concerts but in all white"

 

Agad namang sinearch ni Karina yung tinutukoy niya. Tapos pinakita kay Winter to confirm.

 

"This one?"

 

Nasa stoplight naman sila kaya tinignan ni Winter ang nakaabang na phone.

 

"Yes po"

 

Nagsuggest ng mga stores si Karina kung saan pwede silang tumingin kaya pagdating nila ng mall ay inisa isa na nila ito.

 

After three hours, finally nahanap na ni Winter ang gusto niya. Perfect fit din kaya naman binili na niya agad ito and since nasa mall na lang din sila, tinuloy na nila ang pagshopping.

 

Pinigilan na ni Karina si Winter sa pagbili ng makita niya ang last piece of clothing na kinuha nito ay muntik ng mag-five digits.

 

"Jagi. I know money is not an issue to you pero this is enough. Hindi naman ako informed na balak mong palitan lahat ng damit sa cabinet natin"

 

Agad namang sumimangot yung isa dahil may balak pa siyang ibang bilhin. Bago pa umapila si Winter ay hinila na siya ni Karina sa counter para magbayad.

 

They decided to eat na after that and para daw makatipid, sa food court na sila kakaen.

 

Tahimik pa din si Winter hanggang makabalik si Karina na dala ang tray ng food nila. Inayos na niya ito at hinalo na din ang biniling beef bibimbap.

 

"Galit ka ba sa akin jagiya?" malungkot na tanong ni Winter.

 

Napabuntong hininga na lang si Karina. "No I'm not. I just don't want you splurging. You still have a lot of new clothes from the last time we went shopping. Hindi mo pa nga actually nasusuot most of them. And that last item... was it necessary to buy it?"

 

"It's for you kaya"

 

Another deep sigh. Hindi kasi alam ni Karina kung saan niya gagamitin yung trench coat eh hindi rin naman malamig sa Pinas.

 

"May balak ka bang pumunta tayo somewhere na malamig? Eh kahit sa Baguio tayo pumunta, I'll be overdressed kapag sinuot ko yun"

 

Nanalaki ang mata nung isa. "Hala paano mo nalaman?"

 

Hindi alam ni Karina kung nagbibiro lang si Winter.

 

"Legit? May plano ka?"

 

Napangiti na si Winter at nireveal na nga ang binabalak niya.

 

"I was planning to surprise you after the recital pero since you mentioned it na... uhm... I bought us tickets to go to South Korea. I just thought kasi na you might like to visit your birth place. I mean... that was also the last place your mom went... Pero I understand po kung ayaw mo. We can go somewhere else na lang po"

 

Nabitawan ni Karina ang hawak niyang kutsara at nangilid na ang mga luha niya. She wanted to go back talaga. Even for just a visit. She wanted to explore more of the place she was born since she was too young din when she left the country. Matagal na niyang inisip na some day babalik siya dun pero never niyang nagawa and for Winter to drop the bomb na may plano siyang pumunta sila dun, she can't help but feel emotional.

 

Naconcern naman agad si Winter nung pumatak na ang luha niya.

 

"Hala jagiya. I didn't mean to make you cry. We can go to another place naman"

 

Hindi na nagsalita si Karina at yumakap na sa kanya habang humihikbi. Wala na siyang pakialam kung anong isipin ng ibang tao sa food court. Pero para sa kanya, tears of joy yun. Hindi niya pa lang masabi kay Winter.

 

Nung kumalma na siya, kumalas siya sa pagkakayakap niya at inabutan naman agad siya ng panyo ni Winter.

 

"I've... I've always wanted to go back jagiya. I just couldn't bring myself to actually do it cause I'm scared that once I set foot in there that I wouldn't be able to go back here. Ironically, I'm scared to be alone, yet I've spent the last few years being one"

 

"And you'll never have to be alone cause I'm here now. Uhm... One more thing pala jagiya... Would you like to spend our first Christmas and New Year there?"

 

Napalitan na ng ngiti ang expression ni Karina. "I would love to jagiya"

 

 

 

 

 

a/n:

just a short update for today, will make bawi on the next one.

still, let me know your thoughts, suggestion, violent reactions on the comments.

will be posting the next one either tomorrow or the next day.