Epilogue

Parallel Lines
Please Subscribe to read the full chapter

“Seul!” Saway ni Irene sa asawa.

Napatigil naman sa ginagawa si Seulgi at tumayo ng tuwid at tumingin kay Irene. “Last na.” She plastered a smirk on her lips. Mukhang bad trip na nga si esmi.

“Seulgi kasi! Ilang beses mo ba iva-vacuum yung carpet? Madudumihan lang din yan pagdating nila.” Napaupo na lang si Irene sa couch dahil buong umaga, simula pagkagising nilang mag-asawa, puro linis ang inaatupag ni Seulgi.

“Palibhasa, lagi kang wala sa bahay. Ako kaya palaging naglilinis dito.” Binuksan uli ni Seulgi yung vacuum at nagsimula uli doon sa pinakadulong parte ng carpet. This will be the first time na magpupunta ang buong tropa sa Baguio after nilang mag-settle ni Irene dito. To her, everything has to be spotless. Ayaw niyang mapahiya dahil naglaan ng weekend ang lahat para bisitahin sila dito.

“Love, naman eh. I’m busy saving lives.” Ungot ni Irene at sabay tumayo. Naglakad siya papunta kay Seulgi at niyakap ito galing sa likod. She even tiptoed a bit to kiss her wife’s cheek at siya namang pagpatay ni Seulgi sa vacuum.

Inalis ni Seulgi yung pagkakayap sa kanya ni Irene at humarap dito. “Paano ako matatapos sa paglilinis kung nilalandi mo ako?” Paano ba naman mahihindian ni Seulgi yung ganyang mga ngitian? It’s nearly impossible for her to do that. Nearly.

“Effective ba?” Irene cupped her beau’s face with both of her hands. Kailan ba hindi cute si Seulgi kapag naiinis ng ganito? Huling-huli niya na ang kiliti nito. And this only makes her want to wife more.

“Hindi ako bibigay.” Nakakunot na ang mukha ni Seulgi. Mukhang matatalo na naman siya, katulad ng palaging ending kapag ganito si Irene. “Maria Irene Joohyun Kang, hindi nga ako bibigay!” May diin niya pang sabi.

Nilapit ni Irene yung mukha niya at sabay na hinila rin palapit ang mukha ng asawa sa kanya. Gustong-gusto niya talaga na naririnig ang buong pangalan niya, lalo na when Seulgi says it. “Love, dalawang gabi tayong hindi makakapag-ingay niyan. Baka gusto mo nang lasapin bago sila dumating.” Akmang hahalikan na niya si Seulgi pero nag-iwan siya ng ilang pulgada just so she can wife more.

Nagpanic na lahat ng pwedeng magpanic sa katawan ni Seulgi. Kasi kahit ilang buwan na silang mag-asawa, she could never get enough of Irene. Lalo na ngayon, ang bango-bango pa rin ng asawa niya kahit ilang oras na silang naglilinis. Hindi niya na napigilan. Naloko na. Siniil niya na ng halik ang mga labi ni Irene. Parang nagdedeliryo siya sa init na nararamdaman niya sa tuwing hahatakin siya ng asawa palapit.

---

Nauna dumating si Yeri kasama ng girlfriend niya. May project kasi silang dalawa sa bandang La Union. The best part of being an architect is being partnered with her girlfriend, who’s an engineer. Napakabait lang ng boss nila dahil lagi silang magkasama sa mga projects.

Since the weather’s really nice, they’re at the gazebo drinking tea kasama ang ate niya at ang asawa nito. It’s been four months since the wedding took place. Yeri is really happy that finally, her eldest sister is smiling genuinely like before. Akala niya talaga, tatanda na itong dalaga, but it is a good thing it didn’t happen. Now, she’s only waiting for her Ate Joy to marry, and then it will be her turn to pop the question to her girlfriend as well.

“Blooming naman ni ate! Sagana sa dilig yarn?” Asar ni Yeri sa nakatatandang kapatid.

“Ikaw bata ka! Ang bastos talaga ng bibig mo! Kanino ka ba nagmana?” Hinampas ni Irene ng pagkakalakas-lakas sa braso si Yeri na nasa harap niya. “Paano mo natatagalan ‘tong kapatid ko, Herin?” Kahit na maliit ang mga braso niya, she still found a way para hawakan ang tenga ng kapatid para pingutin.

“That’s one of her charms, eh.” Sagot ni Herin in her British accent. She never got to lose it even when she lived in the Philippines half her life.

“Hey, Herin!” Tawag ni Seulgi sa girlfriend ni Yeri. “Do you remember the first time we met?” Tanong niya dito habang tinatanggal yung kamay ng asawa niyang nakapingot pa rin kay Yeri. Nahirapan pa siya dahil ayaw talagang magpaubaya ni Irene.

“Yeah, was it that time you chaperoned Yeri on our first date?” Natatawang sagot ni Herin at napatingin sa namumulang girlfriend. “That was so funny because I remember you were seated somewhere behind me and Yeri was taking glances at you. When I finally looked at you, you were mouthing something to her.” If given the chance to travel back in time, she would go back to her high school days because meeting Yeri was the most exciting thing in her life.

“Hoy, hindi ko ‘to alam.” Turn naman ni Irene para tumingin kay Seulgi pati na rin kay Yeri.

“I was mouthing for her to give the gift we bought.” Share naman ni Seulgi at hinawakan na ang kamay ni Irene para di na maging bayolente.

“What was Yeri’s gift?” Curious na tanong nam

Please Subscribe to read the full chapter
Like this story? Give it an Upvote!
Thank you!
j4mmybear
I hope you like the special chapter. Thank you for reading. Comment your thoughts kung gusto niyo ng Winrina as a sequel, pamagatan nating Tangent Lines. And upvote if you haven’t yet, I’d really appreciate it.

Comments

You must be logged in to comment
its_aaarrriii
33 streak #1
Chapter 33: 💛💗😍👉👈
its_aaarrriii
33 streak #2
Chapter 8: Pinagpalit sa mas maganda 😭😭😭😭😭😭😭
its_aaarrriii
33 streak #3
Chapter 33: cute, pwede na ko matulog magaan na loob ko hahahaha

i miss u author!
its_aaarrriii
33 streak #4
Chapter 32: good morning to me
its_aaarrriii
33 streak #5
Chapter 33: Bitin talaga😭😭😭😭😭
its_aaarrriii
33 streak #6
Chapter 32: ❤😭❤😭❤😭❤😭❤😭❤😭❤😭
its_aaarrriii
33 streak #7
Chapter 31: Na alala ko na po!! Ito yung hinahanap kong atty/senator si seulgi na aff huhu
its_aaarrriii
33 streak #8
Reread lezggooo
cytokinesis_ #9
Chapter 33: I remember reading this during the pandemic, lockdown era. The updates, pinakahihintay ko. Reading those updates, pahinga ko. Pero things happened and I got super busy and ngayon lang ako nagkaroon ng time na bumalik sa pagbabasa. After a year (?) ngayon ko lang natapos ‘to, but after rereading yung mga naunang chapters. Nandoon pa rin yung feels, very nostalgic yung feeling kasi I remember na every small details pinapansin ko noon. Inooveranalyze ko yung mga actions ng bawat character. I just think na dahil din ‘yon sa way ng pagkasulat, kasi makukuha talaga yung attention mo, and it would make you READ. Super worth it yung pagbalik dito. Thank you for sharing this with us, author! I missed your stories, late man pero congrats pa rin po for finishing this. I hope you’re doing great po!
000014
#10
Chapter 33: 🥰