FLASHBACK 2. 0

Napadpad sila sa may gilid ng puno, matapos makatakas sa patibong.

"Inamokang! Anong trip mo sa buhay?!" bulyaw ni Wendy nang kumalas na si Seulgi sa pagakbay.

"Gago Wan! Pota! Yung babae kanina, bigla- bigla nagtatanong kung may gf ba daw ako!! Hindi ko naman kilala yun! Tangina?" kwento ni Seulgi na medyo hinihingal pa.

"Pota si ano yun! Kilal--"

"Takte, di ko na sana papansinin yun e, dumating pa talaga si ano! Kinam si ano pa talaga! Sa dinami- dami ng tao sa Pilipinas.." explain niya while flailing her arms. "Huta buti nalang dumating ka, di ko alam ano gagawin... Potek bat kasi ang tagal mo?! Isang drum ba inihi mo??"

"Taena di ko agad nahanap yung CR. Tsaka bakit ako sinsisi mo?! Kasalanan ko bang tanga ka?!"

"Oh bat ako?!"

"Sigi suntukan nalang.."

Akma na silang magpapatayan nang may nagsalita sa may gilid. Nawala na din sa isip nila yung nangyari.

"Tangina.."

Napalingon silang dalawa sa babaeng nakaupo, nakayuko ito kaya hindi kita yung pagmumukha dahil natatakpan ito ng kanyang buhok.

"Tangina talaga.. Tangina na buhay to.." ulit pa nito, habang binabato yung lupa.

Na alerto yung dalawa kaya agad nilang nilapitan. Natural na mga usisera kasi.

"Teh okay ka lang?" tanong ni Seulgi, bahagyang yumukod. Habang si Wendy, nasa likod niya na sumusilip.

"Teh huy??" kalabit niya sa braso.

"Tangina talgaaaaa!" sigaw nong babae saka ginulo yung buhok, agad na napa atras sina Seulgi.

Gulat na tiningnan siya ng dalawa.

"Ay sorry.." agad niyang sambit nang mapansin niya yung dalawa.

"Bakit ka ho nagpapaka-sadgirl??" lakas loob na tanong ni Seulgi sa babae, sinapok siya ni Wendy. Aba'y may gana pang magbiro.

"Ah..." ngumito ito at nagsimula nang tumawa.

"Hala.." bulong ni Seulgi.

"Tangina kasi ang malas ko talaga.." panimula nong babae.

Nagtatakang tumingin sakanya yung dalawa, pinagpatuloy niya yung pagsasalita.

"Putangina kasi, yung last money ko na isang libo nahulog pa.."

"Ahh.." tumango yung dalawa.

Nag sink yung sinabi nong babae, nanlaki yung mata ni Seulgi. "Ano daw??.." bulong niya sabay hila kay Wendy ng paatras, saka bahagyang tumalikod sa direksyon nong babae.

"Tangina.. narinig mo yung sinabi niya? Isang libo daw.." bulong uli ni Seulgi.

"Hala pota.." napatakip ng bibig si Wendy.

Earlier kasi, may napulot silang isang libo sa gitna ng oval, habang naglalakad kasabay yung kumpol ng mga estudyante. 'Kesa naman sa iba yung makapulot, sayang.' kaya pinulot nila.

Hinintay pa nila na may lumapit sakanila, para angkinin yung pera kaso nagdaan na ang limang minuto, wala talaga. So 'finders keepers' ika nga.

"Ikaw kasi talaga may kasalanan nun e." sisi pa ni Wendy kay Seulgi.

"Tanga alangan naman isurrender pa natin sa lost and found? Sino kukuha non? Yung guard?" explain ni Seulgi, inakbayan pa si Wendy. "Tsaka pano yun ikiclaim, hulaan yung serial number?"

Oh well may point naman siya. (Wag niyo po sila tularan, charot. kayo? Ano gagawin niyo pag nakapulot kayo 1k sa tabi- tabi?? XD )

"Oh anong gagawin natin ngayon?! Binili na natin yun ng miryenda.." tanong pa ni Wendy, saglit na sinilip yung babae kung naririnig ba yung usapan nila. "Gago ka kasi talaga Kang.." dagdag pa niya.

"Oh bakit ako?? Ikaw kaya tong nagsabi na ibili nalang natin??" reklamo ni Seulgi. "Tsaka mayayaman naman mga tao dito,